lt;p>
Του Γιώργου Κράλογλου
Το 2020 θα παίζουμε την “κολοκυθιά” με τα ποσοστά της ύφεσης. Το 2021 (χωρίς κορονοϊό) θα μιλάμε για ανάπτυξη. Η προσγείωσή μας, ξεκινάει το 2022…
Και το 2023, (αν δεν πεισθεί ο Μητσοτάκης να κάνει τη γκάφα των πρόωρων εκλογών μπας και “συντρίψει” τη “σκιά” του ΣΥΡΙΖΑ -με ό,τι σημαίνει για την οικονομία-) μπαίνουμε στην καρδιά προεκλογικής περιόδου, με ημιθανείς επιχειρηματικές δυνάμεις.
Είναι με τα καλά τους λοιπόν οι τεχνοκράτες, που νομίζουν ότι με τις συνταγές θεραπείας του πίνακα και με διαχωρισμό της ιδιωτικής επιχειρηματικής κοινότητας σε ομάδες οικονομικής ευπάθειας από την πανδημία θα βρούνε λύσεις και θα κρατήσουν λουκέτα και απολύσεις;
Τι μπορούν να κάνουν μέσα στο σκοτεινό 2020; Να μετρήσουν ποιοι τα βγάζουν πέρα και ποιοι όχι (από τον κύκλο εργασιών και τις ζημιές) και να δουν πώς θα καταφέρουν να τους κρατήσουν μέχρι το 2021.
Όλες όμως τις επιχειρήσεις. Και αυτές του κάπου 30% που υποχρεώθηκαν να μη λειτουργούν. Και τις άλλες του 70% που με νύχια και με δόντια δεν κατέβασαν ρολά και διατηρούν κάποια λειτουργικότητα.
Όταν οι επεκτάσεις σε εργοστάσια ή ξενοδοχεία μένουν στα μπετό ή στα τούβλα, δεν χωρίζεις την αγορά σε Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας και αλλού δίνεις ή αλλού δεν δίνεις ενισχύσεις, να ξεπεράσουν τα προβλήματα. Βλέπεις το πρόβλημα κατάμουτρα και δίνεις λύσεις. Για όλους όμως.
Όταν κινητοποιείς την Πολιτεία να σώσει ό,τι περισώζεται δεν περιορίζεσαι, σε συνεννοήσεις με τους Δήμους, μόνο στις καφετέριες και τα εστιατόρια.
Τους βάζεις να ψαλιδίσουν γερά και δημοτικά τέλη (υπερβολικά και αδικαιολόγητα σε πολλές περιπτώσεις) για όλο τον επιχειρηματικό κόσμο. Και μέχρι νεωτέρας… Δεν χάθηκε ο κόσμος αν ο Δήμος δεν βάζει 10 άτομα να καθαρίσουν μια παραλία 100 μέτρων…
Όταν κάνεις τον σταυρό σου να μη σε χτυπήσει ο κορονοϊός και το 2021, δεν χάνεις ούτε μία μέρα από το 2020 παίζοντας την “κολοκυθιά” με το ποσοστό της ύφεσης.
Κρατάς όρθια την αγορά και την αφήνεις να σχεδιάζει για το 2021, παρακινώντας την με κίνητρα χαμηλής φορολόγησης μειωμένων εισφορών και χρηματοδοτικών εργαλείων, υπολογίζοντας ότι τα νοικοκυριά σου (λόγω αναπόφευκτης ανεργίας) θα συνεχίζουν να τρώνε από τα έτοιμα και δεν θα περάσουν στις Τράπεζες τις οικονομίες που δεν ξόδεψαν στην αγορά (επειδή η πανδημία περιόρισε πολλές καταναλωτικές συνήθειες).
Ας το προσέξουμε λοιπόν. Εάν το 2021 χαθεί, ως χρόνος για την οικονομία, (επειδή θα κακοδιαχειρισθούμε τα 24 δισ. του κορβανά και τα πιθανά δισ. που θα αποφασίσει ο “άξονας του Βορρά” της Ε.Ε. να μοιρασθεί και με τον Νότο) να ξεχάσουμε όχι μόνο την ανάπτυξη (που την βλέπουμε από τώρα μέχρι και 7-9% για το 2021) αλλά και την ανάκαμψη. Έστω και την ασήμαντη του 1-1,5% του πρώτου τριμήνου του 2019.
Και αν χάσουμε το 2021 για την οικονομία, η μαύρη σελίδα της οικονομικής κρίσης μαζί με εκείνη του κορονοϊού δεν θα γυρίσει, αν δεν επιστρέψει ολόκληρη η Ευρώπη στην κανονικότητα. Σε όλη την κανονικότητα.
Η οικονομία για να πάρει εμπρός θα χρειαστεί εξωστρέφεια. Η δική μας αγορά (όπως θα καταντήσει τη διετία 2020-2022) δεν θα είναι σε θέση να βοηθήσει ούτε την παραγωγή (από τη γεωργική μέχρι τη μεταποιητική) ούτε τη λεγόμενη τουριστική βιομηχανία.
Οι επενδύσεις (όσες υπολογίζαμε να συμβάλλουν και στον πόλεμο με την ανεργία) θα μείνουν στα σχέδια μέχρι και το τέλος του 2022, που θα αρχίσουμε να ψαχνόμαστε για το αύριο. Οπότε μένουν μόνο οι ξένες αγορές. Και εφόσον το 2022 πατήσουμε (ως ιδιωτική οικονομία) στα πόδια μας.
Η κυβέρνηση παρά τη νέα κρίση έχει μια 2ετία (2020-2022) να σχεδιάσει, όχι μπαλώματα στη σημερινή δομή της ιδιωτικής οικονομίας μας, αλλά την αναδόμηση όλης της οικονομίας, με ισχυρούς πυλώνες στην παραγωγή, στις ιδιωτικές επενδύσεις, στις εξαγωγές και στον ενεργειακό ρόλο της Ελλάδας στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη. Αν δεν το κάνει (στον χρόνο που της προσφέρεται) απλά θα έχει δώσει χώρο να συνεχίσει ο καταστροφικός λαϊκισμό και η μπαρουφολογία (ξεκίνησε ήδη) νέων “συμβολαίων με τον λαό” (και άλλα παρόμοια καραγκιοζιλίκια τύπου ΣΥΡΙΖΑ), μιας χώρας όμως η οποία ζει, μισό αιώνα τώρα, μόνο με δανεικά και από την φορολογική δουλεία των “αιχμαλώτων” της μεσαίας τάξης.
george.kraloglou@capital.gr
Πηγή: CAPITAL.GR
