Το παραμυθένιο κράμα Γαλλίας και Γερμανίας που λέγεται Αλσατία είναι ικανό να σε μεταφέρει σ’ έναν κόσμο διαφορετικού αιώνα που μοσχοβολάει πεπαλαιωμένο κρασί, ρακλέτ και φρεσκοψημένες τάρτες. Και διαθέτει ένα όμορφο, πολύχρωμο μυστικό.
Οι περισσότεροι τουρίστες που επισκέπτονται το γεωγραφικό διαμέρισμα κατευθύνονται προς το Στρασβούργο, καρδιά της ευρωπαϊκής ένωσης και πρωτεύουσα των γαλλικών Χριστουγέννων, καθώς η γιορτινή του αγορά είναι διάσημη σε παγκόσμιο βεληνεκές.
Αν ωστόσο κάνουμε τον κόπο να κατευθυνθούμε μερικά χιλιόμετρα νότια της ιδιαίτερης αυτής αλσατικής πρωτεύουσας, θα συναντήσουμε το υπέροχο Κολμάρ. Η λιλιπούτεια και όχι ιδιαίτερα γνωστή αυτή πόλη μας ξυπνάει παιδικές μνήμες από τα παραμύθια της Ντίσνεϊ, καθώς ένας περίπατος στα γραφικά σοκάκια της σε κάνει να αισθάνεσαι πως προσγειώθηκες στον κόσμο της Belle από την Πεντάμορφη και το Τέρας.
Κάθε σπιτάκι και μαγαζί, δείγμα της πολύ χαρακτηριστικής αλσατικής αρχιτεκτονικής, είναι βαμμένο με ένα διαφορετικό χρώμα του ουράνιου τόξου, με αποτέλεσμα η πόλη -που στην πραγματικότητα δημιουργεί στον επισκέπτη την αίσθηση πως βρίσκεται σε χωριό- να παραμένει ζωντανή και φωτεινή ακόμα και υπό τη ζοφερή συννεφιά που τη σκεπάζει συνήθως κατά τους χειμερινούς μήνες.
Το Κολμάρ αποκαλείται αλλιώς και μικρή Βενετία, καθώς ένα μεγάλο μέρος του αποτελείται από κανάλια. Το υγρό στοιχείο, που προσδίδει πάντα έναν μοναδικό χαρακτήρα στις πόλεις, σε συνδυασμό με τη γενικότερη ατμόσφαιρα που επικρατεί το καθιστούν πραγματικά χάρμα οφθαλμών στον παρατηρητή.
Τα της τουριστικής περιπλάνησης
Είχα την εξαίσια τύχη να επισκεφτώ το Κολμάρ κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων και να βιώσω στο έπακρο τη θαλπωρή με την οποία αγκαλιάζει τους τουρίστες του τις γιορτινές αυτές μέρες. Οι έξι στον αριθμό χριστουγεννιάτικες αγορές και ο αξιολάτρευτος στολισμός, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους εορτασμούς στο γειτονικό Στρασβούργο.
Οι μυρωδιές από τα χριστουγεννιάτικα εδέσματα και το ζεστό κρασί είναι ακόμα πιο ελκυστικές τις παγωμένες μέρες του Δεκέμβρη, και ο επισκέπτης δε μπορεί παρά να δελεαστεί να δοκιμάσει όσα περισσότερα μπορεί. Στo Κολμάρ θα βρούμε ένα fusion Γαλλικής και Γερμανικής κουζίνας, με τα πιο χαρακτηριστικά της πιάτα να είναι το γνωστό σε όλους μας fois-gras, η πέστροφα ποσέ καθώς και το choucroute garnie à l’alsacienne- λάχανο σιγομαγειρεμένο με διάφορα κρεατικά.
Αλλά η γοητεία του Κολμάρ δε σταματάει με το που αλλάζει το έτος και ξεστολίζονται οι βιτρίνες· η πόλη έχει ανακηρυχθεί επισήμως από το 1999 ως Πρωτεύουσα Αλσατικού Κρασιού. Οι εκλεκτές ετικέτες που θα βρούμε εκεί στέκονται από μόνες τους ως ικανή αφορμή για ταξίδι στο γαλλικό αυτό διαμάντι, ενώ οι πολύ μυημένοι μπορούν να επισκεφτούν τον μεθυστικό δρόμο του κρασιού, λίγα χιλιόμετρα έξω από την πόλη, προκειμένου να ζήσουν μια αυθεντική εμπειρία οινογνωσίας.
Αν και διαθέτει πολυάριθμα για τον πληθυσμό της μουσεία και υπέροχη γοτθική αρχιτεκτονική, θα τολμήσω να προτείνω, κυρίως για τους βιαστικούς περαστικούς που θα αφιερώσουν μόνο μια μέρα στο Κολμάρ, να αφήσουν στην άκρη τις επισκέψεις. Την πόλη αυτή για να τη γευτείς ουσιαστικά πρέπει να την περιπατήσεις, να τη χαζέψεις, να τρυπώσεις στα μικρά μαγαζάκια και στις μπουτίκ, να συναναστραφείς με τους κατοίκους της.
Με μια ζεστή σοκολάτα στο χέρι λοιπόν, περιπλανιόμαστε -με κλειστό το GPS- στα δρομάκια της, ταίζουμε τους αμέτρητους λευκούς κύκνους που σουλατσάρουν στα κανάλια, και οραματιζόμαστε τον εαυτό μας ως πρωταγωνιστή ενός μεσαιωνικού παραμυθιού, σαν ο χρόνος να σταμάτησε μερικούς αιώνες πριν από το σήμερα.
Ντορίνα Παπαγεωργίου
