Άρθρο της Όλγας Γεροβασίλη, Βουλευτή Άρτας και Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Ηπείρου “Δημοκρατική Φωνή”.
Για τον κ. Μητσοτάκη το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία δημιουργεί πρόβλημα. Εμποδίζει υποψήφιους επενδυτές, αποτελώντας φραγμό για την “επιχειρηματικότητα”. Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων ομονοεί στο ότι το πρόβλημα δε βρίσκεται στους μισθούς. Αντίθετα, η ασφυκτική πίεση στα εισοδήματα και η ανασφάλεια, δημιουργούν και συντηρούν το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Δύσκολα το καταλαβαίνει κάποιος που ανακαλύπτει σε λιγότερο τρυφερή ηλικία πως υπάρχει και κόσμος που είναι εξαρτημένος από τον μισθό.
Ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ είχαν κάνει ήδη σαφείς τις προθέσεις τους από τη στιγμή της ανάληψης της διακυβέρνησης. Το δίχτυ ασφάλειας που με τόσο κόπο είχε φτιαχτεί επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ξηλώνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Δέκα ημέρες μετά τις εκλογές, το αίτημα από επιχειρηματικά συμφέροντα για το “λύσιμο των χεριών” της εργοδοσίας, ικανοποιήθηκε. Με την άμεση, δραστική αποδόμηση του βασικότερου μηχανισμού ελέγχου της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, του ΣΕΠΕ, επιβραβεύθηκε ουσιαστικά όποιος υπονομεύει τον ανταγωνισμό με αθέμιτες και παράνομες πρακτικές απασχόλησης εργαζομένων. Ακολούθησε το πάγωμα του κατώτατου μισθού, ο περιορισμός των συλλογικών συμβάσεων και η απελευθέρωση των απολύσεων.
Στην πανδημία, η κυβέρνηση που με τα λάθη και τις παραλείψεις της προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου τραγωδία, αντί να διασφαλίσει κοινωνική ειρήνη και ομοψυχία, προσπαθεί να διαλύσει και ότι απέμεινε. Με το πρόσχημα των λεφτόδεντρων – που κλαδεύτηκαν άγρια για να πληρώσουν απευθείας αναθέσεις – αδιαφόρησε για την πραγματική οικονομία, την εργασία και την επιχειρηματικότητα. Παρακολουθεί αμέτοχη να σωρεύονται επικίνδυνα οικονομικά βάρη στις πλάτες εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ο πτωχευτικός νόμος της τέθηκε ήδη σε ισχύ, απειλώντας ιδιαίτερα τα μικρότερα και μεσαία εισοδήματα.
Σήμερα η κυβέρνηση, στις εργασιακές συνθήκες “ο θάνατός σου η ζωή μου” που η ίδια προκάλεσε, χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς, χωρίς δικαίωμα στη διαμαρτυρία, σε συνθήκες ραγδαίας κλιμάκωσης της ανεργίας, καθιστά τον απλό εργαζόμενο, δήθεν ισότιμο συνομιλητή του εργοδότη! Και θεσμοθετεί ένα νέο εργαλείο “αμοιβής” της εργασίας: τα “ρεπόδεντρα”. Μια επιχείρηση θα μπορεί να απασχολεί υπερωριακά τους εργαζόμενους πληρώνοντας – κάποια στιγμή – με ρεπό. Και αν αυτό δεν αρέσει σε κάποιους, οι σούπερμαν του νεοφιλελευθερισμού θέλουν πλέον τις απολύσεις ανεξέλεγκτες. Το Σύνταγμα για τον κ. Μητσοτάκη έγινε απλά όνομα πλατείας. Ήρθε η ώρα μέσα στο γενικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών, να ξεκαθαρίσει και αυτός τους λογαριασμούς του με την κοινωνία. Ως όπλα χρησιμοποιεί την πανδημία, την ανασφάλεια και τον αυταρχισμό.
Την ίδια στιγμή, η τεχνολογική πρόοδος, η αλματώδης αύξηση της παραγωγικότητας, η αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, δίνει αφορμή για συζητήσεις σε πολλές χώρες για την μείωση των ωρών και ημερών εργασίας με πλήρη αμοιβή. Η αύξηση των μισθών και η μείωση της αβεβαιότητας ανάμεσα στους εργαζόμενους, αποτελούν για εμάς κρίσιμα αναπτυξιακά εργαλεία και κυρίως ταυτοτική υπόθεση. Είναι στο χέρι όλων μας να γίνει κατανοητό πως πλέον συγκρούονται η συντήρηση με τη πρόοδο, το άδικο με το δίκαιο. Από αυτή τη σύγκρουση η ΝΔ πρέπει να λάβει το μόνο αντίτιμο που παριστάνει πως κατανοεί: μόνιμο και οριστικό ρεπό.
