Αντίμπ

Στην Γαλλική Ριβιέρα επικρατεί ασυνήθιστη ηρεμία. Τα πολυτελή γιοτ και τα κρουαζιερόπλοια είναι καθηλωμένα στα λιμάνια. Μόνο οι ψαράδες βγαίνουν στα ανοιχτά για να ρίξουν τα δίχτυα τους. Για τα αλιευτικά σκάφη μικρής κλίμακας, η περίοδος από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο είναι η πιο σημαντική της χρονιάς. Για να επιβιώσουν όμως, πρέπει να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες της πανδημίας.

Ο Λοϊκ Γκουρλαουέν είναι ψαράς: «Οι συνήθεις πελάτες μας είναι τα εστιατόρια. Τα χάσαμε λόγω της απαγόρευσης. Οι υπόλοιποι πελάτες μας είναι ιδιώτες. Ξεκινήσαμε να κάνουμε παραδόσεις σ’ αυτούς. Ψαρεύουμε το πρωί και κάνουμε την παράδοση το απόγευμα. Αυτό σημαίνει ότι δουλεύουμε περισσότερες ώρες».

Αυτοί οι ψαράδες έχασαν το ήμισυ του κύκλου εργασιών τους. Έχουν μόνο μερικούς ιδιώτες που εξυπηρετούν, παραδίδοντάς τους φρέσκα ψάρια. Οι παραγγελίες γίνονται τηλεφωνικά. Με τις παραδόσεις, το ωράριο εργασίας τους ξεκινά στις 4 τα ξημερώματα και φτάνει μέχρι τις 9 το βράδυ. Το ότι έχουν κάποιους πελάτες, σ’ αυτή την περίοδο του κορονοϊού είναι ευλογία. Σε μερικά μέρη της Μεσογείου, αλλά και της Μαύρης Θάλασσας, πάνω από το 90% των μικρών αλιευτικών σκαφών είναι καθηλωμένο.
Με τις αγορές κλειστές, οι ψαράδες της Αντίμπ πήραν την άδεια να πουλάνε τα ψάρια που πιάνουν απευθείας στο λιμάνι. Δίνεται οικονομική αποζημίωση σε όσους μένουν σπίτι. Ήταν ένα από τα μέτρα που υιοθετήθηκαν από την Ε.Ε. για να περιοριστούν οι συνέπειες της κρίσης. Οι ντόπιοι όμως ψαράδες ομολογούν ότι προτιμούν να ψαρεύουν παίρνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, παρά να μένουν σπίτι περιμένοντας το κρατικό επίδομα: «Για να σας πω την αλήθεια, ήμουν κλεισμένος στο σπίτι όλο τον Μάρτιο, γιατί φοβήθηκα πολύ. Και μόνο όταν είδα την μείωση των κρουσμάτων στην Αντίμπ, γύρισα για να δουλέψω. Προσπάθησαν να έχω όσο το δυνατόν λιγότερες επαφές με κόσμο. Εγώ ψαρεύω στη θάλασσα και ο συνάδελφός μου πουλά τα ψάρια εδώ» εξηγεί ο Ζερόμ Μποτερό που είναι ψαράς.

Ο Ντενί Ζενοβέζ είναι πρόεδρος της Επιτροπής Θαλάσσιας Αλιείας και Υδατοκαλλιέργειας της Alpes-Maritimes: «Υπήρξαν επιδοτήσεις για όσους δεν δούλεψαν τον Μάρτιο. Έκανα αίτηση και πήρα το επίδομα. Όταν δόθηκε τον Απρίλιο, δεν έκανα αίτηση, γιατί κέρδιζα κάτι από τη δουλειά μου. Όχι βέβαια τα συνηθισμένα χρήματα. Πρέπει να σεβαστούμε όσους δεν έχουν καθόλου εισόδημα».

Ο ψαράς Λοϊκ Γκουρλαουέν τονίζει: «Πρέπει να δουλέψουμε. Να έχουμε την χαρά να προσφέρουμε καλά προϊόντα, να βλέπουμε τους πελάτες μας ικανοποιημένους κάθε μέρα με τα ψάρια μας. Αυτό είναι το δικό μας κίνητρο». Εδώ στην Αντίμπ αλλά και σε πολλά παράκτια μέρη της Ευρώπης, πολλοί ψαράδες κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να συνεχίσουν να δουλεύουν. Αλλά με τις ιχθυαγορές και τα εστιατόρια με θαλασσινά κλειστά, τις αλυσίδες εφοδιασμού διαλυμένες και πολλά μεγάλα αλιευτικά σκάφη δεμένα στο λιμάνι, χιλιάδες θέσεις εργασίας βρίσκονται σε κίνδυνο.

πηγή :euronews.com

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ