Κείμενο/Φωτογραφίες: Μαρία Γερμαντζίδου
Σαν σήμερα βρεθήκαμε στην όμορφη πρωτεύουσα μας, την Αθήνα μας , όπως λέει κι ένα τραγούδι. Και ποιος δε θαυμάζει αυτή την πόλη! Κινέζοι, Αμερικάνοι, Ισπανοί, Γάλλοι κι άλλοι πολλοί είναι μαγεμένοι από τα μέρη και από την κουζίνα της. Εξάλλου η μεσογειακή κουζίνα είναι από τις πιο υγιεινές, πόσο μάλλον η ελληνική.
Ακόμη θυμάμαι που η εφημερίδα Le Figaro είχε κάνει αφιέρωμα το 2019 με τίτλο «Αιώνια Αθήνα» («Athènes éternelle»). Παρουσίασε την κλασική αλλά και τη σύγχρονη όψη της ελληνικής πρωτεύουσας. Μεγάλη τιμή για την πατρίδα μας ένα τέτοιο αφιέρωμα!
Η Αθήνα είναι πολυάσχολη και δεν κοιμάται ποτέ, μιας και ο πληθυσμός της αριθμεί τα 664.046 άτομα. Επίσης είναι και η βάση των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Βέβαια πριν τον κορωνοϊό παρουσίαζε αρκετά έντονη νυχτερινή ζωή. Το ίδιο ισχύει και για τις πρωινές αποδράσεις σε καφέ του Κολωνακίου και του Μοναστηρακίου.
Αυτό όμως που πρέπει να κάνει κάθε επισκέπτης, είναι να επισκεφτεί τον εξαιρετικό Παρθενώνα, το ναό που κατασκευάστηκε για τη θέα της σοφίας, την Αθηνά. Μιλάμε για το πιο λαμπρό μνημείο της αθηναϊκής πολιτείας και τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού.
Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε σήμερα αρχιτέκτονες της μοναδικής αυτής κατασκευής ήταν ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και πιθανόν ο Φειδίας.
Όπως και να έχει, προαναφέρθηκε πως κάθε επισκέπτης πρέπει να πάει μια επίσκεψη στην Ακρόπολη. Μπορεί να έχει λίγη κούραση και ανηφόρα μέχρι να φτάσετε, αλλά αξίζει τον κόπο.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, ήθελα να επισκεφθώ τον Παρθενώνα. Να πάω χωρίς το σχολείο, διότι όταν πηγαίναμε εκδρομές από τη Δράμα στην πρωτεύουσα, τον επισκεπτόμασταν ομαδικώς και σε περιορισμένο χρόνο. Και φυσικά δεν προλάβαινα να δω τη δύση του ηλίου!
Τελικά τα κατάφερα στα δεκαεννέα μου χρόνια. Είχα όλη την Αθήνα στα πόδια μου. Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα του Σεπτέμβρη, χωρίς όμως να μας ενοχλεί η ζέστη. Έκατσα σε έναν βράχο, κοντά στην ελληνική σημαία και περίμενα πως και πως. Δε γινόταν φυσικά να μην την απαθανατίσω με την φωτογραφική μου μηχανή. Εκεί γνώρισα και τη Λιν, η οποία προέρχεται από την Κίνα.
Είχαμε μία εικοσαετία διαφορά και είχε επισκεφτεί περισσότερες φορές την Ακρόπολη από το μέσο Έλληνα. Μου είχε πει πως εδώ και δέκα χρόνια ταξιδεύει στην Ελλάδα. Δεν παραλείπει να κάνει κάποιες διανυκτερεύσεις στην Αθήνα και να απολαύσει την πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Θυμάμαι μία φράση που μου είπε η Λιν ενώ φωτογραφίζαμε. «Οι Κινέζοι θαυμάζουν τον πολιτισμό της Ελλάδας. Όλες οι τέχνες και επιστήμες προέρχονται από εσάς. Εάν προσέχατε καλύτερα τη χώρα σας, τότε δε θα ήσασταν μόνο η πιο πλούσια χώρα στον κόσμο, αλλά θα νιώθατε και 100% Έλληνες».
