Από πού και ως πού ένας παραμυθάς ασχολείται με την πολιτική; Και όμως, ήταν τα παραμύθια που συνέβαλαν καταλυτικά στην απόφασή μου αυτή. Από τη μια, ήταν το παραμύθι της Χιονάτης. Η Γκριμχίλντε (η διάσημη κακιά βασίλισσα) κοιτάζει τον καθρέφτη και αναρωτιέται ποια είναι η ωραιότερη σε ολόκληρη τη χώρα. Εγώ κοίταξα τον καθρέφτη και συνειδητοποίησα πως μεγάλωσα. Αναρωτήθηκα, λοιπόν, τι θα αφήσω πίσω μου. Βιβλία και ταινίες; Δεν μπορεί να είναι αυτή η παρακαταθήκη μου. Μεγάλωσα και δεν δύναμαι άλλο πια να σιωπώ.
Από την άλλη, καταλυτικό ρόλο έπαιξαν τα παραμύθια ως σύνολο. Γράφω ιστορίες σκοτεινές, τρομακτικές, προκειμένου οι άνθρωποι να βιώσουν το συναίσθημα του φόβου και της αγωνίας μέσα από την ασφάλεια των σελίδων ενός βιβλίου. Και –ξαφνικά;– η πραγματικότητα έγινε μακράν πιο τρομακτική. Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Η πραγματικότητα θα έπρεπε να είναι, παρά τις όποιες δυσκολίες, ένα παράθυρο σε ένα ευτυχισμένο μέλλον. Και δεν είναι…
Μέσα στα δεκάδες συγκινητικά μηνύματα στήριξης που έλαβα –θα είμαι παντοτινά ευγνώμων– κάποια μιλούσαν για «αλλαγή». Δυστυχώς, δεν έχω μαγικές δυνάμεις όπως οι παραμυθοήρωες μου. Ανεξαρτήτου αποτελέσματος, όμως, ξέρω πως θα συνεχίσω να μιλάω δυνατά και θα συνεχίσω να προσπαθώ να γίνω ένα λιθαράκι στην «αλλαγή»! Πάνω από όλα ξέρω πως με ανθρώπους σαν και εσάς δίπλα μου, η φωνή μου είναι ήδη πιο δυνατή, οι φωνές μας είναι ήδη πιο δυνατές! Και αυτή είναι μια τεράστια νίκη!
Συνεχίζουμε μαζί!
Σας ευχαριστώ,
Αντώνης
