Το ΕΝΑ, όλοι και όλες εμείς που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε από κοντά τον εμβληματικό νεομαρξιστή θεωρητικό και διανοούμενο Λίο Πάνιτς (Leo Panitch) εκφράζουμε τη βαθύτατη θλίψη μας για το χαμό του.
Ο Πάνιτς υπήρξε ένας γενναιόδωρος και ένθερμος σύντροφος, στρατευμένος στην υπόθεση της Αριστεράς, ένας χαρισματικός ακαδημαϊκός δάσκαλος και διακεκριμένος κοινωνικός επιστήμονας. Έχει, δίχως αμφιβολία, κατοχυρώσει μια κεντρική θέση στη σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερή διανόηση ως ένας από τους τελευταίους νεομαρξιστές που εξακολουθούσαν να εμμένουν στη μελέτη και τον εμπλουτισμό της θεωρίας του κράτους, ιδίως υπό το φως των αριστερών κυβερνητικών εγχειρημάτων των τελευταίων δεκαετιών τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Λατινική Αμερική.
Ο Λ. Πάνιτς ήταν ένας από τους πλέον σημαντικούς μαρξιστές πολιτικούς επιστήμονες στην παράδοση του Ν. Πουλαντζά και του Ρ. Μίλιμπαντ, που προσπάθησαν να υπερβούν τον οικονομισμό κάποιων μαρξιστικών ρευμάτων, αναλύοντας και τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα στην πολιτική σφαίρα (ιδιαίτερα στην κρατική δομή), οι οποίες, με τη σειρά τους, επιδρούν στις καπιταλιστικές οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις.
Η συμπύκνωση της θεωρητικής δουλειάς του Πάνιτς έρχεται με το μνημειώδες The Making of Global Capitalism: The Political Economy of American Empire (2012), το οποίο συνέγραψε με τον Σαμ Γκίντιν. Στο βιβλίο αυτό oι δύο συγγραφείς επανέφεραν στο επίκεντρο της νεομαρξιστικής συζήτησης το ζήτημα της στρατηγικής του κράτους, ερμηνεύοντας την ανάδυση της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης ως αποτέλεσμα επιλογών του αμερικανικού κράτους και όχι απλά ως απόρροια της επέκτασης των αγορών.
