Είναι γνωστό πως οι Ρώσοι έχουν μία ιδιαίτερη συμπάθεια στο συγκεκριμένο αλκοολούχο ποτό, δηλαδή τη βότκα. Άλλωστε έχουν δημιουργεί πολλά αστεία για το εν λόγω γεγονός. Πάντως κάποια στιγμή η Μόσχα είχε ξεμείνει από βότκα.
Στη ρωσική ιστορία, λοιπόν, καμία περίσταση δεν μπορεί να συγκριθεί με τη νίκη του Κόκκινου Στρατού επί της ναζιστικής Γερμανίας στις 8 Μαΐου του 1945, η οποία συμπεριλαμβάνεται στο ρωσικό ημερολόγιο ως αργία εθνικής εορτής με το όνομα «Ημέρα Νίκης». Μια τέτοια περίπτωση, όπως καταλαβαίνετε, έπρεπε να εορταστεί δεόντως και όπως ακριβώς της άξιζε: με βότκα.
Τα ξημερώματα της 9ης Μαΐου του 1945, γύρω στη 1:10 π.μ οι πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης άκουγαν από το ραδιόφωνο ότι η ναζιστική Γερμανία είχε υπογράψει την άνευ όρων παράδοσή της στη Σοβιετική Ένωση, το τέλος στην ουσία του αγώνα της ΕΣΣΔ στο Ανατολικό Μέτωπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ή του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, όπως τον αποκαλούσαν οι Σοβιετικοί. Κατά την διάρκεια του πολέμου, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το κράτος έχασε περισσότερα από 26 εκατομμύρια ανθρώπους.
Εκείνο το βράδυ πηγαία χαρά κυρίευσε τους πολίτες του κράτους, οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους πανηγυρίζοντας για τη νίκη ακόμη και με τις πιτζάμες τους! Μάλιστα, ακόμη και μη πότες άρχισαν να πίνουν για να γιορτάσουν το ευτυχές γεγονός… παραδοσιακά!
Η υπερβολική χρήση της βότκας, ωστόσο, σε συνδυασμό με την ανεπάρκειά της κατά την διάρκεια του πολέμου, οδήγησε σε μία μοναδική στα χρονικά της χώρας κατάσταση. Περίπου 22 ώρες μετά την έναρξη του μεγάλου «πάρτι» προς τιμήν της νίκης, και λίγο πριν την επίσημη ομιλία του Στάλιν στο έθνος, ο πληθυσμός της χώρας είχε καταναλώσει όλα τα αποθέματα βότκας που υπήρχαν. Ξεκίνησε, λοιπόν, ένα εθνικό hangover, το οποίο παρουσιαζόταν ως ένα πολύ μικρό «τίμημα» μπροστά στην απελευθέρωση της Ευρώπης από την κυριαρχία της ναζιστικής Γερμανίας.
Όπως περιέγραψε ο ναυτικός πλοηγός Nikolai Kryuchkov στο warhistoryonline.com, «Είναι αδύνατο να περιγράψει κανείς τι συνέβη στις 9 Μαΐου στη Μόσχα. Γιόρτασα την ημέρα της νίκης με την οικογένειά μου και τους γείτονες. Όλοι έπιναν για τη νίκη, για εκείνους που δεν έζησαν να δουν αυτήν την ημέρα, καθώς και για το γεγονός ότι αυτή η αιματηρή σφαγή δεν θα επαναλαμβανόταν ποτέ. Στις 10 Μαΐου ήταν αδύνατο να αγοράσει κανείς βότκα στη Μόσχα, καθώς όλοι ήταν απολύτως μεθυσμένοι».
