Η αυλαία που έπεσε χθες για το δημοφιλές show μόδας GNTM 3, τράβηξε τα βλέμματα των τηλεθεατών οι οποίο περίμεναν με αγωνία να δουν ποιος θα είναι ο νικητής του φετινού κύκλου. Κλείνοντας το σόου, οι 4 κριτές του σόου, οι οποίοι είναι καταξιωμένοι στον χώρο της μόδας, με την Βίκυ Καγιά να “πρωτοστατεί” αναφώνησαν πως “η ομορφιά πάντα νικά”. Σε πολλούς ξένισε αυτή η φράση, και σχολιάστηκε, γιατί σίγουρα η ομορφιά δεν περιορίζεται μόνο στην εξωτερική εμφάνιση, ούτε ο χώρος της μόδας είναι ο μόνος ο οποίος την αναδεικνύει. Πέρα από αυτό όμως, τα “πρότυπα” της ομορφιάς διαφέρουν σε κάθε εποχή, και αυτό είναι κάτι που αξίζει να το δούμε.
Αρχικά αξίζει να σημειωθεί πως ανάλογα με την καταγωγή και τα γονίδια, τα χαρακτηριστικά του προσώπου ή οι αναλογίες του σώματος διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Ακόμη, επιστήμονες έχουν αποκαλύψει, πως το ανθρώπινο σώμα ανά τους αιώνες αλλάζει, αν και σε μεγάλο βαθμό το γεγονός αυτό μπορεί να έχει να κάνει με το “πάντρεμα” άτομων διαφορετικών φυλών. Από την αρχαιότητα λοιπόν μέχρι και σήμερα, κοινωνικοπολιτικοί παράγοντες διαμόρφωναν τα πρότυπα της ομορφιάς, τα οποία οι γυναίκες (κατά κύριο λόγο) έπρεπε να ακολουθούν ώστε να γίνονται αρεστές από το αντίθετο φύλο αλλά και να συμβαδίζουν με τα “κοινωνικά πρότυπα”.
Αρχαία Ελλάδα
Κάτι που μπορούμε να αντιληφθούμε πολύ εύκολα, είναι τα πρότυπα ομορφιάς που επικρατούσαν στην αρχαία Ελλάδα, βλέποντας τα αγάλματα και γενικότερα την τέχνη της εποχής εκείνης. Οι άνδρες, οι οποίοι δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλοί, ήταν γυμνασμένοι, ενώ οι γυναίκες είχαν πλούσιες καμπύλες, κυρίως στην περιοχή των γοφών. Οι ανοιχτές λεκάνες των γυναικών ήδη από την εποχή εκείνη, προσέδιδαν στις γυναίκες μια άλλη αξία καθώς σήμαινε πως είναι ιδιαίτερα γόνιμες και μπορούν να κάνουν παιδιά. Το δέρμα τους ήταν λευκό, ενώ τα μαλλιά συνήθιζαν να τα αφήνουν μακριά και να τα κοσμούν σε πλεξίδες.
Μεσαίωνας
Την περίοδο του Μεσαίωνα, τα πρότυπα ομορφιάς είχαν αλλάξει αρκετά. Οι γυναίκες έπρεπε να έχουν μακρόστενα πρόσωπα, με μεγάλα μέτωπα, γεγονός που έκανε πολλές από αυτές να αφαιρούν το τριχωτό του πάνω μέρος του κεφαλιού τους, πράγμα που τους προκαλούσε φρικτούς πόνους. Ακόμη, έπρεπε τα φρύδια τους να είναι σχεδόν ανύπαρκτα, ενώ οι άντρες δεν επηρεάζονταν καθόλου από την τάση της εποχής. Ας μην ξεχάσουμε πως η εποχή του μεσαίωνα ήταν μια “μαύρη” εποχή για τις γυναίκες, οι οποίες ήταν εγκλωβισμένες στα σπίτια τους, υπάκουες πάντα στους άντρες της οικογένειάς τους.
Αναγέννηση
Η εποχή της Αναγέννησης ήταν μια λαμπρή εποχή για τον άνθρωπο, εντελώς διαφορετική από τον Μεσαίωνα, καθώς ήταν η εποχή που άνθησαν η λογοτεχνία, η επιστήμη και η τέχνη. Όπως ήταν αναμενόμενο και τα πρότυπα της ομορφιάς, άρχισαν να αλλάζουν. Το λευκό δέρμα για τις γυναίκες αποτελούσε ένδειξη πλούτου και ευγενικής καταγωγής. Δεν ήταν μάλιστα οι γυναίκες οι οποίες στην προσπάθεια τους να φανούν όμορφες, κατάπιναν ασβέστη ή κιμωλίες προκειμένου να διατηρήσουν μια ασθενική όψη. Τα σώματα τους ήταν αρκετά καμπυλωτά, ενώ από το 1800 πΧ και την Βικτωριανή Εποχή, οι στενοί κορσέδες, ήταν μια μόδα που προκαλούσε συχνά προβλήματα υγείας στις γυναίκες οι οποίες ασφυκτιούσαν μέσα σε αυτούς. Ακόμη, το χρώμα των μαλλιών τους, έπρεπε να είναι λευκό τις περισσότερες φορές, μια μόδα όμως η οποία δεν αγαπήθηκε από όλες τις χώρες της Ευρώπης. Μάλιστα, άνδρες και γυναίκες της αριστοκρατίας συνήθιζαν να φορούν λευκές περούκες με μεγάλο όγκο.
20ος αιώνας
Ο 20ος αιώνας διαφέρει κατά πολύ από τους προηγούμενους σχετικά με τα πρότυπα της ομορφιάς καθώς σχεδόν σε κάθε δεκαετία αυτά άλλαζαν. Το 1920 οι γυναίκες έπρεπε να είναι αρκετά αδύνατες χωρίς καμπύλες ενώ συνήθιζαν να φορούν πιο άνετα ρούχα αλλά και να βάφονται. Τα πρότυπα ομορφιάς της εποχής ήθελαν τις γυναίκες να έχουν μια εμφάνιση περισσότερο ανδρική.
Από το 1930 μέχρι και το 1950, τα πρότυπα άλλαξαν και πάλι. Οι χυμώδεις γυναίκες με τις πλούσιες καμπύλες και στενή μέση θεωρούνταν ως οι πιο γοητευτικές. Το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς ήταν η Μέριλιν Μονρόε, ενώ οι γυναίκες ξεκίνησαν να μακιγιάρονται έντονα. Τα μαλλιά τους συνήθως έφταναν μέχρι τους ώμους, ενώ πολλές φορούσαν και παντελόνια.
Η δεκαετία του ‘60 ήταν κομβική για το τί θεωρείται υγιές και τι όχι, καθώς με επιρροές από το “Swinging London” και τη μόδα του Λονδίνου, οι γυναίκες έπρεπε να είναι υπερβολικά αδύνατες με μακριά μαλλιά και μακριές βλεφαρίδες. Χαρακτηριστικό πρότυπο της εποχής εκείνης, ήταν το μοντέλο Τουίγκι. Για τις 2 επόμενες δεκαετίες και καθώς η βιομηχανία της μόδας είχε ήδη κατηγορηθεί για το γεγονός πως πολλές κοπέλες έφταναν στην νευρική ανορεξία προκειμένου να μοιάσουν με τα προβαλλόμενα πρότυπα ομορφιάς, η τάση είχε αλλάξει. Οι γυναίκες, έπρεπε να είναι γυμνασμένες και ψηλές, χωρίς καμπύλες παρόλα αυτά. Βέβαια, αυτό δεν κράτησε για πολύ, καθώς την δεκαετία του ΄90 οι γυναίκες για ακόμα μια φορά, έπρεπε να μοιάζουν υποσιτισμένες και αδύναμες, σύμφωνα πάντα με τη μόδα. Παρόλα αυτά, αυτή η τόσο επικίνδυνη για την υγεία τάση, τον επόμενο αιώνα ευτυχώς άλλαξε.
21ος αιώνας
Μπορεί τον 21ο αιώνα τα πρότυπα να άλλαξαν αρκετά καθώς οι καμπύλες και τα γυμνασμένα κορμιά έχουν μέχρι και σήμερα την τιμητική τους, παρόλα αυτά, μια βασική τάση του αιώνα, είναι και οι πλαστικές επεμβάσεις. Πολλές γυναίκες τα τελευταία 20 χρόνια επισκέπτονται τον πλαστικό τους προκειμένου να αυξήσουν το στήθος τους ή την περιφέρεια τους ακόμη και τα χείλη τους. Μάλιστα, αρκετές γυναίκες έχουν δηλώσει πως έχουν εθιστεί σε αυτές τις διορθωτικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα να αλλάζουν εντελώς την φυσική τους εξωτερική εμφάνιση. Εδώ και μερικά χρόνια έχει ξεκινήσει μια νέα τάση, η οποία μιλά για την ομορφιά του diversity, δηλαδή της “διαφορετικότητας”, έτσι λοιπόν πολλά μοντέλα που δεν έχουν τις κλασσικές σωματικές αναλογίες ή την αρμονία των χαρακτηριστικών του προσώπου, λειτουργούν ως influencers ώστε να αλλάξει η αντίληψη του κοινού σχετικά με τα πρότυπα της ομορφιάς. Όσον αφορά τους άνδρες, σε αυτόν τον αιώνα κυριαρχεί η τάση του “μετροσέξουαλ” άντρα, ο οποίος περιποιείται τον εαυτό του, χρησιμοποιεί καλλιντικά, χωρίς να κρίνεται ταυτόχρονα η “αρρενωπότητα” και ο “ανδρισμός” του.
Η ομορφιά πάντα νικά, αλλά η ομορφιά βρίσκεται μέσα μας
Πέρα από κάθε πρότυπο, από κάθε διαφορετικό κανόνα που συναντήσαμε, πάντοτε όμορφοι και γοητευτικοί παρέμεναν οι άνθρωποι που ήταν όμορφοι από μέσα τους. Η αυτοεκτίμηση, η αγάπη στον εαυτό μας αλλά και η εσωτερική ισορροπία είναι χαρακτηριστικά που δεν μπορούν να αναπληρωθούν από καμία πλαστική επέμβαση και από κανένα τέλειο κορμί. Αν λοιπόν δούμε την ομορφιά της εξωτερικής εμφάνισης ως κάτι που αλλάζει ανάμεσα στα χρόνια, θα καταλήξουμε πως όσο κι αν αυτά περνούν, πάντα η σημασία βρίσκεται στο να είναι κανείς όμορφος άνθρωπος. Και αυτό παραμένει διαχρονική αξία μέχρι και σήμερα.
Άννα Σαϊνίδου
