Οι αγρότες βρίσκονται και πάλι σε κινητοποιήσεις, διεκδικώντας λύσεις για τα ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες παραγωγής, τα κόστη, τις τιμές στα προϊόντα τους, καθώς και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και την ερήμωση της Περιφέρειας.
Εκτός από τα παραπάνω θέματα, υπάρχει και η ρατσιστική αντιμετώπιση που υφίστανται οι αγρότες στο ασφαλιστικό σύστημα. Συγκεκριμένα, οι συντάξεις που λαμβάνουν είναι συχνά χαμηλότερες, δεν έχουν πλήρη πρόσβαση στην εθνική σύνταξη και οι διαδικασίες για την αναπηρική σύνταξη είναι πιο δύσκολες. Επιπλέον, οι αγρότες που χηρεύουν δεν έχουν την ίδια μεταχείριση με τους άλλους συνταξιούχους.
Το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι μόνο τι διεκδικούν οι αγρότες, αλλά και πώς η πολιτεία τους αντιμετωπίζει και ποια είναι η στάση των βουλευτών, ιδιαίτερα αυτών που εκλέγονται σε αγροτικές περιοχές.
1. Οι αγρότες που συνταξιοδοτήθηκαν την τριετία 2018-2020 στο 67ο έτος της ηλικίας τους και δεν έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 33 χρόνια πραγματικής ασφάλισης, λαμβάνουν χαμηλότερες αποδοχές από τους ανασφάλιστους ηλικιωμένους, με μηνιαία ποσά κάτω των 408 ευρώ.
2. Στις περιπτώσεις σύνταξης λόγω θανάτου, οι αγρότες χάνουν ολόκληρο το κοινωνικό μέρος της σύνταξης του παλαιού ΟΓΑ, με αποτέλεσμα να λαμβάνουν μόνο το 70% ή το 35% της ανταποδοτικής σύνταξης, που σε πολλές περιπτώσεις περιορίζεται σε 20 ή 30 ευρώ το μήνα.
3. Για τις λοιπές περιπτώσεις σύνταξης γήρατος, οι αγρότες δεν έχουν πρόσβαση στο σύνολο της εθνικής σύνταξης των 436 ευρώ, ποσό που χορηγείται σε άλλους ασφαλισμένους με λιγότερα χρόνια ασφάλισης.
4. Όσοι αγρότες επιθυμούν να λάβουν αναπηρική σύνταξη, πρέπει να έχουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 59% μέχρι το τέλος του 2024. Από το νέο έτος, το ποσοστό αυτό έχει περιοριστεί στο 50%, με αποτέλεσμα οι αγρότες που απορρίφθηκαν να πρέπει να επανεξεταστούν.
