Κείμενο/Φωτογραφίες: Μαρία Γερμαντζίδου
Η Έδεσσα, που ονομαζόταν παλαιότερα Βοδενά, είναι μία μικρή πόλη της κεντρικής Μακεδονίας και πρωτεύουσα του νομού Πέλλας. Όσο όμορφη κι αν είναι, υπήρξαν κατά καιρούς διάφορα προβλήματα.
Ένα από αυτά ήταν όταν τα νερά είχαν στερεύσει για κάποιο διάστημα, πριν από περίπου ένα χρόνο, καθώς τεχνικοί λόγοι είχαν επιβάλλει τη διακοπή της ροής του κύριου όγκου του νερού στον «Κάρανο». Η συνέπεια ήταν να σταματήσει, για συνολικά 90 ημέρες, να «ξεδιψά» τον κάμπο της Πέλλας.
Όταν επισκεφθήκαμε την πόλη, θαυμάσαμε τα νερά της. Υπάρχουν αρκετοί καταρράκτες, μεταξύ αυτών είναι οι μικροί καταρράκτες, που κοσμούν το ομώνυμο πάρκο στο κέντρο της πόλης και ο μεγάλος καταρράκτης «Κάρανος» με το νερό να πέφτει από ύψος 70 μέτρων. Επίσης στην περιοχή θαυμάζουμε και την πλούσια βλάστηση.
Πέρα από τους καταρράκτες υπάρχει και κάτι άλλο που είναι ενδιαφέρον και φυσικά αποτελεί πόλο έλξης για τους τουρίστες. Το Κανναβουργείο λοιπόν βρίσκεται στα ανατολικά του πάρκου των Καταρρακτών και αποτελεί τμήμα του «Υπαίθριου Μουσείου Νερού». Ήταν πρότυπη βιομηχανική μονάδα και το μεγαλύτερο Κανναβουργείο της Ελλάδος. Από το 2000 έως το 2014 στέγαζε το Βιομηχανικό Μουσείο της πόλης.
Να σημειωθεί πως το νερό των Καταρρακτών προέρχεται από τις πηγές του υγροτόπου Άγρα-Βρυτών-Νησίου, οι οποίες τροφοδοτούνται από τα χιόνια του Καϊμακτσαλάν ενώ η ροή τους είναι ελεγχόμενη από τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς της ΔΕΗ στον Άγρα και στον Εδεσσαίο.
Επιπροσθέτως υπάρχει κι ένα μικρό σπήλαιο που είναι επισκέψιμο. Εμείς μπήκαμε μέσα και πραγματικά είναι το μοναδικό «πρωτογενές» αξιοποιημένο σπήλαιο στη χώρα μας. Τι εννοούμε με αυτό; Πως η ηλικία του σπηλαίου είναι όμοια με αυτήν των πετρωμάτων. Επίσης υπολογίζονται πως τα τραβερτινικά πρωτογενή σπήλαια είναι μόλις 1-2%.
Ελπίζουμε να ταξιδέψατε λίγο έστω και μέσω των φωτογραφιών. Όλοι περνάμε δύσκολα εξαιτίας του κορωνοϊού, αλλά πρέπει να κάνουμε υπομονή. Θα έρθει η στιγμή που θα πάμε ξανά στους προορισμούς που ονειρευόμαστε.
