Η πρόσφατη επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας ανέδειξε το πόσο γυμνός είναι ο βασιλιάς: δηλαδή το πόσο στην ελληνική δημόσια υγεία βασιλεύουν το χάος, η έλλειψη πόρων και προσωπικού και πάνω από όλα η μη ανάληψη ευθύνης από τους «άριστους» αρμόδιους.
Αντίθετα, η ατομική ευθύνη προβάλλεται ως η απόλυτη συνταγή κυβερνητικής επιτυχίας, που ξεκινά στα μέτρα κοινωνικής απόστασης και φτάνει μέχρι τα self tests. Για όλα δηλαδή φταίει ο πολίτης, για όλα εκτός από το ότι ψήφισε -αν ψήφισε- την ΝΔ.
Την ίδια ώρα, το «επιτελικό κράτος» αρκείται στο να διατυμπανίζει τον κρίσιμο ρόλο του ιδιώτη στην υπέρβαση της πανδημίας, αποθεώνοντας άλλοτε και απαξιώνοντας στη συνέχεια τη δημόσια υγεία.
Οι «ήρωες» γιατροί και νοσηλευτές έγιναν γρήγορα αριθμοί εργαζομένων που πλεονάζουν, χωρίς να χρειάζονται νέες προσλήψεις και μόνιμο προσωπικό για τις ΜΕΘ.
Όσο για τις υγειονομικές υποδομές, οι ΜΕΘ πολλαπλασιάζονται μόνο στατιστικά, αλλά δεν επαρκούν ουσιαστικά, όταν τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης για παράδειγμα, βρίσκονται επί μήνες σε καθεστώς πολέμου.
Όπως πολλοί συμπολίτες μου στον νομό Θεσσαλονίκης, έτσι και εγώ δεν θυμάμαι ανάλογη εγκατάλειψη των δημοσίων δομών υγείας, όπως αυτό που συμβαίνει στα Κέντρα Υγείας, με προφανή σκοπό: την ανακατεύθυνση των ασθενών προς τα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ακόμη, όμως και εκεί που εξυμνείται η ατομική ευθύνη, λείπει η ατομική στήριξη. Αντίθετα από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που κέρδισαν έδαφος στο ηλεκτρονικό εμπόριο, στα θύματα της πανδημίας μετράμε ήδη τις ατομικές επιχειρήσεις που σχεδόν ένα χρόνο τώρα έχουν αφεθεί απόλυτα στο έλεος, χωρίς ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης.
Εξάλλου, οι μικρομεσαίοι, οι υγειονομικοί, οι νέοι και πολλοί άλλοι δεν χωρούν σε μια κοινωνία για λίγους και «άριστους». Για όλους αυτούς, θα υπάρχει πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, ανοίγοντας τις πόρτες του στην κοινωνία. Τα νέα συλλογικά του όργανα και οι ανοιχτές διαδικασίες για την ανάδειξη τους είναι ένα πρώτο θετικό βήμα.
Ας κάνουμε όλοι μαζί το επόμενο, για να μην μετρήσουμε άλλα θύματα και πληγές μετά και με αφορμή την πανδημία.
