Γράφει η Μαρία Λίλα
Τώρα που η Άνγκελα Μέρκελ αποχώρησε από τη γεωπολιτική σκακιέρα, ο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι μακράν ο πιο έμπειρος παίκτης στη γηραιά ήπειρο και αυτό φαίνεται.
Πρώτα από όλα στην Ουκρανία, όπου ο Ρώσος πρόεδρος κρατά όλα του τα σχέδια κρυφά και όλες οι κινήσεις του έχουν στρατηγική, καθώς αρκείται στον έλεγχο μερικών τετραγώνων, από ελαφρά κομμάτια και πιόνια και αποφεύγει εντυπωσιακές απειλές ή θυσίες.
Θεωρεί πλεονέκτημα την σταθερή ανάδειξή του σε φόβητρο της Δύσης, πάνω σε μια φανταστική σκακιέρα, όπου τα τανκς και οι πύραυλοι δεν κάνουν θόρυβο, ούτε σκορπούν το θάνατο.
Οι αντίπαλοι του Πούτιν το γνωρίζουν αυτό, όπως κι εκείνος ξέρει ότι τροφοδοτούν κυρίως το εγχώριο κοινό τους με μεγαλοστομίες και ευσεβείς πόθους.
Μόνο η ηγεσία της Ουκρανίας, σε αντίθεση με τους ηγέτες της Δύσης και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, δεν αναπαράγει την πολεμική ατμόσφαιρα και αρνείται να πει δημόσια ότι θεωρεί μια ρωσική εισβολή άμεση ή επικείμενη.
Και παρόλο που το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να βλέπει και να ακούει πως πλησιάζουν τα τύμπανα πολέμου, η Μόσχα με σύμμαχο τη Λευκορωσία, ξεκινά σήμερα μια κοινή τεράστια στρατιωτική άσκηση, ενώ αναμένει 200 στρατιώτες από το Μινσκ στη Δαμασκό για να βοηθήσουν τους Ρώσους που βρίσκονται στη Συρία, στη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας.
Οι κοινές ασκήσεις «Allied Resolve»- που το ΝΑΤΟ έχει περιγράψει ως τη μεγαλύτερη ανάπτυξη της Ρωσίας στην πρώην Σοβιετική Λευκορωσία, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου- θα διαρκέσουν μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου και εξηγούν την παρουσία των ρωσικών στρατευμάτων, κοντά στην Ουκρανία, που έχει προκαλέσει φόβους για ενδεχόμενη εισβολή.
Η Ρωσία, η οποία αρνείται οποιαδήποτε σχέδια εισβολής, δεν έχει αποκαλύψει ακριβώς πόσα στρατεύματα θα συμμετάσχουν στις ασκήσεις.
Πολλά από τα στρατεύματα, μάλιστα, έχουν αναπτυχθεί χιλιάδες μίλια μακριά στην ανατολική ζώνη της Ρωσίας, στην Άπω Ανατολή.
Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι η Ρωσία αναμένεται να διαθέσει 30.000 στρατιώτες, καθώς και δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων Spetsnaz, μαχητικά αεροσκάφη SU-35, συστήματα αεράμυνας S-400 και πυραύλους Iskander.
Για χρόνια, ο Λευκορώσος ηγέτης Αλεξάντερ Λουκασένκο, ένας πονηρός πολιτικός σφετεριστής της εξουσίας, από το 1994, έπαιζε με την Ανατολή ενάντια στη Δύση, για να αποκομίσει πολιτικό όφελος και αντιστεκόταν στην ιδέα να φιλοξενήσει μια μόνιμη ρωσική στρατιωτική βάση, στη χώρα του.
Αλλά από τότε που ο Ρώσος πρόεδρος τον στήριξε πολιτικά και οικονομικά, βοηθώντας στην αντιμετώπιση των μαζικών διαδηλώσεων και των διαμαρτυριών της αντιπολίτευσης το 2020, άλλαξε ρότα και περιόρισε τις κορώνες περί αυτονομίας της Λευκορωσίας.
Τους τελευταίους μήνες, ο Λουκασένκο προσφέρθηκε, δημοσίως, να φιλοξενήσει ρωσικούς πυρηνικούς πυραύλους στη χώρα του ενώ Μόσχα και Μινσκ συμφώνησαν σε ένα κοινό στρατιωτικό δόγμα, με τα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη να περιπολούν, πλέον τακτικά, στα σύνορα της Λευκορωσίας.
Στις 27 Φεβρουαρίου, μάλιστα, η Λευκορωσία θα διεξαγάγει δημοψήφισμα για την αλλαγή του συντάγματός της. Οι αλλαγές θα περιλαμβάνουν την αφαίρεση του επίσημου καθεστώτος της ως «ουδέτερης» χώρας και ζώνης «ελεύθερης από πυρηνικά».
