Μέσα σε κλίμα συγκίνησης αλλά και αγανάκτησης, ο πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας, Εμμανουέλ Μαρκόν, αφού του απέμεινε το μετά θάνατον παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής, παρέθεσε λόγο εις μνήμην του εκλιπόντος καθηγητή Σαμιέλ Πάτι, που αποκεφαλίστηκε από 18χρονο εξτρεμιστή ισλαμιστή στις 17/10, αφού έδειξε γελοιογραφικά σκίτσα του προφήτη Μωάμεθ στους μαθητές του.

Η ομιλία του προέδρου έδινε βάση στη συνέχεια της μνήμης του καθηγητή μέσω της εξύμνησης των τεχνών, που θα αποτελέσουν φορέα της δημοκρατίας και της ελευθερίας του λόγου για την οποία ο Σαμιέλ Πάτι πλήρωσε με τη ζωή του.

Υπενθυμίζουμε πως πέρα από τον Πατί, 259 άνθρωποι έχουν πέσει θύματα του άνευ προηγουμένου κύματος τζιχαντιστικών επιθέσεων που συγκλονίζει τη Γαλλία από το 2015.

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρη την ομιλία του Γάλλου Προέδρου:

«Με όλους τους εκπαιδευτικούς και τους καθηγητές στη Γαλλία, θα διδάξουμε ιστορία, με τις δόξες και τις αντιξοότητες της. Θα αναδείξουμε τη λογοτεχνία, τη μουσική, όλα τα έργα της ψυχής και του πνεύματος.

Με απόλυτη αγάπη για το διάλογο, τα λογικά επιχειρήματα, την ευγενική πειθώ, θα αγαπάμε την επιστήμη αλλά και τις διαφωνίες.

Όπως εσείς, θα καλλιεργήσουμε την ανεκτικότητα.

Όπως εσείς, θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να κατανοήσουμε περισσότερο όσα θα θέλαμε ν’ απομακρύνουμε από κοντά μας.

Μαθαίνοντας το χιούμορ, την απόσταση, θα υπενθυμίσουμε πως οι ελευθερίες μας εξαρτώνται από την πάταξη του μίσους και της βίας. Από τον σεβασμό στον άλλον.

Θα συνεχίσουμε, κύριε Καθηγητά. Σε όλη τους τη ζωή, οι εκατοντάδες μαθητές σας θ’ ασκούν την κριτική σκέψη που τους μεταδώσετε. Ίσως μερικοί εξ’ αυτών διδάξουν και οι ίδιοι, καταρτίζοντας με τη σειρά τους νέους πολίτες.

Θα μεταδώσουν την αγάπη τους για τη Δημοκρατία. Θα διδάξουν σχετικά με το έθνος μας, τις αξίες μας, την Ευρώπη μας, σε μια χρονική αλυσίδα που δε θα σπάσει.

Θα συνεχίσουμε τη μάχη για την ελευθερία και τη λογική, των οποίων είστε πλέον το πρόσωπο. Γιατί σας το οφείλουμε. Γιατί το οφείλουμε στους εαυτούς μας.

Γιατί στη Γαλλία καθηγητά, τα φώτα δε σβήνουν ποτέ.»

Ντορίνα Παπαγεωργίου