Είναι Μάης του 1990 και σε ένα ταξί κάπου στο κέντρο της Αθήνας, ο Στράτος Διονυσίου αφήνει την τελευταία του πνοή από καρδιά στα χέρια της Μαρίνας Βλαχάκη. Το νέο πέφτει σαν κεραυνός στο καλλιτεχνικό κόσμο εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα στον Μάνο Ξυδούς ο οποίος έψαχνε μια βαριά λαϊκή φωνή για να ερμηνεύσει μαζί με τους Πυξ Λαξ το τραγούδι “Άστην να λέει”.
Η δισκογραφική τους εταιρεία με την οποία συνεργαζόντουσαν τους είχε προειδοποιήσει ότι κάτι τέτοιο θα μπέρδευε το κοινό τους και ενδεχομένως να ζημίωνε ανεπανόρθωτα της φήμη του συγκροτήματος. Παρόλα αυτά ο Μάνος επέμενε και άρχισε να ψάχνει την επόμενη λαϊκή φωνή, που την βρήκε στο πρόσωπο του Βασίλη Καρρά. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Μάνος Ξυδούς σε συνέντευξή του, ο Καρράς στην αρχή ήταν αρνητικός καθώς το τραγούδι το θεωρούσε αρκετά ροκ για δικά του μουσικά δεδομένα. Τελικά με την μεσολάβηση του Αχιλλέα Θεοφίλου, ο Καρράς πείθεται, παίρνει το αεροπλάνο και κατεβαίνει στην Αθήνα ξενυχτισμένος για ηχογράφηση με έναν όρο… να τον περιμένει ένα μπουκάλι Chivas στο στούντιο. Όπως αναφέρει ο ίδιο ο Καρράς, ξεκινάνε να το προβάρουν και μέσα σε 6 λεπτά το κομμάτι έχει τελειώσει!
Για το ποιος ήταν Βασίλης Καρράς, ο Μάνος Ξυδούς στην ίδια συνέντευξη στον Κώστα Μπαλαχούτη, για το περιοδικό «Όασις» είχε πει “ Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά στον άνθρωπο. Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος ο Βασίλης Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας με προβλήματα για να μιλήσουν για μια συναυλία που θα συγκέντρωναν χρήματα. Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας. Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε ένα εκατομμύριο. Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε «αν μάθει κανείς τίποτα θα σου κόψω το λαρύγγι». Από ‘κεί και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά.”
Από μας λοιπόν, καλό ταξίδι έναν από τους πιο ροκάδες λαϊκούς τραγουδιστές που έχουμε ακούσει σε τούτο τον τόπο… Και όπως γράφει και ένας τοίχος στα Εξάρχεια… Οι αγάπες αρχίζουν με χαρά και τελειώνουν με Καρρά.
Πηγή: Σταθης Κουτρας
