ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ ΑΘΗΝΑ

 

 

Το 1970, στην εξορία, ο Ανδρέας Παπανδρέου, έγραψε ένα βιβλίο. Ο τίτλος: «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα».

Μιλούσε για την τότε δικτατορία.

 

Η κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών ήταν τότε τόσο ξεκάθαρη, αλλά και τόσο εύκολο να τη διαγνώσει κανείς.

 

Ο αγώνας για την αποκατάστασή της κατανοητός.

 

Σήμερα, απειλείται ξανά η δημοκρατία.

 

Όμως, υπάρχει μια διαφορά.

Οι μέθοδοι υπονόμευσής της είναι ύπουλοι, λιγότερο φανεροί.

Ο αγώνας για την υπεράσπισή της πιο δύσκολος – ο δρόμος δύσβατος.

 

Ο καλύτερος μαθητής αυτών των νέων μεθόδων,αποδεικνύεται η σημερινή ΝΔ.

Η δεξιά, γνωστή για τις επιδόσεις της στο «φακέλωμα» των αντιπάλων της στο παρελθόν, σήμερα μας εκπλήσσει με τη δεινότητά της στις νέες τεχνολογίες.

 

Αυτό που δυστυχώς δεν μας εκπλήσσει – και είναι κρίμα, πολύ κρίμα, αγαπητοί συνάδελφοι της ΝΔ -, είναι η διαχρονική της πορεία να εργαλειοποιεί θεσμούς, όπως τηνΕΥΠ, να υπονομεύει θεσμούς που δεν της ταιριάζουν, όπως τη Διαύγεια, τις Ανεξάρτητες Αρχές, την Αυτοδιοίκηση, ταανεξάρτητα ΜΜΕ, την αξιοκρατία.

 

Το λεγόμενο επιτελικό σας κράτος, τελικά, αυτό κατήντησε. Ένα σύστημα διακυβέρνησης που υπονομεύει κάθε θεσμό δημοκρατικό.

Που υπονομεύει κάθε τι που ελέγχει την εκτελεστική εξουσία και εμποδίζει την πρόθεσή σας για κυριαρχία, πελατειακή διαχείριση του κράτους, για υπερ-συγκέντρωση, ιδιοποίηση και νομή της εξουσίας.

 

Ακούω συνεχώς από τη Νέα Δημοκρατία, και πολλά φερέφωνά της στα ΜΜΕ, ότι δεν ενδιαφέρει τον κόσμο το θέμα των υποκλοπών. Μόνο για την τσέπη του ενδιαφέρεται ο κόσμος.

 

Όχι μόνο λάθος, αλλά και απαράδεκτο το θεωρώ.

Θέλετε, ως δήθεν προασπιστές της δημοκρατίας, να εξοβελίσετε Ακροδεξιά κόμματα από την Βουλή.

Αλλά πολύ κυνικά λέτε στον Ελληνικό λαό, μην ασχολείσαι με την δημοκρατία, μόνο με την τσέπη σου.

 

Καλλιεργείτε εσείς, μια απαράδεκτη αντίληψη, ότι τα δημοκρατικά δικαιώματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα – αυτά που καταπατάτε με τις υποκλοπές, αποτελούν δευτερεύουσας σημασίας ζητήματα.

 

Δηλαδή, ότι είναι δευτερεύον, αμελητέο ζήτημα, η έννοια του σεβασμού στην προσωπικότητα του καθενός και της καθεμιάς, η αξιοπρέπεια, η πεποίθηση ότι ο καθένας μας έχει την ίδια αξία ως άνθρωπος. Ότι είναι δευτερεύονζήτημα αν η πολιτεία είναι εκεί για να υπερασπιστεί τον κάθε πολίτη ασχέτως αν έχει εξουσία, πλούτο ή «κονέ».

 

Αυτό λέτε! Άραγε, ποια κοινωνία θέλετε;

Του δίκιου του ισχυρού η της ισχύος του δικαίου;

 

Ευτελίζετε την προσωπικότητα του Έλληνα και της Ελληνίδας όταν τους λέτε να νοιάζονται μόνο για την τσέπη τους.

 

Και μετά, αναρωτιέστε για το αυγό του φιδιού, για την καλλιέργεια μιας νεο-φασίζουσας αντίληψης στην κοινωνία μας.

Για την πόλωση και τη δημαγωγία.

 

Αλλά τυχαίνει, αγαπητοί συνάδελφοι της ΝΔ, να διαφωνώ και με την λογική σας, ότι η δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με την οικονομία.

 

Ποιος αποφασίζει αγαπητοί συνάδελφοι για τα χρήματα του Ελληνικού λαού;

Ο Πρωθυπουργός μόνος του;

Οι παράγοντες του κόμματος;

Τα ισχυρά λόμπυ των ολιγαρχών;

Τα ισχυρά κατεστημένα;

 

Αυτό δεν αποτελεί για σας δημοκρατικό διακύβευμα;

Το ποιος, δηλαδή, παίρνει τις αποφάσεις;

Ποιος αποφασίζει και ποιος ελέγχει το πού θα πάνε τα χρήματα, ο πλούτος του Ελληνικού λαού, είτε από εθνικούςείτε από ευρωπαϊκούς πόρους;

Ποιος αποφασίζει για την κατανομή των βαρών;

Ποιος αποφασίζει για τη χάραξη της πορείας και του χαρακτήρα της ανάπτυξης της χώρας;

Ποιος και πώς λογοδοτεί η εκάστοτε εξουσία για τα παραπάνω ζητήματα;

 

Όλα αυτά αφορούν την ποιότητα της δημοκρατίας μας.

 

Άρα, η ποιότητα της δημοκρατίας μας έχει και άμεση σχέση με την ποιότητα ζωής του Έλληνα, με την ποιότητα της οικονομικής, κοινωνικής, οικολογικής και πολιτιστικής ζωήςτου Έλληνα.

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα:

Ποιος ελέγχει σήμερα τις ΑΠΕ;

 

Εμείς, δεν είχαμε επιλέξει τη συγκέντρωση των ΑΠΕ στα χέρια λίγων, αλλά τη διάχυση της ανάπτυξής τους, με δημοκρατικό, συμμετοχικό και δίκαιο τρόπο.

 

Προτείναμε την ενεργειακή δημοκρατία.

Δηλαδή, τη δυνατότητα να μετατραπεί ο Έλληνας πολίτης από καταναλωτής και σε παραγωγό.

Να πάρει ο ίδιος τα μέσα παραγωγής στα χέρια του. Στην κατοικία του, στην επιχείρησή του, στη γειτονιά του, στο σχολείο του.

 

Καταναλωτής και παραγωγός, ο πολίτης.

Ελεύθερος, αυτόνομος, ισχυρός.

Με τεράστια οικονομικά οφέλη για τον ίδιο.

Με ενεργειακή αυτονομία για τη χώρα μας – ένα ζήτημα μεγάλης εθνικής σημασίας.

Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες να γίνει πρωτοπόρα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.

Με ένα μοντέλο ενεργειακής δημοκρατίας, δηλαδή, μετάβασης στην πράσινη ανάπτυξη με δημοκρατικό και συμμετοχικό τρόπο, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε νέες δουλειές, νέα επαγγέλματα, βοηθώντας παράλληλαστην επιστροφή νέων από το εξωτερικό. Αλλά και στην παραγωγή αναγκαίων υλικών για την παραγωγή ενέργειας από τις ΑΠΕ.