Μας έδωσες την ευκαιρία να δούμε το τέρας κατάματα. Το τέρας της έμφυλης βίας, της ενδοοικογενειακής βίας, το τέρας των διακρίσεων στους χώρους εργασίας. Μίλησες και τίποτα δεν μοιάζει το ίδιο με πριν. Αλλά είναι μόνο η αρχή. Οι διακρίσεις, η κάθε μορφής βία είναι ακόμα εδώ. Και θα είναι για όσο ακόμα αντιμετωπίζουμε την ισότητα αποκλειστικά και μόνο ως ζήτημα που κατοχυρώνεται από ένα νομικό κείμενο και όχι ως κάτι ευρύτερο, ως μια διαρκής μάχη στην καθημερινότητά μας. Μάχη, διεκδίκηση, έμπνευση στην καθημερινότητα μας, στην οικογένειά μας, στους εργασιακούς χώρους μας, στην κοινωνία μας, μέσα μας. Αγώνας ενάντια σε προκαταλήψεις και στερεότυπα. Στο πιο κρίσιμο της γενιάς μας σταυροδρόμι, οι επιλογές μας και η στάση μας δεν μπορεί να διαμορφώνουν άλλο πια ένα πολύμορφο εξουσιαστικό σύστημα, το οποίο εξαθλιώνει, απομονώνει και συγκαλύπτει. Η μόνη απάντηση απέναντι στη συγκάλυψη, στις έμφυλες διακρίσεις, στην απομόνωση, είναι η αλληλεγγύη, η συλλογική πρόοδος και ο σεβασμός.
