Ο νευροχειρουργός Θανάσης Λεβέντης αφηγείται μια συγκλονιστική ιστορία από το παρελθόν, καθώς θυμάται την περιπέτεια του πρώην υπουργού Φραγκλίνου Παπαδέλη, ο οποίος κινδύνευσε από μηνιγγίτιδα το 1996. Η ιστορία αυτή επανέρχεται στην επικαιρότητα, καθώς πρόσφατα σημειώθηκε ο θάνατος ενός φοιτητή από την ίδια ασθένεια στην Πάτρα.
Ο Παπαδέλης, κατά τη διάρκεια προεκλογικής περιοδείας στη Λέσβο, υπέστη βαριά εγκεφαλική αιμορραγία και νοσηλεύτηκε στο Γ. Γεννηματάς. Δέκα ημέρες μετά την εισαγωγή του, η κατάσταση του επιδεινώθηκε, και οι γιατροί έπρεπε να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις για την περίθαλψή του.
Ο Θανάσης Λεβέντης, τότε διευθυντής της νευροχειρουργικής κλινικής, περιγράφει πώς η κατάσταση του Παπαδέλη απαιτούσε άμεσες και επείγουσες ιατρικές ενέργειες. Μετά από εξετάσεις, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε μεγάλη αιμορραγία στον εγκέφαλο, γεγονός που απαιτούσε άμεση χειρουργική παρέμβαση.
Παρ’ όλα αυτά, η έλλειψη κατάλληλου εξοπλισμού και η πίεση του χρόνου καθιστούσαν την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Ο Λεβέντης, αν και είχε παραιτηθεί από τη θέση του, ανέλαβε την ευθύνη να συντονίσει την ομάδα του και να προχωρήσουν με την εγχείρηση.
Η εγχείρηση πραγματοποιήθηκε υπό δύσκολες συνθήκες, με την αίθουσα χειρουργείου γεμάτη από επισκέπτες και δημοσιογράφους. Παρά τις προκλήσεις, οι γιατροί κατάφεραν να αφαιρέσουν το αιμάτωμα και ο Παπαδέλης μεταφέρθηκε σε μονάδα αυξημένης φροντίδας.
Ωστόσο, η κατάσταση του ασθενούς επιδεινώθηκε ξανά, καθώς ανέπτυξε μηνιγγίτιδα. Οι γιατροί έπρεπε να δράσουν γρήγορα και να αποφασίσουν για την κατάλληλη θεραπεία. Με την εμπειρία του, ο Λεβέντης πρότεινε ενδορραχιαία έγχυση αντιβιοτικών, κάτι που τελικά αποδείχθηκε σωτήριο για τον ασθενή.
Η υγεία του Παπαδέλη άρχισε να βελτιώνεται και, παρά τις πολιτικές ανησυχίες που προέκυψαν λόγω της κατάστασής του, ο ασθενής τελικά ανάρρωσε πλήρως. Η ιστορία του αναδεικνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γιατροί σε κρίσιμες καταστάσεις και την σημασία της άμεσης και σωστής ιατρικής παρέμβασης.
Η αγάπη και οι ευχαριστίες του Παπαδέλη προς τους γιατρούς του εκφράστηκαν επανειλημμένα, και η ικανοποίηση των θεραπευτών ήταν μεγάλη, καθώς ο ασθενής επανήλθε στην κανονική του ζωή.
Η ιστορία αυτή, γεμάτη συγκίνηση και αγωνία, αποδεικνύει πόσο κρίσιμη είναι η ιατρική φροντίδα και η ανθρώπινη διάσταση πίσω από τις ιατρικές αποφάσεις.
