Κείμενο της Δώρας Αυγέρη στο thessnews.gr.
Η υποδοχή του νέου έτους συνοδεύεται συνήθως από ευχές και την ελπίδα τα πράγματα να πάνε καλύτερα. Συνοδεύεται, επίσης, από μια σειρά υποσχέσεων για στόχους που ποθούμε να εκπληρωθούν. Η αρχή της χρονιάς είναι ένας δείκτης αισιοδοξίας κι ένα μέτρο προσδοκιών για το προσεχές μέλλον. Στη δεύτερη αλλαγή έτους με πανδημία, ο πολύς κόσμος έδειξε να κρατά χαμηλά τον πήχη των προσδοκιών. Η απαισιοδοξία κυριαρχεί στις ιδιωτικές συζητήσεις και η πεποίθηση πως θα βγούμε από τη βάσανο άλλης μία κρίσης υποχωρεί όλο και πιο πολύ.
Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία από κάποια συγκυρία του χρόνου. Εν μέσω μιας κατάστασης που δεν είχαν ξανά ποτέ βιώσει στο παρελθόν, οι πολίτες έρχονται αντιμέτωποι και με μια πρωτοφανή συνθήκη σε πολιτικό επίπεδο. Εκτός από τα τετελεσμένα που προκύπτουν από τους αυτονόητους περιορισμούς που επιβάλλει η πανδημία, έχουν να αντιμετωπίσουν μια ανάλγητη και αυταρχική κυβερνητική πολιτική.
Θα περίμενε κανείς σε μία υγειονομική κρίση ο έχων την ευθύνη για τη συνολική διαχείριση της κρίσης αυτής να ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας σε προσωπικό και δομές. Αντ’ αυτού η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιλέγει σταθερά να αποψιλώνει τα δημόσια νοσοκομεία από γιατρούς και νοσηλευτές, να εξουθενώνει το προσωπικό τους, να τα μετατρέπει σε νοσοκομεία μόνο για COVID-19, να καταργεί ουσιαστικά τις δημόσιες δομές πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση πριμοδοτεί, χωρίς να το κρύβει, πάσης φύσεως ιδιώτες της υγείας, που βρήκαν ευκαιρία να μετατρέψουν και αυτήν την κρίση σε ευκαιρία.
Αντί, δηλαδή, η κυβέρνηση να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και να τονώνει το αίσθημα συλλογικής μοίρας όλων των πολιτών, εμφανίζεται να υπηρετεί μεγαλύτερους ή μικρότερους παράγοντες της διαπλοκής, αλλά και να καταφεύγει στον κοινωνικό αυτοματισμό κάθε φορά που πασχίζει να αποσείσει τις τεράστιες πολιτικές και διαχειριστικές ευθύνες της.
Δεν μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα αν είναι χειρότερο το κυβερνητικό σχέδιο με το οποίο αποπειράται η αποδυνάμωση του ΕΣΥ, προκειμένου αυτό να παραδοθεί εν ευθέτω χρόνω στον ιδιωτικό τομέα, ή αν είναι χειρότερα τα ψέματα με τα οποία οι κυβερνητικοί μηχανισμοί προσπαθούν να αποκρύψουν το πολύ συγκεκριμένο και ανοιχτά διατυπωμένο αυτό σχέδιο.
Ακούσαμε προσφάτως τους αρμόδιους υπουργούς να πανηγυρίζουν για μια κάποια τάχα συμμετοχή των ιδιωτικών κλινικών με 300 κλίνες ΜΕΘ στη μάχη κατά του κορωνοϊού. Στη συνέχεια καταλάβαμε, βεβαίως, ότι η παραχώρηση αυτή γίνεται υπό όρους και δη τους όρους που επιβάλλουν οι κλινικάρχες.
Με πρωτόγνωρες μεθοδεύσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μετατρέψει τη χώρα σ’ ένα ξέφραγο αμπέλι ιδιωτικών συμφερόντων. Κι αυτή η διαπίστωση, που προκύπτει από μία απλή καταγραφή των νομοθετικών πρωτοβουλιών της ΝΔ και δεν αφορά μονάχα τον τομέα της υγείας, αποκτά τραγικότερες διαστάσεις αν συνυπολογιστούν οι δυσκολίες της πανδημίας. Η μνημονιακή δεξιά έκανε μπίζνες πάνω στα συντρίμμια μιας χώρας που είχε χρεοκοπήσει. Η Νεοδεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνει μπίζνες σε μια χώρα που ο ίδιος έχει περιγράψει ως χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο. Και τέτοιες μπίζνες σε πόλεμο έκαναν μόνο οι μαυραγορίτες!
Όταν οι πολίτες έδειχναν με το παράδειγμά τους ότι πειθαρχούν στα περιοριστικά μέτρα- αντιλαμβανόμενοι την αναγκαιότητα αυτών για το κοινό καλό- δεν φαντάζονταν ότι η εκλεγμένη κυβέρνηση θα νοιαζόταν μονάχα για τα κέρδη και την επιρροή μιας μειοψηφίας ιδιωτών παρόχων και προμηθευτών, μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και πελατειακών δικτύων.
Οι πολίτες περίμεναν ότι η κυβέρνηση θα άφηνε κατά μέρος τις ιδεοληψίες της και θα επέλεγε να μην αφήσει κανέναν μόνο του απέναντι στην ακρίβεια, την ασθένεια και το θάνατο. Τελικά, βλέπουν μια κυβέρνηση που αφήνει τα καρτέλ σε πλήθος κλάδων να κερδοσκοπούν προκλητικά. Μια κυβέρνηση που αφήνει κλινικάρχες να διαλέγουν- με το αζημίωτο- ποιους ασθενείς θα παραλάβουν από τα δημόσια νοσοκομεία. Μια κυβέρνηση που κάνει σα να μην λείπουν αυτοί οι 22.000 συνάνθρωποί μας που χάθηκαν στην πανδημία.
Σε μια χώρα που βάλλεται σφοδρά από άλλο ένα κύμα της πανδημίας, οι πολίτες βλέπουν μια κυβέρνηση να κηρύσσει πρόωρα το τέλος της πανδημίας.
Σε μια χώρα όπου έχουν κατασπαταληθεί δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις και ύποπτες συναλλαγές, οι πολίτες βλέπουν μια κυβέρνηση να αποτυγχάνει πολλαπλώς και επανειλημμένως σε κάθε πτυχή επιδημιολογικής παρατήρησης και επικοινωνιακής διαχείρισης.
Σε μια χώρα με δυσθεώρητη ανεργία και συρρικνωμένα εισοδήματα, οι πολίτες βλέπουν μια κυβέρνηση να μην μπορεί, και να μην θέλει, να διασφαλίσει δωρεάν τεστ για τους πολίτες της κρατώντας σε υψηλά επίπεδα την τιμή τους· την ώρα που ένας δήμαρχος ή ένας σύλλογος γονέων μπορούν να διασφαλίσουν τεστ με χαμηλές τιμές στην ίδια αγορά.
Σε μια χώρα όπου η παιδεία παραδίδεται σε ιδιωτικά συμφέροντα, οι πολίτες βλέπουν μια κυβέρνηση να ευνοεί έναν καθηγητή ο οποίος βαρύνεται με σοβαρότατες καταγγελίες.
Σε μια χώρα όπου καταπατώνται βάναυσα τα εργασιακά δικαιώματα, οι πολίτες βλέπουν μια κυβέρνηση να διώκει γιατρούς που ζητούν να μην κλείσουν δημόσια νοσοκομεία και να μην μείνουν τα παιδιά χωρίς νοσοκομειακή φροντίδα.
Σε μια χώρα όπου τεράστια σκάνδαλα συγκαλύπτονται- όπως της Novartis- οι πολίτες βλέπουν το σύστημα Μητσοτάκη να προαναγγέλλει την εκδικητική δίωξη δημοσιογράφων που αποκαλύπτουν αυτά τα σκάνδαλα.
Σ’ αυτήν τη χώρα όπου ο νεοφιλελευθερισμός και ο νεοσυντηρητισμός υπόσχονται επιστροφή σε μια «κανονικότητα» αυταρχισμού, σκανδάλων και χρεοκοπίας, οι πολίτες περιμένουν μια άλλη κυβέρνηση.
Σ’ αυτήν τη χώρα όπου το βαθύ κράτος εκφασίζει την κοινωνία στρέφοντας τον έναν εναντίον του άλλου κι όλους εναντίον του πιο αδύναμου, οι πολίτες περιμένουν μια νέα αρχή με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Για να ξαναμπεί η πατρίδα μας στον δημοκρατικό δρόμο, στον δρόμο της προόδου, της ανάπτυξης και της καλλιέργειας πανανθρώπινων αξιών.
Σ’ αυτήν τη χώρα την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη εξορίζει πίσω στον χρόνο των χειρότερων παραδόσεών της, οι πολίτες περιμένουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τον Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί ενός προοδευτικού, αντιδεξιού μετώπου, συμπεριλαμβάνοντας όλους εκείνους τους δημοκρατικούς πολίτες που αποδεικνύουν καθημερινά στην πράξη ότι οι ιδέες της Αριστεράς είναι η ασφαλέστερη διέξοδος από κάθε κρίση.
