Γράφει ο Ιάκωβος Αβραμίδης
*Είχα γράψει στις 17/11/2020 εν μέσω του χειρότερου πανδημικού κύματος που αντιμετώπισαν τα Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης:
“Κανείς δεν διανοείται να αρνηθεί, να απαιτήσει, να διεκδικήσει εν μέσω μιας τεράστιας υγειονομικής κρίσης. Κι ας ξέρει τις τεράστιες ευθύνες αυτών που τον διοικούν και τον κυβερνούν κι ας γνωρίζει τα σχέδια τους για περαιτέρω αποδυνάμωση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας κι ας ξέρει ότι το χειροκρότημα σύντομα θα μετατραπεί σε σφαλιάρα”.
Πράγματι, την ευχαριστήρια επιστολή της Διοικήτριας προς το πρόσωπό μου για την “ανεκτίμητη” όπως έγραψε συνεισφορά μου στην πανδημία, σε 5 μόλις μήνες την διαδέχτηκε ένα θεσμικό πραξικόπημα προκειμένου να με ξηλώσουν από την θέση του Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής, γιατί τους ενοχλούσε η κριτική μου.
Την θέση Συντονιστή Διευθυντή την κατείχα από το 2017, μετά προκήρυξη και ομόφωνη αξιολόγηση και κρίση.
Πριν 4 ημέρες το πραξικόπημα ολοκληρώθηκε
Πιο συγκεκριμένα πριν 1 χρόνο περίπου, επαναπροκήρυξαν την θέση μου ενώ ήμουν εν ενεργεία Διευθυντής. Για πρώτη φορά στα χρονικά προκηρύσεται θέση εν ενεργεία Διευθυντή Κλινικής. Δεν τους βγήκε όμως το σχέδιο γιατί και στη νέα προκήρυξη, αξιολογήθηκα πάλι πρώτος και με μεγάλη διαφορά από τους υπολοίπους από την Επιστημονική Επιτροπή αξιολόγησης.
Για 7 μήνες μετά την αξιολόγηση δεν με επανατοποθετούσαν στην θέση μου, χωρίς να απαντούν στα έγγραφα ερωτήματα και το εξώδικο που έλαβαν και από εμένα αλλά και από όλους τους υπόλοιπους Διευθυντές Κλινικών του Νοσοκομείου, αφήνοντας ακέφαλη μια σημαντικότατη για την Πανδημία Κλινική και μάλιστα εν μέσω της τεράστιας κρίσης.
Πριν από 4 ημέρες, μια κυοφορία 7 μηνών έλαβε τέλος με τον τοκετό ενός θεσμικού εκτρώματος και την καθαίρεσή μου από την θέση του Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής.
Πριν από 4 ημέρες, μια κυοφορία 7 μηνών έλαβε τέλος με τον τοκετό ενός θεσμικού εκτρώματος και την καθαίρεσή μου από την θέση του Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής.
Τους ευχαριστώ για την ανταμοιβή μιας προσπάθειας και ενός έργου πολλών ετών και για τις πλάτες που έβαλα και βάλαμε, καλύπτοντας τα ελλείματα ενός ανέτοιμου κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση της Πανδημίας.
Ξέρω σε ποιά χώρα ζω αλλά αν μου έλεγε κανείς οτι εν έτει 2022 σε μια Ευρωπαϊκή χώρα όπως αποκαλείται η Ελλάδα, θα συνέβαιναν πράγματα του μας γυρίζουν πολύ πίσω, στις εποχές των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων ή που θυμίζουν απολυταρχικά καθεστώτα, δεν θα το πίστευα.
Απίστευτοι άνθρωποι, απίστευτη κι επικίνδυνη κυβέρνηση.
Γνήσιοι ιδιοκτήτες του κράτους. “L’ etat c’est moi”.
Υ.Γ. Όσοι φίλοι πιστεύουν οτι η αξιοκρατία αλλά και τα δημοκρατικά δικαιώματα δεν χαρίζονται αλλά διεκδικούνται, ας το κοινοποιήσουν. Η καμπάνα χτυπάει για όλους είπε ο Χεμινγουέϊ.
*ΤΟ Ε.Σ.Υ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΩ… 17 Νοεμβρίου 2020
Όσοι είχατε την ατυχία να βρεθείτε στα επείγοντα Νοσοκομείου αυτή την τραγική περίοδο, πέρα από τον δικό σας πόνο και αγωνία, θα διαπιστώσατε και τον αγώνα και τον μόχθο κάτω από τραγικές και επικίνδυνες συνθήκες των ανθρώπων του υγειονομικού συστήματος της χώρας. Αν σας έλεγαν να καθίσετε εκεί και να παρακολουθείτε χωρίς να δουλεύετε για 4,88 Ευρώ την ώρα, είμαι σίγουρος πως δεν θα το κάνατε. Αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν με κίνδυνο της ζωής τους για ποσά από 4,88 για τον ειδικευόμενο μέχρι 7,05 Ευρώ ανά ώρα για τον διευθυντή.
Κανείς δεν διανοείται να αρνηθεί, να απαιτήσει, να διεκδικήσει εν μέσω μιας τεράστιας υγειονομικής κρίσης. Κι ας ξέρει τις τεράστιες ευθύνες αυτών που τον διοικούν και τον κυβερνούν κι ας γνωρίζει τα σχέδια τους για περαιτέρω αποδυνάμωση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας κι ας ξέρει ότι το χειροκρότημα σύντομα θα μετατραπεί σε σφαλιάρα.
Είναι ύβρις προς την κοινωνία και τους ανθρώπους του ΕΣΥ, να βγαίνει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος του οποίου ο πρόεδρος δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, είναι μεγάλο κυβερνητικό στέλεχος, και να απαιτεί για μια μικρή συμβολή του ιδιωτικού τομέα στην αντιμετώπιση της πανδημίας, 3000 Ευρώ ανά γιατρό ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ τον μήνα, με παράλληλο ιδιωτικό ιατρείο, την στιγμή που ένας Επιμελητής Β΄ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης αμοίβεται με 1250. Να ζητάει να προσμετρηθεί ο χρόνος απασχόλησης στο Νοσοκομείο επί 5, ενώ των Επικουρικών γιατρών που υπηρετούν στην ίδια θέση προσμετράται επί ένα.
Αποφάσισε λέει η κυβέρνηση να συμβάλλουν και οι ιδιωτικές κλινικές στην μάχη κατά της πανδημίας. Ξέρετε ποια είναι η συμβολή; Έρχεται ένας γιατρός του Διαβαλκανικού ως θεατής στην εφημερία και διαλέγει 3-4 περιστατικά και βεβαίως αποκλειστικά non covid. Επειδή το θεώρησα κοροϊδία, έδωσα οδηγία στους εφημερεύοντες να μην δίνουν κανένα ασθενή παρά μόνο εάν γεμίσει όλο το τμήμα.
Ο άνθρωπος έχει τεράστιες αντοχές και υπομονή στις δυσκολίες. Την ανισότητα και την αδικία όμως δεν την ανέχεται. Το είπα και προχθές στους συναδέλφους που μαζεύαν υπογραφές. Τώρα κάνουμε υπομονή και βάζουμε πλάτη χάριν της κοινωνίας που αγωνιά και των ασθενών. Μετά την κρίση θα αναμετρηθούμε. Με τους νεοφιλελεύθερους και τους αλαζόνες μαθητευόμενους μάγους τους.
*
