Αν θεωρητικώς περισσότερα σχήματα της δημοκρατικής παράταξης φτάσουν στο σημείο συναίρεσης τότε το τελευταίο πράγμα που θα ήταν εμπόδιο, θα ήταν η δική μου καρέκλα. Και αν είναι προϋπόθεση να υπάρχει εκ νέου εκλογή Προέδρου από το επανιδρυμένο κόμμα, από τον μεγαλύτερο προοδευτικό χώρο, τότε με ταπεινοφροσύνη και αίσθημα ευθύνης, θα ανταποκριθώ σε αυτή την προϋπόθεση και θα θέσω εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία. Διότι όντως συμφωνώ, ότι οι ηγεσίες πρέπει πάντα να έχουν τη σφραγίδα της βάσης.
