[ad_1]
Δεν σκοπεύει να πάρει σύνταξη ο θρυλικός ντραμίστας των Beatles, που γιορτάζει αύριο τα 80ά γενέθλιά του με μια online συναυλία στο Youtube. Με την ευκαιρία αυτή μιλάει στην «Εφ.Συν.» για την ευλογία που του δίνει η οικογένειά του (έχει οχτώ εγγόνια και ένα δισέγγονο), για τις επιρροές κάντρι και μπλουζ που τον καθόρισαν, για το τίμημα της διασημότητας αλλά και για τις αλλαγές που φέρνουν οι αντιρατσιστικές διαμαρτυρίες
Ringo Starr
Στις 7 Ιουλίου, ανήμερα των γενεθλίων του, ο Ringo Starr θα παρουσιάσει στο Youtube μια online συναυλία για φιλανθρωπικό σκοπό, έχοντας δίπλα του τους Πολ ΜακΚάρτνεϊ, Σέριλ Κρόου, Γκάρι Κλαρκ, Sheila E, Μπεν Χάρπερ και πολλά ακόμα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Tα έσοδα από τη μετάδοση θα δοθούν στο Black Lives Matter, το Ιδρυμα του Ντέιβιντ Λιντς αλλά και τα MusiCares και WaterAid.
Ο ντραμίστας των The Beatles, Ringo Starr, γίνεται 80 ετών στις 7 Ιουλίου. Μπορεί να μην ήταν ο καλύτερος του κόσμου. Μπορεί τα λίγα τραγούδια του συγκροτήματος που του ανήκουν -«Yellow Submarine», «With a Little Help from My Friends», «Octopus’s Garden» και μερικά ακόμα- να μην ήταν εφάμιλλα των άλλων. Αλλά λατρεύτηκε, λατρεύεται και θα λατρεύεται, όσο υπάρχει η ροκ μουσική, από όλο τον κόσμο γιατί ήταν αυτός και όχι άλλος που έπαιζε ντραμς για τα «Σκαθάρια», που τους αγαπούσε και τον αγαπούσαν, που έπαιρνε και έδινε αφειδώλευτα τη χαρά στους fans του πασίγνωστου συγκροτήματος. Παρ’ όλο που φλέρταρε δύο φορές με τον θάνατο σε νοσοκομεία (όταν ήταν μικρός από επιπλοκές οξείας σκωληκοειδίτιδας και αργότερα από ειλεό), τώρα φαίνεται πανέτοιμος να διανύσει την ένατη δεκαετία της ζωής του με μια ενέργεια και αισιοδοξία που αρμόζουν σε άνθρωπο πολύ νεότερο. Ισως το οφείλει αυτό στον χαρακτήρα του – έναν χαρακτήρα στην ουσία του συναισθηματικό, απλό και πρόσχαρο.
• Κοιτώντας πίσω τη ζωή σας έχετε μετανιώσει για κάτι και τι προσδοκάτε από το μέλλον;
Θα απαντήσω ανάποδα, για το μέλλον. Απλώς μ’ αρέσει να παίζω ντραμς, ακόμα παίζω και τώρα κανονικά θα έκανα το πρώτο τουρ της χρονιάς, μετά πάλι τον Σεπτέμβριο, Οκτώβριο. Μου λείπει… Αλλά θα σας πω ότι τώρα παίζω πιο πολύ από ποτέ. Και για να απαντήσω το πρώτο ερώτημα… Η ζωή μου είναι ευλογημένη με οικογένεια, τα παιδιά μου, έχω οχτώ εγγόνια κι ένα δισέγγονο. Ημουν μοναχοπαίδι και τώρα κάθομαι στο τραπέζι και μου φαίνεται εκπληκτικό ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι συγγενείς μου. Και το ότι η σύζυγός μου Μπάρμπαρα είναι στη ζωή μου, ευλογία είναι. Οσο για πράγματα που δεν έκανα αλλά θα μπορούσα να είχα κάνει, συχνά σκέφτομαι πώς θα ήταν αν…; Οχι όμως στα σοβαρά. Η αλήθεια είναι ότι αυτόν τον δρόμο διάλεξα κάνοντας καλές και όχι τόσο καλές επιλογές. Να ‘μαι λοιπόν εδώ. Πάντα εκπλήσσομαι όταν σκέφτομαι πώς όλα άρχισαν όταν ήμουν 13 χρονών στο νοσοκομείο, όπου ο δάσκαλός μου της μουσικής μού χάρισε ένα μικρό σετ με ντραμς. Από εκείνη τη στιγμή το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να παίζω ντραμς. Και κοιτάξτε με τώρα. Ακόμα το ίδιο κάνω. Μα είναι φανταστικό! Και χαίρομαι γιατί στη δουλειά μου δεν χρειάζεται να πάρω σύνταξη. Μπορώ να συνεχίσω όσο με παίρνει κι ελπίζω να συνεχίσω μέχρι πολύ μετά τα 80!
• Η οικογένεια έχει μεγάλη σημασία για σας. Τι σας έμαθε η πατρότητα;
Εμαθα ότι θα μπορούσα να ήμουν… καλύτερος πατέρας, παρ’ όλο που έκανα ό,τι μπορούσα. Ακόμα θυμάμαι όταν γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος μου, ο Ζακ… Μου τον έδωσαν να τον κρατήσω και δεν μπορούσα να κουνηθώ, ήταν σαν να ήταν φτιαγμένος από γυαλί. Ενα θαύμα απίστευτο! Κι όταν ήρθε η σειρά τού Ζακ να κρατήσει στα χέρια του το νεογέννητο μωρό του, ήμουν κι εγώ εκεί και ήταν σαν να έβλεπα τον εαυτό μου. Αλλά η οικογένειά μου δεν είναι μόνο αυτή. Ημουνα στο καλύτερο συγκρότημα του κόσμου και τους αγαπούσα αυτούς τους τρεις, τον Λένον, τον Μακάρτνεϊ, τον Χάρισον, σαν αδελφούς μου.
• Οι Μπιτλς ήταν γνωστοί για το γεγονός ότι αρνούνταν να παίζουν σε διαχωρισμένο κοινό (μαύρων-λευκών). Πώς βλέπετε τις τωρινές διαμαρτυρίες κατά του ρατσισμού;
Ναι, αρνηθήκαμε να παίξουμε στο Μισισιπί, δεν καταλαβαίναμε τον ρατσισμό. Εξάλλου όλοι οι ήρωες μας, από τον Ray Charles ώς τον Lightnin’ Hopkins και τον Stevie Wonder, ήταν Αφροαμερικανοί. Αλλά όταν είπαμε ότι δεν παίζουμε για μαύρους ή λευκούς παρά γι’ ανθρώπους, το δέχτηκαν και μας άφησαν. Οι τωρινές διαμαρτυρίες εξαιτίας της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ είναι σημαδιακές και μάλιστα εξαπλώθηκαν στην Αγγλία και τη Γαλλία. Το 75% των διαμαρτυρόμενων φαντάζομαι ότι είναι πολύ νέοι, 18 με 25. Πρόκειται για τη νέα γενιά που απαιτεί αλλαγές για το καλό όλων μας. Ελπίζω πως θα καταφέρουν να αλλάξουν τη νοοτροπία των παλιότερων γενιών και αυτών που βρίσκονται στην εξουσία.
• Για πάρα πολλούς ανθρώπους πολλών γενιών η μουσική των Μπιτλς ήταν καθοριστική. Ποιοι ήταν όμως οι μουσικοί που επηρέασαν εσάς;
Οι πρώτοι μουσικοί που με εντυπωσίασαν ήταν της country, ο Χανκ Γουίλιαμς, η Κίτι Γουέλς. Αλλά και τα blues! Θα πρέπει να ξέρετε ότι όταν ήμουν 19 χρονών αποφάσισα να μεταναστεύσω στην Αμερική, στο Χιούστον του Τέξας, γιατί ήθελα να είμαι στο ίδιο μέρος με τον Lightnin’ Hopkins, τον αγαπημένο μου μπλουζίστα. Αλλά δεν άντεξα τη γραφειοκρατία και τα παράτησα. Ετσι έμεινα στο Λίβερπουλ. Επαιζα με τον Rory Storm κι από κει στο καλύτερο συγκρότημα απ’ όλα – τους Beatles.
• Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος στον κόσμο που δεν σας ξέρει. Ομως η διασημότητα έρχεται πολλές φορές με τίμημα.
Ναι, στην αρχή το μόνο που θέλαμε ήταν να παίζουμε καλή μουσική και να τη μοιραζόμαστε με το κοινό – όπως κι έγινε. Ομως δεν μπορούσαμε πια να μπούμε σ’ ένα εστιατόριο. Μια φορά καθώς έβαζα το πιρούνι στο στόμα, έρχεται μια γυναίκα, το σπρώχνει από το χέρι μου και μου λέει «δώσε μου αυτόγραφο». Της λέω «όχι, τρώω». Μου λέει «μόλις κατέστρεψες την καριέρα σου!». Αυτό γύρω στο 1967 (γέλια). Τέτοια πράγματα ήταν μες στο πρόγραμμα… Εζησα πολύ καιρό στο Μονακό όμως, όπου με ήξεραν αλλά δεν ενοχλούσαν. Τώρα έχουν ησυχάσει τα πράγματα, πάμε όπου θέλουμε. Και με τις μάσκες του Covid-19 δεν με αναγνωρίζουν!
• Πώς θα γιορτάσετε τα 80 σας;
Εδώ και 12 χρόνια γιορτάζουμε τα γενέθλιά μου στο όνομα της αγάπης και της ειρήνης. Αρχισε το 2008 στο Σικάγο, όταν κάποιος με ρώτησε «τι δώρο θέλεις από τον κόσμο;» Εντελώς αυθόρμητα του είπα «θέλω να φωνάξουν peace and love όλοι μαζί στις 12 η ώρα το μεσημέρι». Μία εβδομάδα αργότερα το οργανώσαμε έξω από το Hard Rock Café, μοιράσαμε μικρά κέικ σε όλους, μέτρησα αντίστροφα – 3, 2, 1, αγάπη και ειρήνη! Από τότε έχουμε κάνει το ίδιο σε 27 χώρες! Φέτος θέλαμε να οργανώσουμε συναυλίες έξω από το κτίριο του Κάπιτολ Ρέκορντς στο Λος Αντζελες αλλά άλλαξαν τα σχέδιά μας όπως όλων μας. Ζήτησα λοιπόν από τους φίλους μου να μου στείλουν κλιπάκια από συναυλίες τους ή κάτι άλλο, για να φτιάξουμε το All Starr Show για την τηλεόραση, πάλι για τα γενέθλια μου, πάλι για την αγάπη και την ειρήνη!
• Ποιους φίλους σας καλέσατε;
Μαντέψτε έναν.
• Τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ.
Σωστά!
[ad_2]
Πηγή : EFSYN
