Σε εφαρμογή της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (A 157) στις 10 Αυγούστο το ΥΠΑΙΘ, με διάταξη σε πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που κατέθεσε στη Βουλή, σχετικά με την παροχή εξ αποστάσεως διδασκαλίας, τροποποιεί την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση (νόμος 4686/2020, άρθρο 63, παράγραφος 1, εδάφιο 1) ως εξής:
«Παρέχεται, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης και υπό τους ειδικότερους όρους, τις προϋποθέσεις και την έκταση που αποφασίζονται κατά περίπτωση από τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση με χρήση μέσων τεχνολογίας σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που δεν δύνανται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία είτε λόγω καθολικής ή μερικής αναστολής ή απαγόρευσης ή εκ περιτροπής λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής είτε για άλλο λόγο που ανάγεται σε έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός».
Το εδάφιο που πρόκειται να αντικατασταθεί:
«1. Είναι δυνατή η, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με χρήση μέσων τεχνολογίας σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που δεν δύνανται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία είτε λόγω καθολικής ή μερικής αναστολής ή απαγόρευσης λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής είτε για άλλον λόγο που ανάγεται σε έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός. Η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως, επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση επιδημικών νόσων. Σκοπός της παρεχόμενης δυνατότητας όλων των ανωτέρω περιπτώσεων είναι αποκλειστικά η παροχή εκπαίδευσης».
Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας, στο άρθρο 24, προβλέπονται προκηρύξεις για τρίμηνες συμβάσεις αναπληρωτών για κάλυψη έκτακτων κενών ή για τηλεκπαίδευση!
Είναι φανερό ότι με μια πρωτοφανή, αιφνίδια κίνηση, το Υπουργείο Παιδείας επιδιώκει να εισάγει νέες εργασιακές σχέσεις γαλέρας στην εκπαίδευση –τον θεσμό του αναπληρωτή εκπαιδευτικού τρίμηνης σύμβασης (!)- καθώς και να εγκαθιδρύσουν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως δομικό στοιχείο του σχολικού συστήματος, με διαδικτυακά – εξ αποστάσεως τμήματα μαθητών και εξ αποστάσεως εκπαιδευτικούς.
Έχει τονιστεί και με άλλη ευκαιρία ότι τέτοιος οργασμός – λύσσα λένε κάποιοι – Νομοσχεδίων, Νόμων, Εγκυκλίων, Υπουργικών Αποφάσεων, στον χώρο της εκπαίδευσης, μέσα στο καλοκαίρι και σε τόσο μικρό διάστημα, δεν έχει υπάρξει ξανά, μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα, για τα τελευταία 30-35 χρόνια τουλάχιστον.
Μαζί με τη διασπορά του ιού, χέρι – χέρι και η διασπορά ρυθμίσεων για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, με συνταγή όλων των νεοφιλελεύθερων ονειρώξεων των Ε.Ε.– ΟΟΣΑ – ΣΕΒ που δεν είχε γίνει δυνατό να πραγματοποιηθούν μέχρι τώρα.
Μάσκες, παγουρίνια και εξ αποστάσεως: Το νέο Ευαγγέλιο του ΥΠΑΙΘ
Τώρα γίνονται κατανοητά ακόμη περισσότερο τα γεμάτα νόημα λόγια της υφυπουργού Παιδείας κ. Ζαχαράκη, που λίγο καιρό πριν έκανε μια γεμάτη υπονοούμενα δήλωση, πως η εφαρμογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης είναι μια χρυσή ευκαιρία για το μέλλον.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 24 που αφορά την εκπαίδευση και συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο για την Υγεία :
Οι εκπαιδευτικοί καλούνται με ειδική πρόσκληση να κάνουν δηλώσεις προτίμησης, προκειμένου να καλύψουν ανάγκες που θα προκύψουν λόγω Covid-19 (άδειες, ασθένεια κλπ.), αλλά και για την παροχή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Μάλιστα, οι υποψήφιοι καλούνται να δηλώσουν ότι «δεν ανήκουν στις ομάδες αυξημένου κινδύνου για σοβαρή λοίμωξη Covid-19.
Προβλέπεται προσαυξημένη μοριοδότηση της προϋπηρεσίας κατά το μισό (ωστόσο με πλαφόν τα 10 μόρια που μεταφράζεται σε 6 μήνες εργασία το ανώτερο με 1,5 μόριο ανά μήνα), προκειμένου να δελεαστούν- εκβιαστούν οι εκπαιδευτικοί σε αποδοχή αυτών των εξευτελιστικών συμβάσεων, ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζεται η ίδια η εκπαιδευτική διαδικασία και υπονομεύονται τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών.
Οι εκπαιδευτικοί τίθενται στη διάθεση της οικείας διεύθυνσης εκπαίδευσης, προκειμένου να καλύψουν, στο χρονικό διάστημα που ορίζει η σύμβαση, οποιαδήποτε βραχυχρόνια ανάγκη προκύψει και μετά το τέλος της σύμβασης απολύονται!
Προκειμένου μάλιστα να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μονιμοποιείται και νομιμοποιείται η εξ αποστάσεως εκπαίδευση ως παράλληλη, ισότιμη και ισάξια με τη δια ζώσης, ως προς τη μορφή και τα χαρακτηριστικά, στο άρθρο 24 αναφέρεται: «…Κάθε θέμα σχετικό με την τηλεκπαίδευση, όπως το ωράριο διδασκαλίας, ο ανώτατος αριθμός μαθητών κατά διαδικτυακό τμήμα και η τοποθεσία από την οποία θα παρέχεται, καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας…»
Στην ουσία, το Υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να εισάγει μια ακόμα μορφή ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση που προσομοιάζει στο μοντέλο του «αντικαταστάτη εκπαιδευτικού», όπως ισχύει για παράδειγμα στην Κύπρο. Χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί που περιμένουν με αγωνία για το αν και πότε θα δουλέψουν, βρίσκονται στον αέρα. Καλούνται να αποφασίσουν ανάμεσα στην τρίμηνη εργασία, την αναμονή πρόσληψης με πλήρες ωράριο ή τον κίνδυνο της ανεργίας.
Το τοπίο στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού αλλάζει δραστικά και παράλληλα η αντίληψη για την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Όπως επισημαίνει το μέλος του Δ.Σ της ΔΟΕ Γιάννης Αναγνωσταράς, «πρόκειται για εξαιρετικά επικίνδυνες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα. Για πρώτη φορά θα έχουμε εκπαιδευτικούς που δεν έχουν ποτέ καμιά ζωντανή επαφή με τους μαθητές τους, αλλά και μαθητές που δεν θα έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους, καθώς οι διευθύνσεις εκπαίδευσης θα μπορούν να ομαδοποιούν μαθητές διαφορετικών τμημάτων σε διαφορετικά σχολεία, ακόμη και σε ολόκληρο το εύρος κάθε Διεύθυνσης Εκπαίδευσης. Με αυτόν τον τρόπο, οι συμβάσεις εργασίας θα είναι ελαστικές και βραχυχρόνιες και η πρόσληψη των εκπαιδευτικών θα έχει χαρακτηριστικά ημιανεργίας. Το εκπαιδευτικό έργο αλλοιώνεται σε θέματα ωραρίου, αριθμού μαθητών, τόπου που διαμείβεται και παιδαγωγικής πρακτικής».
Συμπληρώνοντας, το μέλος του Δ.Σ της ΔΟΕ Άννα Μάγια Σταυροπούλου σημειώνει ότι «ταυτόχρονα επιχειρείται παράκαμψη κατοχυρωμένων θεσμικών διαδικασιών για τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, καθώς όλα συγκεντρώνονται στο Υπουργείο και καθορίζονται με υπουργική απόφαση».
Πηγή : EFSYN
