Κείμενο/φωτογραφίες: Γεωργία Σκονδράνη
Μιας και το ταξίδι στις μέρες μας έχει γίνει carte postale λέω για σήμερα να ταξιδέψουμε νοερά μέχρι τη γείτονα χώρα και συγκεκριμένα τη Φλωρεντία.
Κάθε φορά που ταξιδεύω στη μαγική πόλη είναι σαν πρώτη φορά. Έχω πάει άπειρες φορές και κάθε φορά λαχταρώ να ξαναβρεθώ πάλι και πάλι εκεί.
Μια μέρα ενός χειμώνα λοιπόν, όταν μια φίλη έτυχε να έχει ένα επιστημονικό συνέδριο εκεί, μου πρότεινε να πάμε μαζί. Φλωρεντία, χειμώνας και βόλτες; Βεβαίως, γιατί όχι;
Κάπως έτσι βρέθηκα να γυρίζω μόνη μου στα στενά της μοναδικής πόλης, και να μπω σε όλα τα μουσεία, καφέ, εστιατόρια και εμπορικά καταστήματα βρίσκονταν στο δρόμο μου, καθώς η φίλη, όλη μέρα ήταν στο συνέδριο και βρισκόμασταν μόνο τα βράδια.
Η πόλη είναι ένα ζωντανό μουσείο και από κάθε δρόμο και σοκάκι ξεπροβάλει και κάτι υπέροχο. Βγαίνοντας από τον σταθμό Santa Maria Novella, καθώς έφτασα ερχόμενη με το τρένο από Ρώμη, (ναι πήγα και εκεί μια βόλτα) αντίκρισα τον γοτθικού ρυθμού πελώριο καθολικό ναό της Santa Maria Novella. Εξ’ού και το όνομα του σταθμού. Στάθηκα για λίγα λεπτά καθώς με συνεπήρε η ομορφιά του πελώριου κτίσματος, αλλά καθώς ήμουν αρκετά κουρασμένη από το ταξίδι προχώρησα.
Το ξενοδοχείο μου ήταν ακριβώς από την πίσω μεριά του Duomo και αποφάσισα έτσι να περπατήσω λίγο και επί της ευκαιρίας να θαυμάσω και την πόλη-έρωτα.
Αμέσως μετά τον σταθμό μπαίνεις στο ιστορικό μέρος της πόλης με τα εμπορικά καταστήματα και λίγο παρακάτω συναντάς τη διάσημη αγορά San Lorenzo, με τα δερμάτινα είδη που πωλούνται σε εκπληκτικές τιμές. Κάνεις και τα παζάρια σου γιατί πάντα κατεβάζουν τις τιμές και αγοράζεις! Μην αμελήσετε να πάρετε και κασμιρένια κασκόλ και γάντια! Mετά τα ψώνια εκεί, περνάμε στο τέλος του δρόμου, στη μικρή πλατεία και πίνουμε ένα εσπρεσάκι παρέα με ένα cheesecake στην Trattoria Zaza.
Από την πίσω μεριά της αγοράς βρίσκεται το Duomo, ίσως η πιο διάσημη εκκλησία του κόσμου με τον κόκκινο τρούλο του Μπρουνελέσκι και απέναντι το Βαπτιστήριον.
Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο σκέφτηκα να παρατήσω τη βαλίτσα, και να ξεχυθώ στους δρόμους αλλά η κούραση με νίκησε και καθώς είχα άπλετο χρόνο στη διάθεση μου πήρα έναν υπνάκο και συνέχισα το ταξίδι μου στην πόλη της Αναγέννησης το απόγευμα.
Λίγο αργότερα, ξεκούραστη άρχισα να περπατώ στην κεντρική πλατεία, στο ιστορικό κέντρο της πόλης όπου δεσπόζει ο καθεδρικός ναός της Φλωρεντίας, ο Cattedrale di Santa Maria del Fiore, όπως είναι και το επίσημο όνομα του ή αλλιώς ο Duomo (di Firenze) όπως τον αποκαλούν στην καθημερινότητα τους οι Ιταλοί. Αποτελεί ένα τεράστιο οικοδόμημα, που ξεκίνησε να χτίζεται το 1296 σε γοτθικό ρυθμό από τον Arnolfo di Cambio και ολοκληρώθηκε το 1436 με την προσθήκη του τρούλου από τον Filippo Brunelleschi.
Το εξωτερικό του ναού αποτελείται από πολύχρωμο μάρμαρο στις αποχρώσεις του ροζ και του πράσινου με φόντο το λευκό. Ακριβώς δίπλα από τον ναό στέκει το καμπαναριό, που είναι ένα αυτόνομο κτίσμα αλλά φυσικά ανήκει στο σύμπλεγμα της εκκλησίας. Η θέα από την κορυφή είναι εκπληκτική. Σχεδιασμένο από τον Giotto, τραβάει αμέσως το βλέμμα με την επιβλητικότητα του και το υπέροχο ανάγλυφο χρώμα του. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το Βαπτιστήριον. Αυτό το οκτάγωνο κτίσμα με τις χρυσές πύλες του παραδείσου.
Το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη είναι παλαιότερο από το Duomo καθώς χτίστηκε μεταξύ του 1059 και του 1128 σε ρωμαϊκό ρυθμό. Εδώ βαφτίστηκαν χριστιανοί, διάσημοι λόγιοι της εποχής μεταξύ τους και ο Dante Alighieri και αρκετά μέλη της οικογένειας Medici.
Οι πόρτες του παραδείσου σχεδιάστηκαν από τον Andrea Pisano και από τον Lorenzo Ghiberti.
Είναι φτιαγμένες από χαλκό και απεικονίζουν βιβλικές παραστάσεις και μεταξύ άλλων σκηνές από τη ζωή του Ιωάννη του Βαπτιστή. Οι original βρίσκονται σε μουσείο, ενώ στο Βαπτιστήριο βλέπουμε αντίγραφα.
Όλα τα προαναφερθέντα υπέροχα κτίρια βρίσκονται στον κατάλογο της UNESCO σαν μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Αφήνοντας τα παραπάνω αξιοθέατα προχωράμε προς τη μέσα μεριά της πόλης με κατεύθυνση το Ponte Vecchio, την μεγάλη γέφυρα που περνά επάνω από τον ποταμό Arno και ενώνει τα δυο μέρη της πόλης. Και εκεί επάνω βρίσκονται άπειρα χρυσοχοεία. Κάνουμε μια στάση στην επόμενη μεγάλη πλατεία της Φλωρεντίας που φιλοξενεί το μουσείο Galleria Uffizi σε ένα από τα παλιότερα ανάκτορα της πόλης. Εδώ θα δούμε έργα της Αναγέννησης από τον 13ο έως τον 18ο αιώνα. Μπαίνουμε οπωσδήποτε!
Στη συγκεκριμένη πλατεία βλέπουμε πλήθος αγαλμάτων που έχουν σχεδιαστεί από διάσημους γλύπτες. Μεταξύ τους και το άγαλμα του Δαβίδ, Μιχαήλ Άγγελος. Στο μουσείο Ακαδημίας βρίσκεται το original.
Στην ίδια πλατεία βρίσκεται και το Μουσείο του Gucci που εκθέτει σημαντικά κομμάτια της ιστορίας του οίκου μόδας. Επίσης και λίγο παρακάτω βρίσκεται το Μουσείο του Ferragamo. Σπεύσατε οι ερωτευμένοι με τη μόδα. Για όσους όμως δεν πολύ τρελαίνονται για μόδα και τέχνη, η Φλωρεντία είναι και ένας προορισμός γεύσης.
Καφέ, γλυκό και φαγητό είναι σε αφθονία! Απολαύστε άριστες γεύσεις ιταλικής κουζίνας και αισθητικής στα εστιατόρια και καφέ της πόλης. Το εσπρέσο κοστίζει μόνο ένα ευρώ παντού και είναι υπέροχο.
Επιπλέον η Φλωρεντία συστήνεται και για ανελέητο shopping. Όλοι οι μεγάλοι οίκοι μόδας βρίσκονται εδώ αλλά και local εταιρείες πιο οικονομικές, με μοναδικά κομμάτια που δεν μπορούμε να βρούμε στη χώρα μας. Αναζητήστε τα, αξίζουν το κόπο.
Αφού ο ποδαρόδρομος με έχει εξαντλήσει και η ώρα έχει πάει 9 το βράδυ θα περάσω μια από τις γέφυρες και θα βρεθώ απέναντι. Μαζί με το Ponte Vecchio υπάρχουν και άλλες δυο γειτονικές. Η Ponte Santa Trinita και το Ponte alle Grazie. Ας περάσω από το Vecchio για να χαζέψω και τα κοσμηματοπωλεία.
Περνώντας την γέφυρα βρίσκομαι στον παράδεισο του Aperitivo.
Για όσους θέλουν να απολαύσουν ένα ωραίο Chianti το βράδυ, η ιδανικότερη επιλογή είναι η πλατεία Santo Spirito. Tο βράδυ γίνεται χαλασμός κυρίου. Στέκι ντόπιων. Όλα τα μαγαζιά γεμάτα κόσμο, μέσα και έξω. Το Volume café είναι μια ωραία επιλογή. Από καφέ, γλυκά, κρασιά και apperitivo (δηλαδή τρώμε ότι έχει ο μπουφές σε σούπερ τιμή) είναι ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά για έξω στη Φλωρεντία. Μουσική και κόσμος επίσης σημειώσατε χ. Επιπλέον λίγο πριν την πλατεία υπάρχει και μια πιτσαρία όπου θα την αναγνωρίσετε από το πλήθος κόσμου που συνωστίζεται μέσα… για ένα κομμάτι πίτσα. Αφράτες πίτσες με ότι λαχταράτε σε πολύ καλές τιμές. Το μειονέκτημα είναι πως ανοίγει στις 5 και για να βρεις τραπέζι πρέπει να κάνεις προσευχές. Αλλά αξίζει τον κόπο.
Για τους «κυριλέ» βραδινούς τύπους η πλατεία Piazza della Repubblica, είναι ο ιδανικός προορισμός. Είναι από τις ομορφότερες πλατείες της πόλης, με χαρακτηριστικό αξιοθέατο το Arcone (αψίδα φλωρεντίνικης αρχιτεκτονικής). Αν προχωρήσετε κάτω και ευθεία μέσα από την αψίδα βγαίνει στην high γειτονιά της Φλωρεντίας, με τα καταστήματα γνωστών οίκων μόδας παγκοσμίως. Επίσης σε εκείνους τους δρόμους βρίσκονται και σικ μαγαζιά για ποτό το βράδυ.
Η Φλωρεντία φημίζεται για την τέχνη και τη μόδα. Τα μουσεία, οι οίκοι μόδας, αλλά και το φαγητό είναι στα τοπ της επίσκεψης μας. Και αν δεν θέλουμε ούτε να ψωνίσουμε και ούτε να επισκεφτούμε τα μουσεία, μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, στο ιστορικό κέντρο και λίγο παραέξω θα μας αποζημιώσει ευχάριστα και θα μας αφήσει μια αίσθηση γαλήνης και απόλαυσης του ταξιδιού που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
