Στο Καρμέλ της Καλιφόρνια όλες οι γυναίκες που θέλουν να φορέσουν ψηλά τακούνια τα οποία ξεπερνούν σε ύψος τα πέντε εκατοστά με βάση μικρότερη από 0,254 εκατοστά, υποχρεούνται να πάρουν άδεια από τον δήμο. Ο νόμος υφίσταται για να προστατεύει το κράτος από μηνύσεις που αφορούν σε αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχήματος σε πεζοδρόμιο. Τι άλλο θα δούμε; Αερόσακους για… γόβες;

Στις Φιλιππίνες οι χήρες είναι υποχρεωμένες να περιμένουν τουλάχιστον 301 ημέρες μετά το θάνατο του άντρα τους για να ξαναπαντρευτούν. Ο νόμος έχει προβλεφθεί για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις σχετικά με την πατρότητα του παιδιού. 

Σε μια βορειοδυτική επαρχία του Πακιστάν οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να πάνε για ψώνια μόνες τους εάν δεν συνοδεύονται από αρσενικό μέλος της οικογενείας τους. Ο λόγος είναι για να μην προκαλούν τους άντρες κατά το Ραμαζάνι. Η κυβέρνηση έχει επιβάλλει στους καταστηματάρχες να μην εξυπηρετούν μόνες γυναίκες. 

Το Βατικανό είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα ψήφου. Για να έχεις δικαίωμα να ψηφίζεις πρέπει να είσαι ιερέας και καθώς η Καθολική Εκκλησία δεν επιτρέπει στις γυναίκες να γίνουν ιερείς, δεν έχουν και δικαίωμα ψήφου. 

Όχι πριν πολύ καιρό, η ρωσική κυβέρνηση νομιμοποίησε την οικογενειακή βία υπό την προϋπόθεση ότι αυτή δεν προκαλεί σοβαρές βλάβες και συμβαίνει περιστασιακά. Ο νόμος ψηφίστηκε στο όνομα του σεβασμού των οικογενειακών παραδόσεων. Στη Ρωσία κάθε 63 λεπτά μια γυναίκα πεθαίνει λόγω κακοποίησης. 

Οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα να οδηγούν στη Σαουδική Αραβία. Το 2014 συνελήφθη ένα ζευγάρι επειδή ο σύζυγος επέτρεψε στη γυναίκα του να οδηγήσει. Και οι δύο υποχρεώθηκαν να πληρώσουν πρόστιμο και το αυτοκίνητό τους κατασχέθηκε από την αστυνομία για επτά ημέρες. 

Στο Ισραήλ μια γυναίκα πρέπει να έχει τη συγκατάθεση του συζύγου της για να πάρει διαζύγιο. Ο άντρας, από την άλλη, έχει δικαίωμα να ξεκινήσει τις διαδικασίες διαζυγίου όποτε το θελήσει. Στο τέλος το θρησκευτικό δικαστήριο αποφασίζει εάν το διαζύγιο θα προχωρήσει. Οι δικαστές βέβαια είναι αποκλειστικά άνδρες. 

Στο Λεσότο της Αφρικής οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν την κυριότητα κάποιου ακινήτου εκτός εάν υπάρχει στο προσκήνιο και συνιδιοκτήτης άντρας. Ιδανικά ο άντρας αυτός θα είναι είτε ο σύζυγος είτε ο πατέρας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κάποιες γυναίκες χάνουν το σπίτι τους όταν πεθάνει ο άντρας του καθώς, ούσες χήρες, δεν μπορούν να συνεχίσουν να έχουν την κυριότητα του ίδιου τους του σπιτιού.

Στο Σουδάν μια γυναίκα η οποία έπεσε θύμα βιασμού μπορεί να κατηγορηθεί και για ανάρμοστη συμπεριφορά. Το 2014, ένα θύμα βιασμού καταδικάστηκε σε πρόστιμο και ένα μήνα φυλάκιση. Επιπλέον κατηγορήθηκε για μοιχεία και πορνεία, κατηγορίες που επιφέρουν την ποινή του θανάτου. Κατάφερε να αθωωθεί αποδεικνύοντας ότι είχε χωρίσει. 

Στη Μάλτα ο απαγωγέας μιας γυναίκας δεν διώκεται εάν παντρευτεί το θύμα του. Σε κάποιες χώρες επίσης ακόμη και ο βιασμός δεν διώκεται εφόσον ο θύτης παντρευτεί το θύμα. 

Στη Φλόριντα ο νόμος απαγορεύει στις ανύπαντρες, τις διαζευγμένες και στις χήρες να πέσουν με αλεξίπτωτο τις Κυριακές. Για ποιο λόγο άραγε ισχύει κάτι τέτοιο; Και τι ισχύει άραγε εάν μια γυναίκα πέσει με αλεξίπτωτο στις 11:59 την Κυριακή και προσγειωθεί μετά τα μεσάνυχτα; Θα της κόψουν το μισό πρόστιμο;

Στην Υεμένη οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να βγουν από το σπίτι χωρίς την άδεια του άντρα τους. Ο νόμος εξαιρεί τις περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όπως σε περίπτωση που μια γυναίκα αναγκάζεται να σπεύσει να βοηθήσει τους γονείς της. 

Στο Ιράν η μαρτυρία μιας γυναίκας έχει τη μισή αξία από εκείνη ενός άνδρα. Οι μαρτυρίες δύο γυναικών είναι ίσες με εκείνη ενός άνδρα. Ο νόμος αυτός ισχύει και στο Πακιστάν. 

Στην Αριζόνα οι γυναίκες δεν έχουν το δικαίωμα να φορούν παντελόνι, κάτι που δεν είναι καινούργιο άλλωστε. Ο νόμος θεσπίστηκε το 1800 και κάτι παρόμοιο ίσχυε και στο Παρίσι. Στις αρχές του 20ού αιώνα τα πράγματα χαλάρωσαν καθώς επετράπη το παντελόνι στις γυναίκες εκείνες που έκαναν ποδήλατο ή ιππασία. Ο γαλλικός νόμος καταργήθηκε το 2013 αλλά δεν είχε εφαρμοστεί φυσικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια.