Μετά από το χθεσινό διάγγελμα του ΠΘ, τα social media έχουν πάρει φωτιά εξαιτίας της επιθυμίας του Κ. Μητσοτάκη να αποκαλέσει δημοσίως τον καθηγητή λοιμωξιολογίας με το μικρό του όνομα, καθώς είχαμε συνηθίσει, ειδικά κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, ο κ. Τσιόδρας να προβάλλεται ως ένα αξιόλογο, ουδέτερο πρόσωπο, που είναι η φωνή της επιστήμης και δεν έχει καμία ανάμειξη με την πολιτική. Χθες λοιπόν, αυτή η ουδετερότητα διαλύθηκε μέσα από έναν μικρό διάλογο ο οποίος όμως σημαίνει πάρα πολλά:
– Πες Σωτήρη μου.
– Μάλιστα κ. Πρόεδρε.
Πώς λοιπόν ο αξιοσέβαστος κ. Τσιόδρας έγινε “Σωτήρης”;
Ο πρωθυπουργός ξεκίνησε το ιδιότυπο του διάγγελμα λέγοντας: “Είμαστε μια ομάδα, δίνουμε έμφαση στα επιστημονικά δεδομένα”.
Ας μιλήσουμε λογικά. Εξαρχής, η κυβέρνηση είχε επιλέξει να αναθέσει την ενημέρωση των πολιτών στους ειδικούς λοιμωξιολόγους, ώστε να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών -πράγμα που, απ’ ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, μάλλον το κατάφερε-. Γιατί είναι διαφορετικό να ακούς τον μπασκετμπολίστα Κικίλια να μιλά για την πανδημία, και διαφορετικό να ακούς έναν έμπειρο καταξιωμένο επιστήμονα. Επικοινωνιακή επιλογή, η οποία όμως στηριζόταν σε μία λογική, και είτε συμφωνούμε είτε όχι, σίγουρα είναι μία αποδεκτή στρατηγική κίνηση.
Στον δημόσιο λόγο όμως, δεν υπάρχει «Σωτήρης».
Ακόμα και αν αναφερόταν σε κάποιο στέλεχος της ΝΔ που το βράδυ τα πίνουν παρέα και παίζουν “μπουνιές”, ούτε και τότε θα ήταν πολιτικά ορθό. Αλλά αλήθεια, έχουμε ακούσει ποτέ τον κ. Μητσοτάκη να λέει “Άδωνί μου” “Χρήστο μου” ακόμη και “Ντόρα μου”; Και ειδικά κατά την διάρκεια μίας πάρα πολύ σοβαρής πολιτικής δημόσιας συζήτησης που αφορά την χώρα; Όχι, δεν νομίζω.
Τα παραπάνω λοιπόν, αποδεικνύουν μια νέα εργαλειοποίηση του κ. Τσιόδρα από την πλευρά της κυβέρνησης.
Η αυτοτέλεια της Επιτροπής και του κ. Τσιόδρα, αυτόματα καταργείται από την κυβέρνηση με την συγκατάθεση του ίδιου (σ.σ. έχει σημασία που αποκάλεσε τον Μητσοτάκη κ. Πρόεδρε). Και αυτό αποδεικνύει κάτι ακόμα: Ο Μητσοτάκης για την διαχείριση της πανδημίας μπορεί να μην είχε σχέδιο, αλλά όσον αφορά την αγάπη και την εμπιστοσύνη που έδειξε ο κόσμος στο πρόσωπο του κ. Τσιόδρα, είχε το τέλειο σχέδιο για να τις εκμεταλλευτεί πολιτικά υπέρ του.
Επιλέγοντας ένα μη πολιτικό, καταξιωμένο επιστημονικά πρόσωπο και βγάζοντας το μπροστά, αυτόματα κέρδισε τον σεβασμό του κόσμου. Γιατί ο κ. Τσιόδρας ήταν ο “ήρωας” που μας ενημερώνει, άρα μπράβο στον Μητσοτάκη που τον επέλεξε.
Σήμερα, στην δεύτερη φάση της πανδημίας, που ήδη πολλές κοινωνικές ομάδες έχουν πληγεί εξαιτίας των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και της κακοδιαχείρισης της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, έρχεται και πάλι να στραφεί στο αγαπημένο πρόσωπο του κόσμου. Αλλά αυτήν την φορά δεν είναι ο κ. Τσιόδρας: Είναι απλά ο Σωτήρης, ο δικός του Σωτήρης, ο βοηθός του, που τον εμπιστεύεται και σπεύδει να τον βοηθήσει.
Εντέλει πάντως, σε συνδυασμό και με άλλα επιμέρους σημεία του χθεσινού διαγγέλματος ίσως να μπορούσαμε να συμπεράνουμε κάτι:
Ο κ. Μητσοτάκης αρχίζει να φοβάται τις πολιτικές επιπτώσεις που θα έχουν για αυτόν τα λάθη που έκανε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αλλά ο κόσμος μπορεί αρκετά συχνά να ξεχνάει τα λάθη που έγιναν την πρώτη φορά, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να προσπεράσει τις επιπτώσεις που προκαλούν αυτά στην καθημερινότητα και στην ζωή του…
Άννα Σαϊνίδου
