Πλωτές σκηνές έχουμε δει πολλές, όμως η πρώτη πλωτή Όπερα στον κόσμο κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από ανακυκλώσιμα υλικά, έχει δημιουργηθεί, πριν από περίπου 3 χρόνια, στην Πρέβεζα της Ηπείρου. “Η όπερα του νερού και του ονείρου”, όπως την αποκαλούν.
Η ιδέα γεννήθηκε από τον Λέανδρο Σπαρτιώτη ή αλλιώς τον Λέανδρο της Πρέβεζας όπως πολύ επιτυχημένα τον είχε προσφωνήσει ένας πολύ καλός του φίλος στο παρελθόν. Πριν από 3 χρόνια λοιπόν ο κ. Σπαρτιώτης είχε την ιδέα να μαζεύει τα κουτιά των αναψυκτικών και με αυτά να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης, το οποίο τότε δεν είχε ξεκαθαρίσει τι ακριβώς θα ήταν.
Ο Λέανδρος Σπαρτιώτης γεννήθηκε στην Πρέβεζα το 1931. Έζησε δύο πολέμους: τον 2ο Παγκόσμιο και τον εμφύλιο. Λόγω αυτών των συνθηκών δεν κατάφερε να σπουδάσει. Ξεκίνησε, όμως, να εργάζεται από την εφηβική ηλικία του και συγκεκριμένα από 15 ετών και φέτος συμπληρώνει 70 χρόνια δημιουργίας σε διάφορους τομείς. Είναι αυτοδίδακτος σε ό,τι έχει κάνει κι έχει ασχοληθεί με ξυλογλυπτική, ζωγραφική, φωτογραφία, εσωτερική αρχιτεκτονική και διακόσμηση, σκηνογραφία και ό,τι αφορούσε γενικά την τέχνη. Στον τομέα της εσωτερικής αρχιτεκτονικής και διακόσμησης έκανε μια καριέρα 50 ετών στην Αθήνα.
Στα 78 του χρόνια αποφάσισε να σταματήσει την επαγγελματική του σταδιοδρομία και επέστρεψε στην πατρίδα του, την Πρέβεζα, με σκοπό να φτιάξει μια Πινακοθήκη για να στεγάσει την προσωπική του συλλογή, την οποία συνέλλεγε επί 40 χρόνια και αποτελείται περίπου από 150 έργα παλαιών και σύγχρονων, ξένων και Ελλήνων ζωγράφων. Παράλληλα, κατά την επιστροφή του στην ιδιαίτερη πατρίδα του δηλώνει παρών, βοηθάει και προωθεί την τέχνη και τον πολιτισμό. Από τα πιο γνωστά του έργα, πέρα από ιδιωτικές κατοικίες, είναι η κατασκευή του Nicopolis Club στην παραλία Μονολίθι της Πρέβεζας,η διακόσμηση και η αναπαλαίωση του «Νέον» της Ομόνοιας, του Πειραιά και του Κολωνακίου, το «Ενετικόν» στο Ηράκλειο της Κρήτης, το «Εύπολις» στην Παιανία.
Τον τελευταίο χρόνο μετά της αγαπημένης του συζύγου Σοφίας ο κ. Λέανδρος αφού πέρασε την περίοδο όπου όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται για να συνειδητοποιήσουν την τεράστια αλλαγή στην ζωή τους, συνεχίζει να ονειρεύεται και να δημιουργεί. Έτσι λοιπόν συνέλαβε την ιδέα ξεκαθαρίζοντας στο μυαλό του πως τα κουτάκια των αναψυκτικών που μάζευε δεν θα γίνουν ένα άγαλμα που μετά από χρόνια μπορεί να έχει την τύχη πολλών άλλων αγαλμάτων, αλλά θα είναι ένα έργο τέχνης-πολιτιστική κληρονομιά για την Πρέβεζα.
Ο κ. Σπαρτιώτης έχει παραδώσει μαθήματα δημιουργίας, ζωής και ευρηματικότητας, όχι μόνο σήμερα αλλά από την αρχή της σπουδαίας του καριέρας. Κλείνοντας λοιπόν πάνω από 70 χρόνια δημιουργικότητας υλοποιεί ένα σχέδιο το οποίο είναι σίγουρο ότι θα γραφτεί στην παγκόσμια καλλιτεχνική Ιστορία περνώντας ταυτόχρονα σπουδαία μηνύματα πως ακόμη και με ανακυκλώσιμα υλικά μπορεί κανείς να δημιουργήσει ένα έργο τέχνης και πως στους σημερινούς “ζόρικους” καιρούς μπορεί κανείς να κάνει έργα τέχνης με χαμηλότατο κόστος αντί για να ξοδεύονται υπέρογκα χρηματικά ποσά για ανάδειξη χώρων που καταλήγει σε περιβαλλοντική καταστροφή.
Το ιδιαίτερο αυτό έργο τέχνης κοσμεί το σημείο της Θάλασσας κάτω από τον Προμαχώνα, αποτελείται από 30 χιλιάδες και πλέον κουτάκια αναψυκτικών και είναι μία πραγματική πλωτή όπερα, η πρώτη στην Πρέβεζα και στην Ελλάδα.
Η ιδέα και ο σχεδιασμός είναι του κ. Λέανδρου Σπαρτώτη και η κατασκευή δική του σε συνεργασία με έναν βοηθό του, σε χώρο που του παραχώρησε ένας φίλος.
