Του Παναγιώτη Γεωργιάδη

Η εικόνα που είδαμε στα δελτία ειδήσεων το βράδυ της 09 Μαρτίου 2021 ήταν σοκαριστική. Ένας αστυνομικός, ένας νέος άνθρωπος σωριασμένος στον δρόμο με ανοιγμένο το κεφάλι, θύμα λιντσαρίσματος που δέχθηκε εν ώρα υπηρεσίας. Αυτός ο άνθρωπος δεν βρέθηκε εκεί τυχαία, ούτε γιατί το ήθελε, αλλά γιατί εκτελούσε την υπηρεσία που τον διατάξανε οι ανώτεροι του. Βρέθηκε εκεί για 800 ευρώ τον μήνα, χωρίς καν το κράτος να του αναγνωρίζει το αυτονόητο, ότι δηλαδή το επάγγελμα του εντάσσεται στα ”βαρέα και ανθυγιεινά”.

Ποιος ευθύνεται για τον τραυματισμό του? Η αυτονόητη και εύκολη απάντηση είναι ότι ευθύνονται οι εγκληματίες που του επιτέθηκαν, οι οποίοι θα πρέπει να συλληφθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Ωστόσο εάν περιοριστούμε επιδερμικά στην καταδίκη και απόδοση ευθυνών μόνο στους φυσικούς αυτουργούς της επίθεσης, αγνοούμε την θεμελιώδη αρχή ”αιτίας -αιτιατού” βλέποντας μόνο ”την κορυφή του παγόβουνου”.

Το κράτος δια της ηγεσίας της αστυνομίας και του αρμόδιου Υπουργού φέρει αποκλειστικά την ευθύνη για τον εντοπισμό, την σύλληψη και την τιμωρία των δραστών της συγκεκριμένης επίθεσης, αλλά και τόσων άλλων παρόμοιων επιθέσεων. Φτάνει πια με την καραμέλα ΄΄των γνωστών – άγνωστων΄΄ των ΄΄μπαχαλάκηδων΄΄, που όλως τυχαίως οι ίδιοι πάντα πρωταγωνιστούν σε επεισόδια, είτε στα γήπεδα, είτε σε πορείες και καταλήψεις.

Εάν δεν τους γνωρίζουν, ας κάνουν σοβαρή αστυνομική έρευνα για να τους εντοπίσουν.

Εάν τους γνωρίζουν ας κάνουν σοβαρή αστυνομική επιχείρηση για να τους συλλάβουν και να τους οδηγήσουν στην δικαιοσύνη. Όσοι κριθούν ένοχοι το νομοθετικό πλαίσιο είναι επαρκές και μπορεί να οδηγήσει τους κατ΄ εξακολούθηση τελούντες τα ίδια αδικήματα στην φυλακή.

Εάν η ηγεσία της αστυνομίας είναι ανίκανη να πράξει τα ανωτέρω αυτονόητα σε μια ευνομούμενη πολιτεία, ας αλλάξει καθώς όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.

Εάν η ηγεσία της αστυνομίας μπορεί μεν, αλλά δεν την αφήνουν, όπως λέγεται ανεπίσημα, ας αλλάξει ο αρμόδιος Υπουργός για να αναλάβει άλλος ικανότερος.

Οι πολίτες έχουν χορτάσει από κούφια λόγια και ανέξοδες υποσχέσεις περί ”νόμου και τάξης”, ενώ η εγκληματικότητα του κοινού ποινικού δικαίου (κλοπές και ληστείες) είναι σε έξαρση.

Η κυβέρνηση και ο αρμόδιος υπουργός φέρουν την ευθύνη για την αναποτελεσματικότητα και την έλλειψη επαγγελματισμού της αστυνομίας.

· Ευθύνονται γιατί προσλαμβάνουν κατά κόρον ειδικούς φρουρούς για να επανδρώσουν την ομάδα ΔΙ.ΑΣ, και την Άμεση Δράση, παρακάμπτοντας τις αστυνομικές σχολές διετούς φοίτησης που εισάγονται με πανελλήνιες εξετάσεις. Με εκπαίδευση ”express” ενός μόλις μήνα, χωρίς να διδαχθούν βασικές αρχές αστυνομικής λειτουργίας σε θεωρητικό επίπεδο, όπως επίσης και τις βασικές αρχές του Ποινικού Δικαίου και της Ποινικής Δικονομίας, τους οπλίζουν και τους στέλνουν τελείως απροετοίμαστους στον δρόμο με τα γνωστά σε όλους μας φαινόμενα άσκησης υπερβάλλουσας αστυνομικής βίας. Πως μπορούμε να απαιτούμε να φέρεται με επαγγελματισμό ένας αστυνομικός και να σέβεται τα δικαιώματα του πολίτη, όταν η ίδια η πολιτεία δεν τον εκπαιδεύει σε αυτό?

· Ευθύνονται γιατί οι κρίσεις και οι μεταθέσεις δεν γίνονται με αξιοκρατία και διαφάνεια, με αποτέλεσμα έμπειρα στελέχη με μετεκπαιδεύσεις και σεμινάρια στο εξωτερικό, είτε να συνταξιοδοτούνται για να προαχθεί κατά σειρά ο εκλεκτός του εκάστοτε υπουργού, είτε να παροπλίζονται σε ξεχασμένα γραφεία.

· Ευθύνονται γιατί η εκπαίδευση των αστυνομικών γίνεται με τα εγχειρίδια της δεκαετίας του 80, ενώ το έγκλημα εξελίσσεται ραγδαία με την χρήση της τεχνολογίας.

· Ευθύνονται γιατί δεν εκσυγχρονίζουν το οργανόγραμμα και τις αρμοδιότητες της αστυνομίας αντιμετωπίζοντας τον Έλληνα αστυνομικό ως ”το παιδί για όλες τις δουλειές”, από την αντιμετώπιση του κοινού ποινικού εγκλήματος της καθημερινότητας, ως την αντιμετώπιση του σύνθετου χρηματοοικονομικού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, για τον έλεγχο της τάξης στους δημόσιους χώρους, για την τήρηση των μέτρων υγείας για τον covid19, για τα εμβόλια, για το κάπνισμα, για τον αιγιαλό́, για το Μεταναστευτικό, για τις επιδόσεις δικογράφων, για την επικύρωση του γνησίου υπογραφής, για τα πανεπιστήμια, για τα ΜΜΜ, για τα γήπεδα, για την φύλαξη κτιρίων, επιχειρήσεων και υψηλά ιστάμενων προσώπων (τζάμπα είναι) και για ότι άλλο προκύψει.

· Ευθύνονται γιατί ανέχονται αυτή την κατάσταση, είτε λόγω ανικανότητας, είτε λόγω σκοπιμότητας γιατί πιθανόν να επενδύουν πολιτικά στο δόγμα ”νόμος και τάξη” που για να εφαρμοστεί θα πρέπει να επικρατεί αναρχία.

Σε ένα ευνομούμενο κράτος δεν είναι δυνατόν να νομιμοποιείται η άσκηση βίας σε κανένα επίπεδο, ούτε είναι ανεκτή η έννοια της αντεκδίκησης και της ”βεντέτας”, όπως δυστυχώς βλέπουμε να κυριαρχεί τόσο στον δημόσιο λόγο, όσο και στον δρόμο τις τελευταίες ημέρες.

Μήπως όμως είναι χρήσιμοι, οι ”μπαχαλάκηδες” που δεν συλλαμβάνονται, όσο και οι αστυνομικοί που δεν εκπαιδεύονται σωστά, για να εμπλέκονται αέναα σε ένα κλιμακούμενο φαύλο κύκλο βίας, που καθηλώνει τους πολίτες στα βραδινά δελτία ειδήσεων για να ξεχνούν τα προβλήματα τους? ”Και τώρα τί θα γένουμε χωρίς βαρβάρους? Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις”, έγραψε ο Καβάφης επίκαιρος όσο ποτέ.

του Παναγιώτη Γεωργιάδη, Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω, Μέλος ΔΣ – υπεύθυνος Δημοσίων σχέσεων του ινστιτούτου καταναλωτών Ν.ΙΝΚΑ, Α. Συντονιστής της Δημοτικής Παράταξης ”Θεσσαλονίκη Μαζί”