του Σπύρου Σιδέρη
Οι εκλογές στη Γερμανία ολοκληρώθηκαν και το αποτέλεσμα προϊδεάζει ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης θα περάσει μέσα από μακροχρόνιες και επίπονες διαπραγματεύσεις.
Δεν είναι και τόσο μακρινό το 2017, όταν CDU, CSU και SPD χρειάστηκαν ακριβώς 172 ημέρες για να τα «βρουν» σε μία νέα κυβέρνηση, που τελικά δεν ήταν παρά μία επανέκδοση της παλαιάς, δηλαδή του «μεγάλου συνασπισμού».
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, δημοσιογράφοι και αναλυτές «βλέπουν» την Άγκελα Μέρκελ να απευθύνει το Πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα για το 2022. Όλα αυτά βέβαια μένει να επιβεβαιωθούν σε μια περίοδο όπου το πολιτικό σύστημα μοιάζει κατακερματισμένο και το πολιτικό τοπίο τελείως διαφορετικό, απ’ ότι πριν λίγα χρόνια. Για τους λόγους αυτούς οποιαδήποτε πρόβλεψη για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι παρακινδυνευμένη.
Η πολιτική ιστορία της Γερμανίας βέβαια έχει πολλά παραδείγματα ανατροπών στο σχηματισμό κυβέρνησης, όπως αναφέρει η Ντόιτσε Βέλε.
Στις εκλογές του 2002, για παράδειγμα, το SPD του Γκέρχαρντ Σρέντερ και η Κεντροδεξιά του Έντμουντ Στόιμπερ λάμβαναν από 38% περίπου των ψήφων όπου και οι δυο ηγέτες δήλωναν σίγουροι και αποφασισμένοι για το σχηματισμό κυβέρνησης. Τελικά ο Σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ σε συνεργασία με του Πράσινους κι έχοντας διεμβολίσει το χώρο της Αριστεράς σχημάτισε κυβέρνηση.
Παρότι είθισται ο νικητής των εκλογών να έχει τον πρώτο λόγο για τον σχηματισμό κυβέρνησης δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να σχηματίσει κυβέρνηση το δεύτερο κόμμα, όπως συνέβη το 1969. Τότε η Κεντροδεξιά αναδείχθηκε πρώτη με 46,1%, αλλά καγκελάριος αναδείχθηκε τελικά ο σοσιαλδημοκράτης Βίλλυ Μπραντ. Το κόμμα του είχε συγκεντρώσει το 42,7% των ψήφων, ωστόσο με τη βοήθεια των Φιλελευθέρων (FDP) κατάφερε να εξασφαλίσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Βόννης. Ήταν μάλιστα η πρώτη φορά στη μεταπολεμική Γερμανία που οι Σοσιαλδημοκράτες ανέρχονταν στην εξουσία.
Ο μεγάλος νικητής είναι ο Όλαφ Σολτς που ανέτρεψε όλες τις προβλέψεις και φιγουράρει ως επόμενος Καγκελάριος.
Βέβαια τίποτα δεν είναι σίγουρο καθώς ο Πρόεδρος των Φιλελευθέρων FDP Κρίστιαν Λίντνερ στην τελευταία τηλεμαχία είχε προειδοποιήσει τον Σολτς ότι «ακόμη κι αν το κόμμα του αναδειχθεί πρώτο με 30%, αυτό θα σημαίνει ότι το 70% δεν τον έχει ψηφίσει, άρα δεν είναι τόσο αυτονόητο ότι θα είναι ο επόμενος καγκελάριος». Φυσικά όλο αυτό το λεκτικό παιχνίδι είναι περισσότερο για την μετεκλογική διαπραγμάτευση για το σχηματισμό κυβέρνησης, παρά στο ότι θα αμφισβητήσει το πρώτο κόμμα.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι θα είναι οι ρυθμιστές για τον σχηματισμό κυβέρνησης και όπως είναι λογικό θα ζητήσουν τον ουρανό με τ’ άστρα για να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση είτε τον Σοσιαλδημοκρατών είτε των Χριστιανοδημοκρατών.
Σημαντικό όμως είναι ότι η διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μην υπάρξει δυσλειτουργία στην Ευρώπη, που έχει να αντιμετωπίσει και τις εκλογές στον άλλο πόλο της την Γαλλία..#menoumespeedy
