Πιγκουίνοι ως δείκτες κατανόησης της κλιματικής αλλαγής

Επιστήμονες χρησιμοποιούν τους πιγκουίνους ως βασικούς δείκτες για την κατανόηση την κλιματικής αλλαγής στον Νότιο Πόλο.

Η χερσόνησος της Ανταρκτικής χωρίζεται σε δυτικές και ανατολικές περιοχές. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η Ανατολική Ανταρκτική παραμένει κρύα και καλύπτεται από πάγο ενώ οι δυτικές περιοχές έχουν υποστεί υπερθέρμανση.

Alex Borowicz, του Πανεπιστημίου Stony Brook στη Νέα Υόρκη, δήλωσε: «Μετράμε τις φωλιές των πιγκουίνων για να καταλάβουμε πόσοι βρίσκονται σε μια αποικία, που παράγουν νεοσσούς κάθε χρόνο και αν αυτός ο αριθμός αυξάνεται ή μειώνεται ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες»

Οι πιγκουίνοι είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν από άλλα είδη επειδή φωλιάζουν στη στεριά και επειδή τα μαύρα φτερά τους και τα απόβλητά τους, μπορούν να εντοπιστούν στη λευκή έκταση.

«Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους πιγκουίνους ως βιοδείκτη για να δούμε πώς λειτουργεί το υπόλοιπο οικοσύστημα», δήλωσε ο Michael Wethington, επίσης από το Stony Brook.

Οι πιγκουίνοι που καταφέρνουν να προσαρμοστούν στις αλλαγές που επιφέρει η κλιματική αλλαγή  ονομάζονται  «νικητές», ενώ άλλοι αναγκάζονται να αναζητήσουν ψυχρότερα κλίματα.

Οι πιγκουίνοι Gentoo, με έντονο κόκκινο-πορτοκαλί ράμφος και διακριτικά λευκά σημάδια στα κεφάλια τους, είναι μερικοί από αυτούς που καταφέρνουν να βρίσκονται σε ανοιχτά νερά χωρίς κομμάτια πάγου για να αναπηδήσουν,  τριγύρω.

Όταν οι θερμοκρασίες στη χερσόνησο της Ανταρκτικής άρχισαν να αυξάνονται ταχύτερα από σχεδόν οπουδήποτε αλλού στον κόσμο κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, οι πληθυσμοί των Gentoo επεκτάθηκαν προς τα νότια.

«Οι πιγκουίνοι Gentoo δεν αγαπούν τον θαλάσσιο πάγο», είπε ο David Ainley, βιολόγος στην οικολογική εταιρεία συμβούλων H.T. Harvey & Associates που μελετά πιγκουίνους για περισσότερα από 50 χρόνια.

«Κυρίως αναζητούν τροφή πάνω από την υφαλοκρηπίδα και δεν πάνε μακριά στη θάλασσα».

Καθώς ο θαλάσσιος πάγος έχει μειωθεί κατά μήκος της δυτικής πλευράς της χερσονήσου, οι πιγκουίνοι Gentoo έχουν εκμεταλλευτεί τις φιλόξενες συνθήκες. Αλλά οι ίδιες συνθήκες ήταν χειρότερες για τους πιγκουίνους Adelie, που βασίζονται στον θαλάσσιο πάγο για αναπαραγωγή και διατροφή.

«Όταν βρίσκουμε πιγκουίνους Adelie, συνήθως γνωρίζουμε ότι κοντά υπάρχει θαλάσσιος πάγος», είπε ο Wethington. «Και κάθε φορά που έχουμε δει πάγο της θάλασσας να μειώνεται ή να εξαφανίζεται εντελώς, τότε βλέπουμε τους αντίστοιχους πληθυσμούς των πιγκουίνων Adelie να μειώνονται σημαντικά».

Αν και οι διαδεδομένοι πιγκουίνοι Adelie αυξάνονται συνολικά σε αριθμό, ορισμένοι πληθυσμοί έχουν μειωθεί σε ποσοστό πάνω από 65%.

Στην αποστολή τους στην περιοχή τον Ιανουάριο, οι επιστήμονες του Stony Brook ανακάλυψαν ότι οι αποικίες Adelie γύρω από την ακόμα παγωμένη Θάλασσα Weddell είχαν παραμείνει σταθερές κατά την τελευταία δεκαετία.

«Αυτή η χερσόνησος είναι ίσως ένας ασφαλής χώρος καθώς βλέπουμε την αλλαγή του κλίματος και την υπερθέρμανση του πλανήτη σε ολόκληρο τον κόσμο», είπε ο Wethington.