Λίγες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, αυτό που είναι ορατό για τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη είναι ότι τα ψέματα τελείωσαν. Όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών έχει κατανοήσει ότι η διακυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στηρίχτηκε πάνω σε ηθελημένες ανακρίβειες και στην προσπάθεια αλλοίωσης της πραγματικότητας.

Η προπαγάνδα είχε πράγματι εκλογικό αποτύπωμα, σε συνδυασμό με τις αστοχίες της αντιπολίτευσης αλλά και επειδή μετά το 2020 μοιράστηκαν 55 δισ. ευρώ λόγω της πανδημίας.

Όμως το αποτέλεσμα αυτής της μοιρασιάς έφερε μια φτωχή ανάπτυξη, μόλις 1,7% επί του ΑΕΠ. ως αποτέλεσμα του τρόπου διανομής. Πολλά σε λίγους και από λίγα στους πολλούς. Η οικονομία ήταν το πρώτο ψέμα κι αυτό φαίνεται στο σούπερ μάρκετ.

Εκτός όμως από την οικονομία και την εξωτερική πολιτική, εκεί που πλέον έχει χαθεί το λούστρο της εικόνας του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι στο Κράτος Δικαίου. Η εικόνα πλέον όχι μόνο δεν είναι λαμπερή, αλλά θυμίζει καθεστώς. Τα όσα εγκληματικά οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών ακολουθούνται από τα επίσης εγκληματικά για τη συγκάλυψη.

Κι αυτό το δεύτερο είναι ίδιον των καθεστώτων. Σε λάθη και παραλείψεις όλοι μπορεί να υποπέσουν, αλλά τέτοια αδιαφορία και τέτοια συγκάλυψη δεν κάνουν οι στοιχειωδώς υπεύθυνοι κυβερνήτες.

Στην Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη μια δημόσια υπηρεσία, η ΕΥΠ, αρνείται να υπακούσει στον νόμο (ΑΔΑΕ και Συμβούλιο της Επικρατείας) και να δώσει εξηγήσεις για τις ενέργειές της. Στην Ελλάδα του Κ. Μητσοτάκη το Κράτος Δικαίου «τρίζει», όπως διαπιστώνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί.

Η τραγωδία των Τεμπών έδειξε ότι είναι ο κυβερνητικός συνασπισμός που δεν σέβεται ούτε την οικογένεια ούτε και τους θεσμούς.