Στην γειτονική Τουρκία, ο καλλιτέχνης Vahit Tuna, ακούγοντας τις απελπισμένες φωνές που καθημερινά ανέβαιναν τον Γολγοθά της ενδοοικογενειακής βίας, αποφάσισε να δώσει στις ιστορίες τους φωνή, φτιάχνοντας ένα συγκλονιστικό έργο, αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που δολοφονήθηκαν επειδή ήταν… γυναίκες
Το έτος 2018 στην γειτονική χώρα δολοφονήθηκαν 440 γυναίκες από τους δικούς τους σημαντικούς “άλλους”, από τους ανθρώπους που ονειρεύτηκαν μαζί, αλλά το όνειρο τελικά έγινε εφιάλτης: 440 γυναίκες δολοφονήθηκαν από τους συζύγους ή τους συντρόφους τους. Το μνημείο αφιερώθηκε στην μνήμη των γυναικών αυτών, ενώ τα ψηλοτάκουνα παπούτσια, συμβολίζουν τη δύναμη που έχει κάθε γυναίκα. Τη δύναμη να ζήσει, να είναι αυτόνομη, ανεξάρτητη και ελεύθερη να απολαμβάνει ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες με τους άντρες.
Οι γυναίκες πιο ευάλωτες κατά την περίοδο της πανδημίας
Δεν ήταν μόνο η πανδημία που κατέστησε τις γυναίκες ευάλωτες σε θέματα ισότητας των φύλων, και μάλιστα, η χώρα μας, σύμφωνα με έκθεση της EIGE, που δημοσιεύθηκε τους τελευταίους μήνες, βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ε.Ε στον δείκτη ισότητας των φύλων. Σε πολλές προηγμένες χώρας, τη χρονιά που μας πέρασε οι γυναίκες υπέστησαν πολύ μεγαλύτερο πλήγμα συγκριτικά με τους άνδρες, σε αρκετούς τομείς, όπως το δικαίωμα στην εργασία και στη μητρότητα, το δικαίωμα στην άμβλωση (η περίπτωση της Πολωνίας), ενώ τα ποσοστά γυναικών σε χώρες του 3ου κόσμου που έχουν να κάνουν με γάμους παιδιών είτε με ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, είναι τρομακτικά.
Κεφάλαιο γυναικοκτόνιες
Όταν κάποιος στις μέρες μας κάνει λόγο για γυναικοκτονίες, εννοεί δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς. Οι δολοφονίες αυτές συνήθως είναι αποτέλεσμα ακραίων βίαιων συμπεριφορών των δραστών, οι οποίες προκύπτουν συνήθως από ακραίες συναισθηματικές εξάρσεις των δραστών, είτε από περιπτώσεις εκμετάλλευσης των θυμάτων (περιπτώσεις θυμάτων τράφικινγκ, είτε εμπορίου ναρκωτικών).
Μερικές χώρες έχουν δώσει στη δημοσιότητα στοιχεία σχετικά με τις γυναικοκτονίες, τα οποία είναι τρομακτικά.
Στη Βενεζουέλα, 228 γυναίκες δολοφονήθηκαν το έτος που μας πέρασε, ενώ από τις δολοφονίες αυτές οι 159 έλαβαν χώρα μετά από την επιβολή του lockdown.
Καθώς το πρόβλημα άρχισε να παίρνει εξαιρετικές διαστάσεις, γυναίκες ξεχύθηκαν στους δρόμους του Καράκας ορθώνοντας το ανάστημά τους και ουρλιάζοντας: «μας δολοφονούν, είμαστε γυναίκες».
Τα τελευταία 30 χρόνια, τα περιστατικά γυναικοκτονίας αυξάνονται συνεχώς. Από την δεκαετία του 1990, στη Λατινική Αμερική σημειώθηκαν τα περισσότερα αποτρόπαια εγκλήματα κατά των γυναικών, καθώς εξαιτίας της φτώχιας και της κοινωνικής εξαθλίωσης, οι γυναίκες στοχοποιούνταν, γίνονταν θύματα εκμετάλλευσης και τελικά δολοφονούνταν.
Ειδικότερα, στο Μεξικό το 2019, διαπράχθηκαν 470 δολοφονίες γυναικών.
Η φρικιαστική διπλή γυναικοκτονία του 2021 ήρθε για να δείξει πως το πρόβλημα είναι εδώ όσο κι αν δεν το κοιτάμε κατάματα
Παρόλο που το 4ο κύμα του φεμινισμού υπάρχει και είναι εδώ για να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία για τα έμφυλα ζητήματα και ενώ στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων – ανάμεσα τους και η χώρα μας -, κινήματα στηρίζουν με κάθε τρόπο της γυναίκες που έχουν υποστεί βία ή έχουν δολοφονηθεί, ο νέος χρόνος μπήκε με την είδηση μιας φρικτής διπλής γυναικοκτονίας.
Στην Αλβανία η καινούργια χρονιά ξεκίνησε με μια διπλή γυναικοκτονία, η οποία ήταν και το αποκορύφωμα μιας σειράς φρικιαστικών γεγονότων που υπέστησαν 2 νεαρές αδερφές. Ένας άνδρας αφού εξαπάτησε και κακοποίησε αυτές τις γυναίκες, στη συνέχεια τις εξανάγκασε σε πορνεία στη χώρα μας, και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της μικρότερης αδερφής των θυμάτων, ο συγκεκριμένος άντρας, άφηνε έγκυες τις κοπέλες και στη συνέχεια έπαιρνε τα βρέφη τους και τα πουλούσε.
Στη συνέχεια τα βρέφη που γεννήθηκαν σε ελληνικά μαιευτήρια πωλούνταν μέσα από διαδικασίες παράνομης υιοθεσίας βρεφών. Υπολογίζεται ότι πάνω από 10 βρέφη πωλήθηκαν μ’ αυτόν τον τρόπο.
Εντέλει ο συγκεκριμένος άνδρας συνελήφθη, ενώ και οι ελληνικές αρχές έχουν εμπλακεί στην υπόθεση ώστε να εντοπίσουν το κύκλωμα εμπορίας βρεφών που δρούσε στη χώρα μας.
Σταματάει όμως το πρόβλημα εδώ; Η μήπως πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε καχύποπτα για όλα τα παράξενα που συμβαίνουν κάτω από τη μύτη μας;
Όχι, οι γυναικοκτονίες δεν γίνονται μόνο από ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις δραστών, ούτε συμβαίνουν μόνο στις “τριτοκοσμικές” χώρες που έχουν άλλον πολιτισμό και απίστευτη φτώχια. Η κουλτούρα της βίας, απέναντι στην “αδύναμη γυναίκα” που αποτελεί εύκολο στόχο, είναι νοοτροπία, άρα σκεπτικό, άρα κάτι που καλλιεργείται και αναπαράγεται όσο οι ίδιοι οι άνθρωποι το επιτρέπουν.
Όσο λοιπόν παραμένουν ατιμώρητοι όλοι όσοι καλλιεργούν τις πεποιθήσεις που έχουν ως κατάληξη την σκληρή βία μέχρι και τις γυναικοκτονίες το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί.
Γιατί όσο το μίσος αναπαράγεται, η έμφυλη βία τρέφεται και γιγαντώνεται.
Άννα Σαϊνίδου
