Στα χρόνια της παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ, η νεολαία του αποτελούσε μια ιδιαίτερα υπολογίσιμη ομάδα για τις εσωκομματικές ισορροπίες. Ενίοτε, ασκούσε τόσο μεγάλη επιρροή, που συχνά προκαλούσε πονοκέφαλο για την εκάστοτε ηγεσία, αφού η λήψη αποφάσεων σκόνταφτε στις διαφορετικές βουλές των νεολαίων, σύμφωνα με την efsyn.gr. Γραμματείς της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ έχουν θητεύσει στελέχη που αργότερα μεταπήδησαν στη Βουλή, ανέλαβαν υπουργικά χαρτοφυλάκια ή σταδιοδρόμησαν στα ανώτερα κομματικά κλιμάκια.
Τέτοια παραδείγματα αποτελούν οι Στέφανος Τζουμάκας, Στέφανος Μανίκας, Φώτης Χατζημιχάλης, Βασίλης Τόγιας, Τόνια Αντωνίου, Θάνος Μωραΐτης, Νίκος Μαδεμλής, ενώ ο τελευταίος γραμματέας από το 2013 είναι ο σημερινός εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Παύλος Χρηστίδης.
Από τα μεγαλεία των δεκαετιών του 1990 και του 2000 αλλά και τις εντάσεις που έγραψαν Ιστορία, όπως ο καρεκλοπόλεμος στο 4ο Συνέδριο επί εποχής Κώστα Σημίτη, όταν η αίθουσα του ΟΛΠ μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, ή η διάλυση και επανίδρυση της νεολαίας επί Γιώργου Παπανδρέου, έχουν περάσει πολλά χρόνια και πλέον τίποτα δεν μοιάζει ίδιο. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει Νεολαία ΠΑΣΟΚ.
Η εκλογική συρρίκνωση του κόμματος οδήγησε και τη νεολαία του στον μαρασμό, πλην της ΠΑΣΠ, της φοιτητικής παράταξης που παραμένει αυτόνομη και ενεργή μέχρι σήμερα. Ακολούθησε η μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε Κίνημα Αλλαγής, γεγονός που δημιούργησε την ανάγκη για επαναδραστηριοποίηση και του σκέλους που αφορά τη νέα γενιά.
Οι αρχικοί προσανατολισμοί για το ιδρυτικό συνέδριο της Νεολαίας του ΚΙΝ.ΑΛΛ. ανατράπηκαν από την ορμητική έλευση της πανδημίας και, όπως πολλές διαδικασίες και σε άλλα κόμματα, αναβάλλονται για όταν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες.
Ωστόσο, με παρότρυνση της Φώφης Γεννηματά και την επίβλεψη του νεολαίου γραμματέα του κόμματος, Μανώλη Χριστοδουλάκη, αποφασίστηκε η σύσταση του Πολιτικού Δικτύου Νεολαίας, το οποίο θα δράσει παράλληλα με τη νεολαία και προς το παρόν αναλαμβάνει να παίξει τον ρόλο του προπλάσματος.
Το Πολιτικό Δίκτυο θα κάνει ουσιαστικά την προεργασία ώς το συνέδριο, εστιάζοντας στα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα και θα δώσει έμφαση σε τομείς που αφορούν τους νέους ανθρώπους, όπως η Παιδεία, η Υγεία, το περιβάλλον και τα εργασιακά. Φιλοδοξία είναι να επεκτείνει την οργανωτική του διάρθρωση, με πυρήνες στελεχών σε όλη την Ελλάδα και όχι κατ’ ανάγκη ενταγμένους ή ταυτισμένους με το κόμμα. «Απευθυνόμαστε σε νέους από την Αριστερά μέχρι το φιλελεύθερο Κέντρο», εξηγούν οι ιθύνοντες.
Το διαδίκτυο θα βοηθήσει σημαντικά στο εγχείρημα, τόσο λόγω της ιδιαιτερότητας της συγκυρίας που δημιουργεί ο κορονοϊός όσο και για τη μείωση των γεωγραφικών αποστάσεων. Ηδη έχουν πραγματοποιηθεί με ικανοποιητική συμμετοχή οι πρώτες εκδηλώσεις, ενώ δεν θα λείψουν και ακτιβιστικές δράσεις αλλά και οι παραδοσιακές παρεμβάσεις μέσω αρθρογραφίας για ευρύτερα θέματα ή για την τρέχουσα επικαιρότητα.
Συντονιστής στην προσπάθεια αυτή τοποθετήθηκε ο 28χρονος Γιώργος Τσούμας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και απόφοιτος της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο οποίος δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια επιχειρηματικά στον τομέα της εστίασης και του τουρισμού, ενώ από τα εφηβικά του χρόνια συμμετέχει σε πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες.
Αμφισβήτηση
«Θέλουμε να συνομιλήσουμε με τα πιο δυναμικά κομμάτια της νέας γενιάς, να ενσωματώσουμε την αμφισβήτηση και να τη μετατρέψουμε σε παραγωγή πολιτικής», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο συντονιστής του Δικτύου.
Τον ρωτάω αν θα αντιπαρατεθούν με το κόμμα στην περίπτωση που διαφωνούν σε κάποιο θέμα και ποια είναι η θέση της ηγεσίας επί του προκειμένου. Μου απαντά ευθέως και κοφτά: «Η ηγεσία δίνει το περιθώριο για αμφισβήτηση». Μου μεταφέρει επίσης και μια αποστροφή της Φώφης Γεννηματά σε παλαιότερη συζήτηση που είχε μαζί της. «Πώς μπορεί να οριστεί η πρόοδος, αν δεν αμφισβητεί υφιστάμενες ιδεολογικές τοποθετήσεις;», του είχε επισημάνει η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Και σε σχέση με τις υπόλοιπες παρατάξεις; Ο Γιώργος Τσούμας επισημαίνει ότι η οπτική είναι απέναντι στη στατική ανάγνωση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην παρωχημένη αντίληψη της Ν.Δ. «Αντί για πρόοδος-συντήρηση, προτιμάμε το δίπολο ανοιχτό-κλειστό», τονίζει και προσθέτει ότι «ο σκοπός είναι η προσέγγιση με εκείνα τα κομμάτια του κόσμου που αισθάνονται αποκομμένα και λανθασμένα πιστεύουν ότι η πολιτική είναι πεδίο διευθετήσεων, ενώ στην πραγματικότητα μόνο η συμμετοχή δίνει τις λύσεις». Η συνέχεια επί το έργον.
