[ad_1]
Ο 83χρονος μεγιστάνας Μπερλουσκόνι είναι ακόμα εδώ και καταστρώνει… σατανικό σχέδιο συγκρότησης κυβέρνησης με το Δημοκρατικό Κόμμα, τη Ζωντανή Ιταλία του Ρέντσι και μερικών «ανταρτών» από τα Πέντε Αστέρια • Ετσι ο Τζουζέπε Κόντε θα μπορέσει να κυβερνήσει ώς το 2023, δίνοντας βέβαια στον «Καβαλιέρε» τα ανταλλάγματα που θέλει…
Παρά τα ογδόντα τρία συμπληρωμένα του χρόνια, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι θέλει να παίξει και πάλι ρόλο ρυθμιστή της ιταλικής πολιτικής πραγματικότητας. Οι παρατηρητές έχουν υπογραμμίσει εδώ και καιρό ότι το κόμμα του, Φόρτσα Ιτάλια, αντιπολιτεύεται με εντυπωσιακά χαμηλούς και «ευγενικούς» τόνους την κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε.
Η πιο αθώα ερμηνεία της στροφής αυτής προς το politically correct είναι ότι η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που δημιουργήθηκε λόγω της κρίσης του κορονοϊού απαιτούσε πιο υπεύθυνη προσέγγιση.
Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, δείχνουν ότι ο «Καβαλιέρε» έχει –όπως πάντα– έναν απώτερο σκοπό. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα La Repubblica δήλωσε ξεκάθαρα ότι είναι έτοιμος να στηρίξει την κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε, υπό τον όρο, βέβαια, ότι το κίνημα Πέντε Αστέρων θα αποχωρήσει από την πλειοψηφία.
Κάτι που σημαίνει, ουσιαστικά, ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια νέα κυβερνητική συμμαχία (με την Κεντροαριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος, τη Φόρτσα Ιτάλια, το μικρό κόμμα Ζωντανή Ιταλία του Ρέντσι και κάποιους διαφωνούντες πεντάστερους) η οποία να επιτρέψει στον Κόντε να κυβερνήσει μέχρι το 2023. Μέχρις ότου λήξει κανονικά, δηλαδή, η πενταετής νομοθετική περίοδος.
Επισήμως, βέβαια, ο Μπερλουσκόνι υποστηρίζει ότι αυτό θα γίνει μόνον αν και οι σύμμαχοί του συμφωνήσουν στην αναζήτηση νέων μορφών πολιτικής συνεργασίας. Είναι προφανές, όμως, ότι πρόκειται για δηλώσεις που απευθύνονται σε αφελές κοινό.
Διότι, από τη μία, στο εσωτερικό της κυβέρνησης τα προβλήματα γίνονται όλο και εντονότερα. H Κεντροαριστερά θέλει να κάνει χρήση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, με στόχο τη χρηματοδότηση του συστήματος υγείας της χώρας. Τα Πέντε Αστέρια, όμως, συνεχίζουν να δηλώνουν κάθετα αντίθετα. Παράλληλα, όλο και περισσότεροι γερουσιαστές εγκαταλείπουν τους πεντάστερους, με αποτέλεσμα η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η οποία στηρίζει τον Κόντε, στη γερουσία να έχει γίνει πραγματικά οριακή.
Οσο για τον «μίστερ τιβί», ξέρει καλά ότι το κόμμα του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές κινδυνεύει σχεδόν να εξαφανιστεί. Σύμφωνα με τα τελευταία γκάλοπ, η Λέγκα εξασφαλίζει το 26% της πρόθεσης ψήφου, τα ακροδεξιά Αδέλφια της Ιταλίας το 15% και η Φόρτσα Ιτάλια μόλις το 7%. Ο Σίλβιο, επίσης, δεν είναι τύπος που δέχεται εντολές, πολλώ δε μάλλον όταν αυτές δίνονται από τον Σαλβίνι, ο οποίος έχει τα μισά του χρόνια. Κατά συνέπεια, το μόνο που του μένει είναι να δράσει με τη σκέψη στραμμένη, αποκλειστικά και μόνον, στο άμεσο πολιτικό και επιχειρηματικό του μέλλον.
Αν η Κεντροαριστερά και οι ολίγοι σύμμαχοί της που θα απομείνουν του εγγυηθούν ότι η τηλεοπτική του αυτοκρατορία δεν πρόκειται να αποδυναμωθεί, ο ζάπλουτος καναλάρχης και πολιτικός θα δώσει το αναγκαίο «πράσινο φως» για τη δημιουργία νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Μια εξέλιξη η οποία μοιάζει κάθε άλλο παρά απίθανη. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Τζουζέπε Κόντε αναγνώρισε, τις προάλλες, «το μεγάλο αίσθημα ευθύνης» της όλης μπερλουσκονικής πολιτικής προσέγγισης.
Και τι θα απογίνει, άραγε, ο Ματέο Σαλβίνι; Για να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, στο τέλος, μπορεί και να αναγκαστεί «να αναμείνει στο ακουστικό του» άλλα τρία χρόνια. Και το αίτημά του για πρόωρες βουλευτικές εκλογές να μείνει αποκλειστικά και μόνο στο επίπεδο της πολιτικής προπαγάνδας. Μια τόσο μακρά παραμονή στην αντιπολίτευση, όμως, πολλές φορές προκαλεί φθορά. Διότι όταν ανεβάζεις διαρκώς τους τόνους, χωρίς απτά αποτελέσματα, το ακροατήριό σου (όσο φανατισμένο και αν είναι) αρχίζει να αναζητά καινούργιους πολιτικούς, με σταθερή ειδίκευση, πάντα, στον εντυπωσιασμό.
[ad_2]
Πηγή : EFSYN
