Από Ιωάννα Νανοπούλου
Μεγάλος παράγοντας της κλιματικής κρίσης είναι η αποψίλωση των δασών, και η μείωση των πληθυσμών άγριας ζωής. Τα φυσικά οικοσυστήματα καταστρέφονται για χάρη της γεωργίας, για την παραγωγή καφέ, σοκολάτας, βοείου κρέατος, φοινικέλαιου και πολλών άλλων προϊόντων.
Μια μελέτη των Nguyen Tien Hoang & Keiichiro Kanemoto, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Natural Ecology and Evolution, συνδέει πλήρως τους χάρτες υψηλής ανάλυσης της παγκόσμιας αποψίλωσης των δασών με το ευρύ φάσμα των εμπορευμάτων που εισάγονται από κάθε χώρα σε όλο τον κόσμο.
Η έρευνα αποκαλύπτει τους άμεσους δεσμούς μεταξύ των καταναλωτών και της απώλειας δασών σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η κατανάλωση σοκολάτας στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία είναι ένας σημαντικός μοχλός αποψίλωσης των δασών στην Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γκάνα, διαπίστωσαν οι επιστήμονες, ενώ η ζήτηση βοείου κρέατος και σόγιας στις ΗΠΑ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα οδηγεί σε καταστροφή δασών στη Βραζιλία.
Ο Δρ Κρις Γουέστ, στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος δεν ήταν μέλος της ερευνητικής ομάδας, είπε: «Η κατανάλωση μπορεί να έχει μεγάλες επιπτώσεις στο εξωτερικό, δεδομένης της εξάρτησής μας από τις διεθνείς αλυσίδες εφοδιασμού. Ενώ η πολιτική σε κυβερνητικό επίπεδο επικεντρώνεται συχνά σε εγχώριες ανησυχίες, το γεγονός είναι ότι αν δεν αντιμετωπίσουμε επίσης αυτό το διεθνές αποτύπωμα, θα συνεχίσουμε να έχουμε καταστροφικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις παγκοσμίως.
Οι επιστήμονες της έρευνας είπαν: “Η Κίνα, η Ινδία και οι χώρες της G7 έχουν αυξήσει τη δασική κάλυψη στις δικές τους χώρες, αλλά έχουν επίσης αυξήσει τα αποτυπώματα αποψίλωσης των δασών εκτός των συνόρων τους.”
Ο Paul Morozzo, ακτιβιστής της Greenpeace UK, δήλωσε: «Η έκθεση ρίχνει φως στην υπερκατανάλωση και δείχνει ότι οι ατομικές επιλογές – για παράδειγμα η μείωση του κρέατος και των γαλακτοκομικών – είναι σημαντικές. Αλλά οι εταιρείες αποτυγχάνουν να είναι ειλικρινείς. Δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των προϊόντων τους και αυτό πρέπει να αλλάξει».
Η ιδέα ότι οι δυτικοί καταναλωτές θα μπορούσαν να φυτέψουν τέσσερα δέντρα για να αντισταθμίσουν το αποτύπωμα της αποψίλωσης των δασών τους ήταν δυστυχώς εσφαλμένη, είπε ο West. «Η κοπή ενός τροπικού δάσους δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με τη φύτευση ενός πεύκου».
