Με φάρμακα που έχουν χρησιμοποιηθεί σε άλλες ασθένειες, προσπαθούν οι επιστήμονες να κερδίσουν τον χρόνο έναντι του κορονοϊού. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της χλωροκίνης, υδροξυχλωροκίνης και κολχικίνης.
Όσο η παγκόσμια κοινότητα βιώνει την καραντίνα του κορονοϊού, οι επιστήμονες σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης ψάχνουν τα φάρμακα και το εμβόλιο που θα νικήσει τον COVID-19.
Στη φαρέτρα των γιατρών μέχρι στιγμής έχουν τεθεί η χλωροκίνη, η υδροξυχλωροκίνη, η κολχικίνη, φάρμακα τα οποία, όπως λέει στο Sputnik, ο καθηγητής Φαρμακολογίας του Α’ Εργαστηρίου Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Αντώνης Γούλας είναι «φάρμακα επαναστόχευσης». Δηλαδή, χρησιμοποιήθηκαν για άλλες ασθένειες και, τώρα, ρίχνονται στη μάχη κατά του κορονοϊού, παρότι δεν υπάρχουν εκτεταμένες μελέτες που να δείχνουν την αντιϊκή δράση τους και τα οφέλη κατά του συγκεκριμένου ιού.
«Τα φάρμακα και τα εμβόλια θέλουν χρόνο για να ανακαλυφθούν, να αναπτυχθούν και να βγουν στην αγορά για διανομή. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν τώρα με τη χλωροκίνη, την υδροξυχλωροκίνη κ.λπ. είναι κάτι, το οποίο λέγεται “επαναστόχευση φαρμάκων”. Δηλαδή, έχεις ένα φάρμακο που έχει χρησιμοποιηθεί κάπου αλλού και μπορεί να είναι ενδεχομένως δραστικό και τώρα, δηλαδή στη λοίμωξη από κορονοϊό», εξηγεί ο κ. Γούλας προσθέτοντας ότι στις περιπτώσεις αυτών των φαρμάκων υπάρχουν προβλήματα.
«Πρώτον, σε ότι αφορά την υδροξυχλωροκίνη ή και την χλωροκίνη που είναι αδερφή ένωση, δεν υπάρχει ακόμα κάποια μεγάλη μελέτη η οποία να λέει ότι είναι καλό και αποτελεσματικό φάρμακο για τον κορονοϊό. Οι ουσίες αυτές δίνονταν ευρύτατα στο παρελθόν στην ελονοσία και πρόσφατα στις ρευματοπάθειες, αλλά σαν αντιϊκά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί. Υπάρχει περίπτωση να είναι χρήσιμα, αλλά αυτό δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο», τονίζει επισης ο ίδιος, επισημαίνοντας, παράλληλα, ότι τα φάρμακα αυτά μπορεί να προκαλέσουν παρενέργειες.
Ποια προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν οι χλωροκίνη, υδροξυχλωροκίνη, κολχικίνη
Ο καθηγητής Φαρμακολογίας προειδοποιεί πως δεν πρόκειται για «εντελώς αθώα φάρμακα», και πως δεν πρέπει να ξεπερνούν μια συγκεκριμένη δόση, γιατί, τότε, ενδεχομένως να προκαλέσουν προβλήματα.
«Από μία πρώτη ανάγνωση, οι δόσεις που έχουν χορηγηθεί από τον γιατρό λοιμωξιολόγο στη Γαλλία, είναι αρκετά υψηλές, αλλά το καλό είναι ότι είναι για λίγες ημέρες. Από την άλλη, όμως, είναι αρκετά υψηλές. Αυτά τα φάρμακα είναι γνωστό ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν υπάρχει προδιάθεση από τη μεριά του αρρώστου, μπορεί να δημιουργήσουν αρρυθμίες, οι οποίες είναι εν δυνάμει επικίνδυνες. Μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα όρασης, ακοής. Όλα αυτά καλό είναι να τα γνωρίζει αυτός που τα χορηγεί συν το μπορεί να επηρεάσουν τη δράση άλλων φαρμάκων τα οποία μπορεί να παίρνει ο άρρωστος. Τώρα όταν μιλάμε για αρρώστους που τα χρειάζονται περισσότερο να μην ξεχνάμε ότι αυτοί είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας που κατά πάσα πιθανότητα θα παίρνουν πέντε ή έξι άλλα φάρμακα. Άρα υπάρχει κίνδυνος, όπως λέμε στην φαρμακολογία, αλληλεπιδράσεων», τονίζει ο κ. Γούλας.
Στην ίδια κατηγορία, δηλαδή των φαρμάκων επαναστόχευσης, είναι, όπως είπε, και η κολχικίνη που παλαιότερα είχε χρησιμοποιηθεί σε κάποιους καρκίνους. Σήμερα, χορηγείται για την αντιμετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας.
«Αυτά τα φάρμακα (σ.σ. κολχικίνης) που δεν ξέρω αν έχουν έστω και κάποια μικρή αντιϊκή δράση, έχουν σίγουρα αντιφλεγμονώδη δράση. Υπάρχει η ιδέα να χρησιμοποιηθούν, με την έννοια ότι οι άρρωστοι που διασωληνώνονται, έχουν μια έντονη φλεγμονώδη αντίδραση στους πνεύμονες, γεμίζουν νερό και για αυτό δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Εδώ, λοιπόν, οι ενδείξεις-αποδείξεις που έχουμε αν θα είναι αποτελεσματικά αυτά τα φάρμακα είναι ισχνές», επισημαίνει.
Ορός με αντισώματα ασθενών από κορονοϊό
Στη «φαρέτρα» των επιστημόνων, όπως αναφέρει ο κ. Γούλας, προσπαθεί να τεθεί και ο ορός με αντισώματα ασθενών από κορονοϊό, ωστόσο χαρακτήρισε τη λύση αυτή ως «λύση απελπισίας».
«Υπάρχει η ιδέα και η προσέγγιση απομόνωσης αντισωμάτων από ασθενείς, οι οποίοι έχουν θεραπευθεί. Να χορηγηθούν, δηλαδή, αυτά τα αντισώματα στις βαριές καταστάσεις στην προσπάθεια θεραπείας με τα αντισώματα των άλλων. Αυτή η διαδικασία, έχω την εντύπωση, ότι σε ένα πιλοτικό επίπεδο, το κάνουν ήδη και το έχουν ξανακάνει και στο παρελθόν με τον ιό Έμπολα. Οι πρώτες προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τον Έμπολα είχαν γίνει με αυτόν τον τρόπο. Τώρα, το δοκιμάζουν, προφανώς, σε κάποια μικρή κλίμακα και στους ασθενείς με COVID-19. Αλλά αυτή είναι μία λύση, η οποία είναι σχεδόν λύση απελπισίας», εκτιμά ο κ. Γούλας.
Ο έγκριτος καθηγητής προσθέτει, πάντως, ότι η επιστημονική κοινότητα δεν ξεκίνησε τη μάχη κατά του COVID-19 από μηδενική βάση, καθώς έχει αντιμετωπίσει και άλλους κορονοϊούς, όπως τον SARS και τον Mers.
«Αυτές είναι εργασίες οι οποίες είναι εξαιρετικά κοστοβόρες. Το να αναπτύξεις ένα φάρμακο θέλει πολύ κόπο, πολύ δουλειά και πολλά λεφτά. Όταν σταμάτησε να υπάρχει πρόβλημα και εφησυχάστηκε η ιατρική και επιστημονική κοινότητα, αυτά μπήκαν στην άκρη», σημειώνει και συμπληρώνει:
«Το γεγονός ότι υπήρχε κάποια συσσωρευμένη γνώση πάνω σε αυτά τα εμβόλια, σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν ξεκινάμε από το μηδέν. Εάν ξεκινούσαμε από το μηδέν, ο προσδόκιμος χρόνος για ενός νέου αποτελεσματικού εμβολίου θα ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτό που υπολογίζουμε σήμερα. Υπάρχει κέρδος από τη δουλειά που έχει γίνει παλαιότερα, άσχετα με το εάν δεν τελεσφόρησε».
Προβλέπει, τέλος, πως σε σύντομο χρονικό διάστημα θα υπάρξει εμβόλιο: «Υπάρχει πολύ δουλειά που γίνεται από πολύ κόσμο και πιστεύω ότι αυτό θα έχει αποτέλεσμα».
Πηγή: SPUTNIKNEWS
