Ο Guardian αναλύει τη σχέση μεταξύ των «σούπερ πλουσίων» και της πολιτικής εξουσίας στην Αμερική, εστιάζοντας στον Ντόναλντ Τραμπ και τους συνεργάτες του. Ο Τζον Άνταμς είχε προειδοποιήσει ότι οι αριστοκράτες είναι «τα πιο δύσκολα ζώα στη διαχείριση», κάτι που αποδεικνύεται και σήμερα.
Το άρθρο επισημαίνει ότι η απαγόρευση των τίτλων δεν ήταν επαρκής για να αποτρέψει την επιρροή των πλουσίων στην πολιτική σκηνή. Η οικονομική και πολιτική εξουσία αλληλοσυνδέονται, με τον φόβο της υπερβολικής επιρροής των πλουσίων να είναι διαρκώς παρών στην αμερικανική ιστορία.
Ο Τζο Μπάιντεν, στην πρόσφατη ομιλία του, αναφέρθηκε στους ληστές βαρόνους της Χρυσής Εποχής, προειδοποιώντας για την αυξανόμενη ολιγαρχία που απειλεί τη δημοκρατία. Ανέφερε ότι η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια λίγων πλουσίων μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων.
Η ανισότητα στις ΗΠΑ έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα, με το 0,1% του πληθυσμού να κατέχει σχεδόν έξι φορές τον πλούτο του 50% των φτωχότερων. Οι πολιτικοί, ανεξαρτήτως κομματικής προτίμησης, έχουν επωφεληθεί από την υποστήριξη των δισεκατομμυριούχων.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος καταγγέλλει τις ελίτ, έχει συγκεντρώσει ένα υπουργικό συμβούλιο με 13 δισεκατομμυριούχους. Η πολιτική του προσέγγιση φαίνεται να ευνοεί τους πλούσιους, ενώ η υποστήριξή του προς τους «πετρελαϊκούς γίγαντες» φέρνει ήδη αποτελέσματα.
Ο Guardian επισημαίνει ότι η συμμαχία μεταξύ πολιτικής και πλούτου είναι πιο εμφανής από ποτέ, με την τεχνολογία να καθορίζει την πολιτική πραγματικότητα. Το μέλλον της Αμερικής φαίνεται να κρέμεται σε μια λεπτή ισορροπία: ποιος θα κυβερνήσει, ο λαός ή οι νέοι αριστοκράτες;
