[ad_1]
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση όλη αυτή η συζήτηση για ένα σποτ. Αναφέρομαι στο νέο σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Και προφανώς ξεχνάμε πως από την ημέρα που θα εξαφανιστούν οι μέλισσες και το χιούμορ, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για την ανθρωπότητα.
Από τα δυο παραπάνω, το χιούμορ βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, ακόμη και στη χώρα μας, αν δεν έχει ήδη καταστεί είδος σε πλήρη ανεπάρκεια, για να το πω πολύ ευγενικά. Και ίσως αρκετοί στη δημοσιογραφία να γνωρίζουν πως τα γεγονότα είναι ιερά, ενώ τα σχόλια είναι ελεύθερα. Στην Αγγλοσαξονία αυτό είναι το γνωστό: Comment is free, facts are sacred. Πράγμα που δεν τηρείται σχολαστικά από τους υπηρετούντες τη δημοσιογραφία, και έτσι έχουμε μεγάλες τρύπες στην αξιοπιστία και στην αληθοφάνεια του επαγγέλματος, σε σχέση με το κοινό τους. Οι ελαχιστότατες, πλέον, και δακτυλοδεικτούμενες εξαιρέσεις τείνουν δυστυχώς να επιβεβαιώνουν αυτή τη θεμελιώδη παρατήρηση.
Στη συνέχεια, ενημερωνόμαστε ότι οι συναθροιστές ειδήσεων (οι λεγόμενοι aggregators, στον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης) θα υποκαταστήσουν τους υπηρετούντες τη δημοσιογραφία. Αλλά αυτοί είναι ρομπότ και το μόνο που χρειάζονται είναι ηλεκτρικό ρεύμα. Η συγκέντρωση των πάσης φύσεως ΜΜΕ είναι, επίσης, μια διαδικασία που προχωρά ανελέητα. Ολο και λιγότεροι –νεόπλουτοι, μεγιστάνες και άλλοι συναφείς– ελέγχουν όλο και περισσότερα ΜΜΕ.
Και αυτά τα φαινόμενα έχουν την τάση να υποκαθιστούν την αξία χρήσης με την ανταλλακτική αξία στη δημοσιογραφία. Πολύ ευγενικά, ξανά, τείνει να επιτείνεται η επαγγελματική ανασφάλεια στον κλάδο, επαληθεύοντας το ρητό ότι όταν τρώμε δεν μιλάμε (με τα γνωστά συνεπαγόμενα). Το πρόσφατο σποτ αυτό το γεγονός διακωμωδεί –πράγμα που έχει, κατά τη γνώμη μου, γίνει αντιληπτό από τα πλήθη των αναγνωστών, ακροατών, τηλεθεατών κ.λπ.
Και όπως λέει ένας παλιός ιστορικός, ο λόρδος Acton**, μπορείς να κοροϊδεύεις όλους για λίγο, ή μερικούς για πάντα, αλλά δεν μπορείς να κοροϊδεύεις όλους για πάντα. Αυτός είναι και ο γνωστός εφιάλτης του Dr. Goebbels. Και προφανώς η έκφραση της επαγγελματικής ανασφάλειας μπορεί να διαμορφώνει άκρως δυσάρεστες ψυχολογικές καταστάσεις.
Η κριτική για την αισθητική εκτέλεση του συγκεκριμένου σποτ θα χρειαστεί να λάβει υπόψη της ότι τα γεγονότα είναι ιερά, ενώ τα σχόλια είναι ελεύθερα. Ασφαλώς, η κριτική στο επίπεδο της αισθητικής είναι υποκειμενική, αλλά μου κάνει εντύπωση για τις δυνάμεις κατανόησης του κοινού στη χώρα μας, που έχει δει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες τέτοια σποτάκια. Και το σποτ αυτό αναφέρεται σε γεγονότα που είναι πλατιά επιβεβαιωμένα, εκτός από το ότι είναι ιερά, ως συνήθης πρακτική. Ο νοών νοείτω.
* Γ. Σεφέρης Γ’ Το ναυάγιο της Κίχλης.
** Lord Acton Lectures on modern history
*** ομότιμου καθηγητή ΕΚΠΑ
[ad_2]
Πηγή : EFSYN
