Συνέντευξη της Σίας Αναγνωστοπούλου στην εφημερίδα Αχαϊκή Πολιτεία
Το τελευταίο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βγαίνει με πιο αισθητό τρόπο στην κοινωνία, πόρτα-πόρτα. Τι άλλαξε με λίγο καιρό πριν που η παρουσία του κόμματος στο… δρόμο, δεν ήταν τόσο έντονη;
Η πανδημία ήταν ανασταλτικός παράγοντας για έντονες δραστηριότητες στο δρόμο. Βεβαίως δεν σταματήσαμε να είμαστε σε «ψηφιακή» επικοινωνία με φορείς, σωματεία, συλλογικότητες κλπ. Ωστόσο η φυσική επαφή –και μάλιστα σε μια δύσκολη για την κοινωνία περίοδο- είναι πολύ σημαντική. Ως αξιωματική αντιπολίτευση, ως αριστερό, προοδευτικό κόμμα θεωρούμε ότι η θέση μας είναι δίπλα στους συμπολίτες μας στο δρόμο, στους χώρους εργασίας, όπως βέβαια και στη Βουλή. Από εδώ και πέρα θα μας βλέπετε συνέχεια.
- Ο κόσμος συζητά πολύ πια το φημολογούμενο σενάριο πρόωρων εκλογών. Τελικά, πάμε για εκλογές; Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θέλει εκλογές;
Το κόμμα, η ηγεσία, τα όργανά του, οι βουλευτές, είμαστε διαρκώς σε θέση μάχης. Είτε αποφασίσει λοιπόν είτε δεν αποφασίσει ο πρωθυπουργός πρόωρες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει έτοιμο το πρόγραμμά του, αριστερό-προοδευτικό, κοινωνικής ισότητας, βιώσιμης ανάπτυξης, δημοκρατίας και δικαιοσύνης απέναντι στο σκληρά νεοφιλελεύθερο, αντικοινωνικό, αυταρχικό πρόγραμμα της ΝΔ. Με αυτό το πρόγραμμα ασκούμε αντιπολίτευση και συσπειρώνουμε τις προοδευτικές κοινωνικές δυνάμεις, με αυτό το πρόγραμμα θα διεκδικήσουμε τη διακυβέρνηση της χώρας, όποτε κι αν γίνουν εκλογές. Το βέβαιο είναι ότι αυτή η αντικοινωνική, αυταρχική, αντιαναπτυξιακή εντέλει πολιτική της ΝΔ πρέπει να ανατραπεί. Ειδικά σε μια εποχή όπου η πανδημία ανέδειξε σε όλο τον κόσμο τη μείζονα σημασία του κοινωνικού κράτους (δημόσια υγεία, δημόσια παιδεία), τη σημασία της κρατικής στήριξης των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται, το δίκαιο στρατηγικό σχέδιο για την καταπολέμηση της μεγάλης πληγής της κοινωνίας, δηλαδή της ανεργίας.
- Ποια θεωρείτε ως τα πιο ασυγχώρητα λάθη της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πλαίσιο διαχείρισης αυτής της έκτακτης κατάστασης; Αλήθεια, αναγνωρίζετε άλλοθι σε λάθη εξαιτίας του ότι μιλάμε για μια κρίση πρωτοφανή που αιφνιδίασε την παγκόσμια κοινότητα;
Καταρχάς η πανδημία αιφνιδίασε τους πάντες και έθεσε επιτακτικά το μείζον ζήτημα της δημόσιας υγείας και, ως συνέπεια της πανδημίας, πολλά άλλα ζητήματα –κρατική παρέμβαση για στήριξη της οικονομίας, κλπ. Στην πρώτη φάση της πανδημίας –όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες θυμόμαστε- η αξιωματική αντιπολίτευση (σύσσωμη η αντιπολίτευση άλλωστε) «έβαλε πλάτη» στην κυβέρνηση. «Έβαλε πλάτη» θέτοντας ωστόσο κάποιες προϋποθέσεις. Πρώτον, ότι η κυβέρνηση θα εκμεταλλευτεί την περίοδο της πρώτης, απόλυτης καραντίνας, για να ανασυγκροτήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας -από τη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας μέχρι τα δημόσια Νοσοκομεία, ειδικά σε ό,τι αφορά τη δυναμικότητα σε ΜΕΘ. Αυτό σήμαινε άμεση πρόσληψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, στρατηγική ενεργοποίησης του ιδιωτικού τομέα, κλπ. Το δεύτερο και πιο ισχυρό κύμα της πανδημίας ήταν δεδομένο. Η κυβέρνηση, αντί να εκμεταλλευτεί την πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα περίοδο χάριτος που της έδωσε η αξιωματική αντιπολίτευση, άφησε το δημόσιο σύστημα υγείας απολύτως ανοχύρωτο. Το γεγονός των θανάτων εκτός ΜΕΘ, ο αριθμός των νεκρών (η χώρα έρχεται πρώτη σε αριθμό νεκρών –μια πόλη ολόκληρη έχει χαθεί), η απίστευτη πίεση του ΕΣΥ και η εξάντληση του υγειονομικού προσωπικού, η μη στρατολόγηση των ιδιωτικών κλινικών, κλπ, είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες της σκληρά νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφάρμοσε η ΝΔ. Από την άλλη μεριά, αντί για την εκτεταμένη επιδημιολογική επιτήρηση, κυρίως στους εργασιακούς χώρους με μοριακά τεστ, η κυβέρνηση στο δεύτερο και το τρίτο κύμα προτίμησε να μετατρέψει την πανδημία από μείζον ζήτημα συλλογικής ευθύνης σε ζήτημα ατομικής ευθύνης. Προς αυτή την κατεύθυνση προσπάθησε να δικαιολογήσει και τη σκληρή κινητοποίηση κατασταλτικών μηχανισμών στα όρια της αντισυνταγματικότητας. Την ώρα που ο ίδιος ο πρωθυπουργός και υπουργοί του παραβίαζαν τα πρωτόκολλα, έστελναν τις αστυνομικές δυνάμεις να χτυπήσουν πολίτες στις γειτονιές τους. Τη στιγμή λοιπόν που χρειαζόταν κοινωνική ειρήνη και συνοχή, η κυβέρνηση με αυταρχισμό «έδειχνε» τους πολίτες ως υπεύθυνους της πανδημίας.
Στο πρώτο κύμα της πανδημίας επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δημοσιοποίησε ένα Πρόγραμμα (Μένουμε Όρθιοι Ι και ΙΙ) οικονομικής στήριξης των κοινωνικών ομάδων από τις συνέπειες της πανδημίας. Ζήτησε επανειλημμένα από την κυβέρνηση της ΝΔ να προχωρήσει σε ένα εμπροσθοβαρές πρόγραμμα στήριξης ώστε να αποφευχθούν τα υφεσιακά φαινόμενα, η άνοδος της ανεργίας και η καταρράκωση του εμπορίου, της εστίασης, κλπ. Με 37 δις ευρώ που είχε αφήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στα ταμεία του κράτους και με τις ευρωπαϊκές διευκολύνσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ είχε όλο το περιθώριο να προχωρήσει σε πολιτική «επιθετικής στήριξης». Αντί για αυτό προτίμησε να περνάει από τη Βουλή νομοσχέδια αντικοινωνικά, με αποκορύφωμα τον Πτωχευτικό Νόμο. Θα μπορούσα να αναφέρω πολλά τέτοια νομοσχέδια. Θα περιοριστώ ωστόσο στα αντιδημοκρατικά νομοσχέδια, για την Παιδεία, τις διαδηλώσεις, τα εργασιακά δικαιώματα.
- Θα ρωτήσω ευθέως: Φοβάστε… νέα μνημόνια;
Προφανώς. Η ΝΔ ευθύς εξαρχής είχε μνημονιακή πολιτική. Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τα εργασιακά είναι το πιο κραυγαλέο παράδειγμα.
- Αν ένα μήνυμα έπρεπε να συγκρατήσει από εσάς ο αναγνώστης, ποιο θα θέλατε να είναι αυτό σε αυτή τη συγκυρία;
Το ρολόι της Ιστορίας –όπως έδειξε και η πανδημία- δείχνει αριστερά και προοδευτικά. Το παράδειγμα των ΗΠΑ είναι σημαντικό. Με νεοφιλελεύθερες, παλαιοκομματικές και πελατειακές πολιτικές, όπως αυτή της ΝΔ, η κοινωνία θα γυρίσει πίσω πολλά χρόνια. Όλοι και όλες μαζί δίνουμε πια τη μάχη για τη ζωή, για το μέλλον.