Ο Βλαντιμίρ Πούτιν «τρολάρει» τους Ευρωπαίους ηγέτες. Μετά από μία εβδομάδα επιμονής στους ισχυρισμούς του ότι οι μεγάλες εταιρείες εισαγωγών φυσικού αερίου στη Δύση πρέπει να πληρώσουν για το φυσικό αέριο της Μόσχας σε ρούβλια αντί για ευρώ, ο Ρώσος πρόεδρος παρουσίασε, την Πέμπτη, ένα σχέδιο που, προφανώς, τους δίνει τη δυνατότητα να «τη γλιτώσουν».
Κάποια στιγμή, ο Πούτιν προέβη σε απειλές εναντίον της Δύσης για τεράστιες οικονομικές ζημίες. Εάν η Uniper, η Eni και άλλες εταιρείες δεν είχαν εξασφαλίσει ρούβλια στην ελεύθερη αγορά, η Μόσχα θα μπορούσε να κλείσει τους αγωγούς που προμηθεύουν την Ευρώπη με περισσότερο από το ένα τρίτο του φυσικού της αερίου. Το ενδεχόμενο αυτό τρομοκράτησε τη Γερμανία, η οποία ενεργοποίησε το σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τις ελλείψεις σε φυσικό αέριο.
Με τα σημερινά δεδομένα, μπορεί να επικρατήσει ηρεμία στον τομέα του εμπορίου. Ο Πούτιν, μέσω του διατάγματός του, υπαινίχθηκε ότι οι εταιρείες εισαγωγής φυσικού αερίου στη Δύση μπορούν να πληρώσουν για το φυσικό αέριο σε ευρώ, αρκεί η πληρωμή να γίνεται σε συγκεκριμένο λογαριασμό ξένου συναλλάγματος, στην Gazprombank. Έτσι, o δανειστής είναι αυτός που καθίσταται υπεύθυνος για τη μετατροπή του ευρώ σε ρούβλια. Η κύρια συνέπεια αυτού είναι ότι οι εταιρείες εξαγωγής φυσικού αερίου στη Ρωσία θα πρέπει να μετατρέψουν όλα τα έσοδά τους, και όχι μόνο το 80% αυτών, σε ρούβλια. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε, όμως, να βοηθήσει το ήδη ταλαιπωρημένο νόμισμα της Ρωσίας.
Ένα τέτοιο σχέδιο Ποτέμκιν μοιάζει με χάσιμο χρόνου. Και πάλι, όμως, ο Πούτιν μπορεί να προσποιηθεί ότι ακολουθεί μία σκληρή πολιτική, κάτι που δεν είναι κακό, δεδομένων των δυσκολιών που έχει αντιμετωπίσει, μετά την εισβολή του στην Ουκρανία. Παράλληλα, οι δυτικοί ηγέτες, οι οποίοι αρνούνταν σταθερά να πληρώσουν σε ρούβλια, έχουν αρχίσει να τραβούν την προσοχή των πολιτών σε ζητήματα που αφορούν το ενδεχόμενο οικονομικών δυσκολιών και, ίσως, και τον σωστό καταμερισμό ενέργειας μεταξύ των κρατών. Στο μεταξύ, το αέριο πρέπει να συνεχίσει να ρέει. Αυτό, όμως, μαζί με τη δέσμευση του Προέδρου των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, να απελευθερώνει, για 6 μήνες, 1 εκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου την ημέρα από το στρατηγικό απόθεμα των ΗΠΑ, μπορεί να παρηγορήσει τις αγορές ενέργειας.
Ίσως, ακόμη, να υπάρχει και ένα τελευταίο κίνητρο για τον Πούτιν. Τα συμβόλαια της Gazprom επιτρέπουν στις εταιρείες εισαγωγής φυσικού αερίου στην Ευρώπη να αντικαταστήσουν το 20% του φυσικού τους αερίου με προϊόν από άλλους πωλητές, εάν η τρέχουσα τιμή αγοράς τους είναι φθηνότερη. Την περασμένη εβδομάδα, η διαφορά ήταν τέτοια που η Ρωσία ενδεχομένως να εισέπραξε μόνο το 80% των πιθανών εισπράξεων της από τις εξαγωγές φυσικού αερίου, γεγονός που παρεμπόδισε την ικανότητά της να χρηματοδοτήσει την πολεμική της μηχανή. Τα προβλήματα αυτά στο ρούβλι του Πούτιν ώθησε τις τιμές του ευρωπαϊκού φυσικού αερίου για έναν μήνα μπροστά, από τα 100 ευρώ σε περισσότερο από 120 ευρώ ανά μεγαβατώρα, γεφυρώνοντας, έτσι, τη διαφορά. Αν κάτι τέτοιο αληθεύει, ο Ρώσος πρόεδρος ενδεχομένως να είναι πιο έξυπνος από ό,τι νομίζουμε.
