Η πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση στη Γερμανία αναδεικνύει την πολιτική κρίση της χώρας, με την ακροδεξιά να κερδίζει έδαφος, ενώ το κεντρώο πολιτικό σκηνικό παραμένει έντονα ανταγωνιστικό.

Ο Cas Mudde αναλύει τα αποτελέσματα, τονίζοντας την ανάγκη για μια ισχυρή και ενωτική κυβέρνηση υπό τον Φρίντριχ Μερτς.

Η χώρα χρειάζεται μια κυβέρνηση που να εκπροσωπεί την πλειοψηφία που ψήφισε υπέρ της φιλελεύθερης δημοκρατίας και να συγκροτήσει έναν μεγάλο συνασπισμό για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος.

«Το 80% ψήφισε υπέρ της φιλελεύθερης δημοκρατίας – Ο Μερτς πρέπει να κυβερνήσει γι’ αυτούς», αναφέρει ο Mudde.

Η εκλογική αναμέτρηση υπήρξε μια τυπική περίπτωση για τη δυτική Ευρώπη του 21ου αιώνα: τα κεντρώα κόμματα σημείωσαν ιστορικά κακά αποτελέσματα, η ακροδεξιά κέρδισε και το κομματικό σύστημα κατακερματίστηκε περαιτέρω.

Αν και υπήρξε μια στροφή προς τα δεξιά, αυτή ήταν μικρότερη από την αναμενόμενη, ιδιαίτερα υπό το πρίσμα της εκστρατείας που επικεντρώθηκε στη μετανάστευση και τον ρόλο της ακροδεξιάς.

Είναι αλήθεια ότι μια μικρή πλειοψηφία των Γερμανών ψήφισε κόμματα κατά της μετανάστευσης, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν ενθαρρυντικά. Το συντηρητικό CDU/CSU κέρδισε τις περισσότερες έδρες, αλλά δεν ξεπέρασε το 30%, σημειώνοντας το δεύτερο χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορία του.

Το ακροδεξιό κόμμα AfD ήρθε δεύτερο σε εθνικό επίπεδο, αλλά με ποσοστό λίγο πάνω από 20%, έμεινε πίσω από τις επιδόσεις του στις εκλογές σε κρατίδια πριν από λίγους μήνες.

Αντί να αναγνωρίσουν τη μειοψηφία που ψήφισε την ακροδεξιά ως «τον» γερμανικό λαό, τα κεντρώα κόμματα θα πρέπει να αποδεχτούν και να αντιμετωπίσουν τον πλουραλισμό του πληθυσμού της Γερμανίας.

Με μια στασιμότητα στην οικονομία και μια νέα παγκόσμια πραγματικότητα, η χώρα χρειάζεται μια ισχυρή δημοκρατική κυβέρνηση, όπως σημείωσε ο Φρίντριχ Μερτς στη νικητήρια ομιλία του.

Η κυβέρνησή του δεν πρέπει να εξυπηρετεί την ακροδεξιά ούτε να αυτοπροσδιορίζεται ως αντιπολίτευση προς αυτήν. Αντίθετα, θα πρέπει να συγκροτήσει έναν ευρύ μεγάλο συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους, γύρω από μια ελάχιστη αλλά θετική ατζέντα που θα τοποθετεί τη Γερμανία στην καρδιά της φιλελεύθερης δημοκρατικής Ευρώπης.

Οι εκστρατείες κατά της μετανάστευσης των κεντρώων κομμάτων δεν κέρδισαν κανέναν ακροδεξιό ψηφοφόρο, ούτε ενέπνευσαν τους ψηφοφόρους του πυρήνα τους. Για να το κάνουν αυτό, θα χρειαστούν τις δικές τους ιδέες και προτεραιότητες, εστιάζοντας σε κοινωνικοοικονομικά ζητήματα και τη διασφάλιση της ειρήνης σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο εχθρικός.

Με άλλα λόγια, θα πρέπει να κυβερνήσουν για το 80% που ψήφισε υπέρ της φιλελεύθερης δημοκρατίας και όχι για το 20% που την καταψήφισε.