Του Σπύρου Σιδέρη
Τα νέα περιοριστικά μέτρα για τους ανεμβολίαστους και οι αλλαγές στα ωράρια εργασίας, μοιάζουν με ασπιρίνες σε βαριά ασθένεια, όταν τα κρούσματα καθημερινά ακουμπούν τις 8 χιλιάδες και οι νεκροί ξεπερνούν τους 60.
Κάτι γίνεται λάθος και κανένας δεν ασχολείται ώστε να το ανακαλύψει.
Οι επιτροπές συνεδριάζουν, αλλά χωρίς να ξέρουμε τι συζητάνε και προς ποια κατεύθυνση είναι η πλειοψηφία των ειδικών, ενώ η κυβέρνηση αποφασίζει μέτρα που δεν ξέρουμε αν τα πρότειναν οι ειδικοί.
Ένας φαύλος κύκλος στην ουσία χωρίς ένας νοήμων άνθρωπος να καταλάβει τι συμβαίνει.
Κι όταν ένας νοήμων δεν καταλαβαίνει πως θα μπορέσουν να το καταλάβουν οι αδαείς και να πειστούν για την αναγκαιότητα των εμβολιασμών;
Δυστυχώς η διασπορά σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που δίνονται στην δημοσιότητα είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Η ασφάλεια του εμβολιασμού, με την έννοια ότι δεν κολλάς, όπως μας έλεγαν στο ξεκίνημα των εμβολιασμών, καταρρίπτεται από τα γεγονότα και τα νέα επιστημονικά στοιχεία που έρχονται συνεχώς στην δημοσιότητα.
Κολλάς αλλά δεν νοσείς τόσο σοβαρά όσο ένας ανεμβολίαστος. Αυτό λένε τα επίσημα στοιχεία. Άρα και ο εμβολιασμένος πρέπει να προφυλάσσεται στην καθημερινότητα του.
Γιατί να μην φοράμε όλοι υποχρεωτικά μάσκα τότε; Πότε περιμένουν να μας το πουν;
Δεν είμαι ειδικός κι οι σκέψεις μου μπορεί να μην έχουν καμιά επιστημοσύνη, όμως είναι οι απορίες που οι περισσότεροι από εμάς, τους μη ειδικούς, έχουμε.
Ακόμα κι εμείς οι εμβολιασμένοι, χάνουμε την ανοσία μετά από έξι μήνες, μπορεί να μας πουν ότι είναι και τέσσερεις αργότερα, αλλά με ευθύνη της κυβέρνησης υπήρξε καθυστέρηση στην απόφαση για την τρίτη αναμνηστική δόση.
Αν αναλογιστεί κάποιος ότι οι εμβολιασμένοι από τον Γενάρη μέχρι και τον Απρίλη ήταν σχεδόν απροστάτευτοι από τον ιό μέχρι που άνοιξε η πλατφόρμα για τη τρίτη δόση τον Σεπτέμβριο, σημαίνει ότι τα ποσοστά ανοσίας που μας έλεγαν ήταν πλασματικά.
Το 1,5 εκατομμύριο των εμβολιασμένων, στην πραγματικότητα ήταν ανοχύρωτοι στον κορωνοϊό.
Αν προσθέσουμε κι όσους είχαν ανοσοκαταστολή ή δεν τους έπιασαν τα εμβόλια για διάφορους λόγους, τότε μιλάμε ότι σχεδόν δυο εκατομμύρια όχι απλά μετέδιδαν τον ιό, αλλά και νοσούσαν και δυστυχώς πολλές φορές κατέληγαν.
Σίγουρα το πρόβλημα ότι ο ιός είναι ακόμα «άγνωστος» και απρόβλεπτος στο πως λειτουργεί σε ένα σώμα, είναι μια πραγματικότητα.
Όμως όταν δεν ξέρεις και πολλά πράγματα για κάτι, είσαι και πιο επιφυλακτικός ώστε να προστατευτείς κι αυτό είναι υποχρέωση του κράτους και των θεσμών.
Δεν αφήνεις ανοιχτά τα πάντα ανεξέλεγκτα στο βωμό της οικονομίας. Δεν αφήνεις κοινωνικές ομάδες να κινούνται χωρίς περιορισμούς σε κλειστούς χώρους, όπως οι εκκλησίες για παράδειγμα ή τα μέσα μεταφοράς.
Όταν ως κράτος δεν διασφαλίζεις με τις αποφάσεις σου την προστασία των πολιτών σου, προβλέποντας, δεν μπορείς μετά να τους ζητάς τα ρέστα και να τους χρεώνεις τις δικές σου αστοχίες και λάθη.
Δυστυχώς τα νέα μέτρα θα είναι κενά περιεχομένου, αν δεν ληφθούν πιο ουσιαστικά και ορθολογικά μέτρα προφύλαξης και πιο σωστή και κατανοητή ενημέρωση για τους πολίτες.
Ειδάλλως θα κυνηγάμε γι άλλη μια φορά χίμαιρες.#menoumespeedy
