Σημεία παρέμβασης της Όλγας Γεροβασίλη, Γραμματέα της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο κεντρικό δελτίο του Blue Sky και στη Λ. Κλείτου
Είναι καλό να μένουμε στην ουσία των λεγομένων του κ. Δρίτσα η οποία δεν είναι άλλη, σύμφωνα και με την ερμηνεία που ο ίδιος έδωσε, από το ότι οι τρομοκράτες δεν κατάφεραν να τρομοκρατήσουν την ελληνική κοινωνία και ότι η δημοκρατία υπερίσχυσε και εκείνη την εποχή και υπερισχύει και σήμερα.
Εφ όσον λοιπόν όλοι/ες συμφωνούμε στο αυτονόητο ότι δηλαδή η δημοκρατία έχει υπερισχύσει, είναι κρίμα σήμερα να μιλάμε για τα φαντάσματα της τρομοκρατίας, αντί για τα θέματα που συγκλονίζουν την ελληνική κοινωνία. Όμως αυτό αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης, εφόσον δεν αντιμετωπίζει ισότιμα, ως όφειλε σε ένα κράτος δικαίου τον οποιονδήποτε κρατούμενο. Δημιουργεί φωτογραφική διάταξη για τον συγκεκριμένο κρατούμενο η οποία προφανώς δεν της βγήκε όπως ήθελε, η κ Νικολάου ψεύδεται διαρκώς και η κυβέρνηση δεν δίνει λύση, ως η μόνη αρμόδια.
Η κοινωνία βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και αναταραχή. Υγειονομικά, οικονομικά και πολιτικά παρακολουθώντας ένα παράδειγμα ναρκισσιστικής και προκλητικής διακυβέρνησης με πρωτεργάτη τον Πρωθυπουργό. Αλλά και ψυχολογικά σε ένα παρατεταμένο χωρίς ορίζοντα λοκντάουν, έως και αξιακά ιδιαίτερα μετά το κύμα αποκαλύψεων που ξεκίνησε με την Σοφία Μπεκατώρου και ξεπέρασε κάθε φαντασία με την περίπτωση Λιγνάδη. Άρα η κυβέρνηση μέσα σε αυτό το οριακό κλίμα, θα έπρεπε να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική! Αντιθέτως είναι σκοπιμα εμπρηστική, με στόχο να στρέψει την ατζέντα μακριά από τις αποτυχίες και τις παραλείψεις της.
Το θέμα μας, εν προκειμένω, δεν είναι το πρόσωπο ‘Κουφοντίνας’, είναι ο ‘κρατούμενος Χ’ ο οποίος δεν τυγχάνει της ισότιμης μεταχείρισης την οποία ο νόμος επιβάλει και την οποία η κυβέρνηση θα έπρεπε πρώτη, σε ένα ευνομούμενο κράτος και σε ένα κράτος δικαίου, να υπερασπίζεται. Για τον οποιονδήποτε κρατούμενο! Ως εκ τούτου, ό,τι ακούγεται περί χατιριών είναι απολύτως ανυπόστατο έως και σκόπιμο. Υπηρετεί δηλαδή τον σκοπό της μεταστροφής της ατζέντας, από την αδυσώπητη πραγματικότητα την οποία βιώνουμε, σε φαντασιακούς εχθρούς, σε φαντασιακές ταυτίσεις και συμμαχίες μαζί τους. Μία φούσκα κυνικής πολιτικής σκοπιμότητας μίας κυβέρνησης σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Επί της ουσίας: Η κυβέρνηση δεν τηρεί την κείμενη νομοθεσία και μάλιστα σε τροπολογία που η ίδια επέλεξε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
