Το ιερό τέρας της ελληνικής μουσικής σκηνής του περασμένου αιώνα. Ο δικός μας Μάνος, ερχόμενος στη ζωή στις 23 Οκτωβρίου του 1925, μελοποίησε την ελληνική πραγματικότητα του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα, δίνοντας soundtrack στις μικρές και μεγάλες, στενάχωρες και χαρούμενες, γιορτινές και πένθιμες στιγμές της καθημερινότητας των Ελλήνων.

Ύμνησε το ρεμπέτικο τραγούδι και την ομορφιά της μουσικής των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων, απομακρυσμένος από κάθε είδους ελιτισμό, ενώ καταδίκασε τις μουσικές διασκευές ως εγχειρήματα φτηνά και άνευ καλλιτεχνικής πινελιάς.

Παράλληλα, ο ελληνικός κινηματογράφος, ποιοτικός κι εμπορικός, θα ήταν κάτι διαφορετικό χωρίς τις νότες του μεγάλου συνθέτη, ενώ σίγουρα δε θα είχε μείνει χαραγμένος με τον ίδιο τρόπο στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων. Ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύεται με Όσκαρ για τη μουσική του στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή», κι εν συνεχεία στρέφεται στις παραγωγές της Φίνος Φιλμ, με τις εικονικές του δημιουργίες να σιγοτραγουδιούνται ακόμα από τις γενιές που μεγάλωσαν με τις ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη.

Ακολούθησαν πολυάριθμες συνεργασίες του στο εξωτερικό, με τον Χατζιδάκι να ταξιδεύει στην Αμερική για συνεργασία με το Broadway και μένοντας εκεί μέχρι και μετά το πέρας της Δικτατορίας, οπότε κι επιστρέφει, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση της Εθνικής Λυρικής σκηνής το 1975.

Στις 15 Ιουνίου του 1994 ο Μάνος Χατζιδάκις ταξίδεψε στη γειτονιά των ονείρων, έχοντας αφήσει το στίγμα του στην ελληνική κουλτούρα οριστικά και αμετάκλητα, όσο κανείς άλλος. Δε θα πάψει να είναι ποτέ διαχρονικός, και οι μουσικές του θα ακούγονται για πάντα στις ταβέρνες, στα αυτοκίνητα, στις καλοκαιρινές συναυλίες στο Ηρώδειο, στη τηλεόραση που παίζει με χαμηλωμένο ήχο στο background, καθώς νεότερη Ελλάδα δεν υφίσταται δίχως εκείνον.

Παραθέτουμε, στη μνήμη του σπουδαίου συνθέτη, 10 μόνο από τις πολλές αριστουργηματικές του δημιουργίες:

Θάλασσα πλατιά

Τα παιδιά του Πειραιά

Έλα πάρε μου τη λύπη

Κεμάλ

Το βαλς των χαμένων ονείρων

Αγάπη που γινες δίκοπο μαχαίρι

Πες μου μια λέξη

Η μπαλάντα του Ούρι

Μια πόλη μαγική

Ντορίνα Παπαγεωργίου